30 Δεκεμβρίου 2014

Κοινή ανακοίνωση ναυτεργατικών σωματείων και ιταλικών συνδικάτων για το ατύχημα στο επιβατηγό - οχηματαγωγό "Norman Atlantic"

Για   άλλη  μια  φορά  αποδεικνύεται   ότι   το  κυνηγητό  του  κέρδους  των  εφοπλιστών,  δεν  συμβιβάζεται   με  τη   λήψη  όλων των  αναγκαίων  μέτρων για  την  προστασία  της  ανθρώπινης  ζωής  στη  θάλασσα.
Όπως  έχει  αποκαλυφθεί πίσω   από τα  τραγικά  ναυάγια,  πυρκαγιές  κ.α. βρίσκονται σοβαρές παραλήψεις  της  αξιοπλοΐας  των  πλοίων,  με  οδυνηρές  συνέπειες  για  τους  επιβάτες  και  τους  ναυτεργάτες.
Με την πυρκαγιά  που ξέσπασε  το  ξημέρωμα της Κυριακής 28 Δεκέμβρη 2014,στο γκαράζ  του πλοίου «NORMAN ATLANTIC» με Ιταλική σημαία, πλοιοκτησίας «VISEMAR DI NAVIGAZIONE SRL», έχει  ναυλωθεί  από την  ΑΝΕΚ,   τέθηκε σε κίνδυνο η ζωή των 478 επιβαινόντων στο πλοίο.
Το γεγονός αυτό έχει γεννήσει πολύ σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν με ακρίβεια και να ελεγχθεί αυστηρά η τήρηση των κανόνων ασφαλούς ναυσιπλοΐας και προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Πρώτο, ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες της πυρκαγιάς, αν λειτούργησαν τα μέσα πυρόσβεσης , αν υπήρχε η αναγκαία στεγανότητα του πλοίου   και γιατί δεν έγινε δυνατόν να αντιμετωπιστεί η πυρκαγιά  από την αρχή;
Δεύτερο , με δεδομένο ότι κάθε καθυστέρηση σε περίπτωση πυρκαγιάς εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τη ζωή των επιβαινόντων ,   γιατί ενώ η πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 4 περίπου το ξημέρωμα της Κυριακής 28 Δεκέμβρη, απομακρύνθηκαν μόνο 150 επιβάτες με σωσίβιες λέμβους και παρέμεινε στο πλοίο  μεγάλος αριθμός επιβαινόντων,  σε μια περιοχή (ανοικτά της Κέρκυρας)  που μπορούν, παρά τις συγκεκριμένες (χωρίς υπερβολές) άσχημες καιρικές συνθήκες, να συμβάλλουν έγκαιρα στην επιχείρηση διάσωσης παραπλέοντα πλοία,  πολεμικά πλοία, ρυμουλκά ανοικτής θαλάσσης  και ελικόπτερα παντός καιρού  ;
Τρίτο, Ποιο είναι το ιστορικό του πλοίου, αν είναι μετασκευασμένο οχηματαγωγό,  αν δικαιολογείται η παρουσία τόσο μεγάλου αριθμού επιβατών και  οχημάτων,  αν   η  οργανική  σύνθεση   του  πλοίου   κάλυπτε  τις   ανάγκες, και αν ήταν επαρκεί  και  λειτούργησαν τα μέσα διάσωσης;
Τέταρτο,  Ποιο είναι το ιστορικό των ελέγχων του πλοίου,  πως  αντιμετωπίστηκαν οι παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του ελέγχου στις 19   Δεκεμβρίου 2014  από τις Λιμενικές Αρχές στην Πάτρα , που  έχουν  αναρτηθεί  στο  σύστημα  “EQUASIS” (www.,equasis.org), παρατηρήσεις πολύ σοβαρές που αφορούν  την  αξιοπλοΐα  του  «NORMAN ATLANTIC».
Σε κάθε περίπτωση η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο πλοίο «NORMAN ATLANTIC» , ο κίνδυνος για τη ζωή των 478 επιβαινόντων και οι όποιες  παραλήψεις στην τήρηση των κανόνων ασφαλείας, θέτουν με επιτακτικό τρόπο την άμεση πραγματοποίηση συστηματικού ελέγχου στα επιβατικά πλοία για την τήρηση των κανόνων προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Το πρώτο ζήτημα που προέχει είναι η χρησιμοποίηση όλων των μέσων και τρόπων, για τη διάσωση των επιβαινόντων στο επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «NORMAN ATLANTIC», δεν χωρά άλλη καθυστέρηση , οι ευθύνες είναι μεγάλες

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
  • ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
  • ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ Ε.Ν. «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»
  • ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΑΓΕΙΡΩΝ Ε.Ν
  • ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ – ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ
  • USB - Γραμματεία Θαλάσσιων Μεταφορών Ιδιωτικού Τομέα
Πειραιάς - Ρώμη 28 Δεκέμβρη 2014

ΕΝΩΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΜΠΟΡΙΟΥ - ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΑΘΗΝΩΝ: Ενα σωματείο - φάντασμα, εργοδοτικό μέχρι το μεδούλι

Η Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίου - Τροφίμων Σούπερ Μάρκετ Αθηνών και Προαστίων είναι το μεγαλύτερο σωματείο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ) και ταυτόχρονα η πιο πολυπληθής οργάνωση του μεγαλύτερου Εργατικού Κέντρου, του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ).
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι εκλέγει τους περισσότερους αντιπροσώπους στο συνέδριο της ΟΙΥΕ και του ΕΚΑ, χρειάστηκε να κάνουμε ιδιαίτερο ρεπορτάζ και ψάξιμο για να μάθουμε πού και πότε κάνει εκλογές! Για την εκλογοαπολογιστική του συνέλευση μάθαμε μια εβδομάδα μετά την πραγματοποίησή της, όταν ξεκίνησαν οι αρχαιρεσίες. Χρειάστηκε έρευνα και παρουσία επιτόπου στο χώρο των εκλογών, στο ΚΥΒΕ Περιστερίου, συζήτηση με τους εργαζόμενους που προσέρχονταν να ψηφίσουν, προκειμένου να βγάλουμε άκρη για το τι είδους διαδικασίες ακολουθούνται. Τα στοιχεία είναι πολλά και ακόμα περισσότερα είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν:

Σύγχρονες μέθοδοι χειραγώγησης μέσω διαχείρισης εργατικού δυναμικού

[Από το Ριζοσπάστη της 24/12/2014]
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι προχωρούν «στη δημιουργία τμημάτων διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού στις επιχειρήσεις». Παλιά τα έλεγαν «Γραφεία Προσωπικού». Δεν πρόκειται απλά και μόνο για εκσυγχρονισμό της ορολογίας, αλλά για ουσιαστικές αλλαγές στο περιεχόμενό τους. Αναπτύσσονται και στην Ελλάδα, με το Ελληνικό Ινστιτούτο Μάνατζμεντ Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΜΑΔ) της Ελληνικής Εταιρείας Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ) να παίζει σημαντικό και καινοτόμο ρόλο ως προς αυτό. Αυτά αναφέρονται σε ρεπορτάζ που είδαν το φως της δημοσιότητας στα αστικά ΜΜΕ, όπως π.χ. στην ιστοσελίδα «euro2day.gr», 21/11/2014, στο «Βήμα» 1/12/2014, ή στην «Καθημερινή», 7/12/2014.
Πρόσφατα, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του ΕΙΜΑΔ πραγματοποιήθηκε και το 5ο Ετήσιο Συνέδριό του, με θέμα το διάλογο για την επανεκκίνηση των διευθύνσεων ανθρώπινου δυναμικού (HR) που δραστηριοποιούνται στις επιχειρήσεις.
Οσοι από τους συμμετέχοντες μίλησαν, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, εστίασαν στο περιεχόμενο διαχείρισης του εργατικού δυναμικού σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της δουλειάς των εργαζομένων, ώστε να γίνεται η επιχείρηση ολοένα και πιο ανταγωνιστική και κερδοφόρα. Μάλιστα, εστίασαν στην αναγκαιότητα να διαχειριστούν «το ανθρώπινο μωσαϊκό των εργαζομένων στις επιχειρήσεις» για το μέγιστο όφελος των επιχειρήσεων.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που ανέφερε ο Ηλίας Βουδούρης, Αρχιμουσικός, Διευθυντής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που συμμετείχε και μίλησε. Οι «επιχειρήσεις είπε θα έπρεπε να λειτουργούν όπως μία συμφωνική ορχήστρα, που είναι ο αρμονικός συνδυασμός πολλών διαφορετικών οργάνων. Για το πρόγραμμα μιας Λυρικής Σκηνής χρειάζεται επιπλέον η συνεργασία και η συμμετοχή στο τελικό αποτέλεσμα, που είναι η εκτέλεση ενός έργου πολλών ακόμη διαφορετικών ανθρώπων - τραγουδιστές, χορωδοί, σκηνογράφοι κ.ά. Για το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει καμία απολύτως σημασία το φύλο, το χρώμα, η εθνικότητα, η θρησκεία ή άλλο χαρακτηριστικό, γιατί μεταξύ όλων υπάρχει μία κοινή γλώσσα, η μουσική».
***
Υπάρχει μία έκφραση στους έχοντες επωμιστεί το καθήκον να διαχειρίζονται το εργατικό δυναμικό ενός επιχειρηματικού ομίλου, η «οργανωσιακή κουλτούρα». Ως οργανωσιακή κουλτούρα θεωρείται η συλλογική συμπεριφορά των ανθρώπων που αποτελούν μέρος μιας οργάνωσης, και αποτελείται από τις αξίες της οργάνωσης, τα οράματα, τους κανόνες, τη γλώσσα εργασίας, τα συστήματα και τα σύμβολα αυτής, ενώ περιλαμβάνει και τις ευρύτερες πεποιθήσεις και συνήθειες.
Σύμφωνα με μελέτη του «ΤΕΙ Ηρακλείου Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας,Τμήμα Διοίκηση Επιχειρήσεων» για την οργανωσιακή κουλτούρα στις επιχειρήσεις, «η επιχειρησιακή κουλτούρα διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στις επιχειρήσεις επηρεάζοντας τους εργαζομένους και τις οργανωσιακές λειτουργίες. Η θετική κουλτούρα μπορεί να αποτελέσει ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των επιχειρήσεων με τις οποίες ανταγωνίζεται. Κάθε επιχείρηση διέπεται από τη δική της εταιρική κουλτούρα η οποία αναφέρεται σε ένα κοινό σύστημα αξιών, πεποιθήσεων και κανόνων συμπεριφοράς μεταξύ των εργαζομένων της. Τα άτομα μιας επιχείρησης διαφέρουν ως προς τους στόχους, τα κίνητρα, τις δράσεις και τις αντιδράσεις τους στο εργασιακό περιβάλλον και αυτές οι διαφορές τους προκύπτουν λόγω είτε δημογραφικών χαρακτηριστικών (ηλικία, φύλο, φυλή), είτε επάρκειας (ικανότητες, δεξιότητες ), είτε ψυχολογικών παραγόντων (στάσεις, αξίες, προσωπικότητα). Η εταιρική κουλτούρα αφορά σε μία αίσθηση συλλογικής ταυτότητας της επιχείρησης, που δημιουργείται με την ύπαρξη ενός συστήματος κοινών αξιών και πεποιθήσεων. Μια ισχυρή κουλτούρα προϋποθέτει μεγαλύτερη συνεισφορά εκ μέρους των εργαζομένων».
***
Επομένως, στο επίκεντρο του συνεδρίου στο οποίο αναφέρονται τα αστικά ΜΜΕ, βρέθηκε η ανάπτυξη της δράσης των «τμημάτων διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού στις επιχειρήσεις», έτσι ώστε να δημιουργούν στους εργαζόμενους ψυχολογία και συνείδηση ταύτισής τους με την επιχείρηση και τα αποτελέσματά της.
«Κάθε μας προσπάθεια, πρόταση και ενέργεια επικεντρώνεται στο στόχο μας, ατενίζοντας πάντοτε το όραμά μας και έχοντας σαν εφαλτήριο τις αρχές και τις αξίες μας. Πιστεύουμε ακράδαντα: (α) στο συγκριτικό πλεονέκτημα που δημιουργεί ο άνθρωπος, (β) στη λύση που είναι ο άνθρωπος και (γ) στην αξία που προσθέτει ο άνθρωπος», πρόσθεσε η κυρία Γεωργιάδου, πρόεδρος της ΔΕ του ΕΙΜΑΔ. «Αυτό που θέλουμε να διαπιστώσουμε σε μεγαλύτερο βάθος είναι το πεδίο των δυνατοτήτων του HR και το εύρος της επίδρασης που μπορεί να έχει στον τρόπο με τον οποίο διοικούνται σήμερα οι άνθρωποι, αλλά και στην ανταγωνιστικότητα των ίδιων των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα», είπε η ίδια.
Δεν πρόκειται όμως μόνο για σύγχρονα επεξεργασμένες πλευρές της ιδεολογικής παρέμβασης των ιδιοκτητών των επιχειρηματικών ομίλων στους εργαζόμενους, μέσω των «τμημάτων διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού», αλλά μέσω αυτής της διαδικασίας επιδίωξη έντασης της εκμετάλλευσης και βεβαίως αντιμετώπισης των αρνητικών επιπτώσεων απ' αυτήν στους εργαζόμενους και ιδιαίτερα σε εργαζόμενους σύγχρονων κλάδων. Στο συγκεκριμένο συνέδριο, «δόθηκε η ευκαιρία στους συμμετέχοντες να ακούσουν νέες τάσεις και πρακτικές εφαρμογές της τεχνολογίας, εργαλεία και μέσα κοινωνικής δικτύωσης που μπορεί να αξιοποιήσει το σύγχρονο HR, λαμβάνοντας υπόψη του και προλαμβάνοντας τους ψυχοκοινωνικούς κινδύνους που ενδέχεται να αναπτυχθούν από το digital depression (ηλεκτρονική κατάθλιψη)», σύμφωνα με το «euro2day.gr».
***
Η «διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού», ως ειδικός τομέας στις επιχειρήσεις, φροντίζει όχι μόνο για πιο στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων, αλλά και για την ολοκληρωτική υποταγή τους στους καπιταλιστές, καλλιεργώντας, ταυτόχρονα, ψευδαισθήσεις ότι η με τέτοια μέθοδο εργασία τους είναι σε όφελός τους, ότι η απόδοση της επιχείρησης είναι σε όφελός τους.
Με δεδομένες τις συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, άρα τεράστιας ανεργίας, φροντίζουν να ασκούν στους εργαζόμενους μια «αθόρυβη πίεση» επιστημονικά μελετημένη για την πλήρη υποταγή τους στους σκοπούς της επιχείρησης, που τους βαφτίζουν «αξίες». Τέτοιο ρόλο παίζουν τα «τμήματα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού» (HR). Συμβάλλουν μ' αυτόν τον τρόπο στην αύξηση της κερδοφορίας, αλλά η χειρότερη επίδρασή τους είναι η ιδελογική - ψυχολογική ότι οι επιχειρήσεις «αγαπούν και φροντίζουν τους εργαζόμενους, θεωρώντας τους το καλύτερο "κεφάλαιο"», ζήτημα που εμποδίζει τα μέγιστα τη συνειδητοποίηση της εκμετάλλευσης, της «νόμιμης» κλοπής από τους καπιταλιστές του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι. Αποτελεί, λοιπόν, ένα ακόμα εμπόδιο στη χειραφέτηση από την αστική πολιτική, την οργάνωση στα συνδικάτα και τη συμμετοχή στους διεκδικητικούς αγώνες, στη μη συνειδητοποίηση των αιτιών άλλων εργατικών, λαϊκών προβλημάτων, στη διάσπαση των εργαζομένων, αφού οι εργαζόμενοι κάθε επιχείρησης λειτουργούν απομονωμένα ακόμη και από τους εργαζόμενους του ίδιου του κλάδου τους. Πολύ περισσότερο, σηκώνει τείχη στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της αντικαπιταλιστικής πάλης.

20 Δεκεμβρίου 2014

Πείρα από τη δράση του σωματείου στη «Forthnet - Netmed»

[Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη της 18/12/2014]

Πώς στήθηκε το σωματείο, πώς κέρδισε την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, τι ρόλο έπαιξε το κλαδικό συνδικάτο, ποιες δυσκολίες συναντά στη δράση του

Το Σωματείο Εργαζομένων στη «Forthnet - Netmed» μπορεί να μετρά μόλις δυο χρόνια ζωής, μέσα σε αυτά όμως έχει αναπτύξει αξιοσημείωτη δράση, με πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις, στις οποίες όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι βάζουν τη δική τους σφραγίδα. Για την πείρα που έχει συγκεντρώσει το επιχειρησιακό σωματείο, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Κωνσταντίνο Θεοδωρόπουλο, πρόεδρο του επιχειρησιακού και μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ).
Το Νοέμβρη του 2012 έξω από το κτίριο της εταιρείας στον Ταύρο

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, ο Κ. Θεοδωρόπουλος εξηγεί πώς το κλαδικό συνδικάτο έριξε το σπόρο και βοήθησε με την παρέμβασή του να συγκροτηθεί το επιχειρησιακό σωματείο της «Forthnet - Netmed». «Η δράση του ΣΕΤΗΠ έξω από την εταιρεία πάει αρκετά πιο πίσω από τα 2 χρόνια που υπάρχει το επιχειρησιακό σωματείο. Από την Ανοιξη του 2012, έγινε προσπάθεια για πιο συγκροτημένη παρέμβαση, που να εξειδικεύει στα ζητήματα του χώρου», σημειώνει.
Σημείο καμπής στάθηκε ο Νοέμβρης του 2012, όταν η εργοδοσία ανακοίνωσε μειώσεις της τάξης του 35%: «Ήταν κάτι που οι εργαζόμενοι δεν το περίμεναν καθώς η εταιρεία καλλιεργούσε έντεχνα ένα κλίμα "οικογενειακό", πως είμαστε μια "ομάδα" και άλλα παρόμοια. Το επόμενο πρωί το κλαδικό συνδικάτο ήταν έξω από την επιχείρηση με το πανό και τις ανακοινώσεις του. Ερχόταν κάθε εργαζόμενος και τον ενημερώναμε, τον εμψυχώναμε, του λέγαμε πως το σωματείο είναι στο πλευρό του. Τον καλούσαμε να μην υπογράψει καμία μείωση αλλά να δώσουμε τη μάχη συλλογικά.

Ήταν η πρώτη φορά που είδαμε η αγανάκτηση που είχαν οι εργαζόμενοι να μετατρέπεται σε δράση. Την επόμενη μέρα προχωρήσαμε σε απεργία. Η απεργιακή συγκέντρωση πήρε απόφαση για στάση εργασίας και κατά τη διάρκεια της στάσης αυτής φτιάξαμε το επιχειρησιακό σωματείο, με εργαζόμενους που ήδη συσπειρώνονταν στο ΣΕΤΗΠ, αλλά και άλλους που γνωρίσαμε εκείνες τις μέρες».

Η εργοδοσία αναγκάστηκε να ελιχθεί: «Το 35% σε άλλους έγινε 20%, σε άλλους 15%, σε άλλους 5% ή και καθόλου. Προσπάθησαν με τον τρόπο αυτό να διασπάσουν τη συλλογικότητα, να υπονομεύσουν την ενότητα των εργαζομένων».

Σωματείο όλων των εργαζομένων

Το σωματείο ανέλαβε αμέσως δράση: «Δεν περιοριστήκαμε στο ζήτημα των μειώσεων. Ξεκινήσαμε τη συζήτηση για τις Συλλογικές Συμβάσεις και τη σημασία τους. Προβάλλαμε διεκδικήσεις, είχαμε ορισμένες νίκες. Για παράδειγμα, διεκδικήσαμε να φτιάξουν οι βάρδιες, δηλαδή να μη δουλεύουμε τη μια μέρα απόγευμα και την επόμενη πρωί. Μπορεί να ακούγεται απλό, ωστόσο είναι σημαντικό ζήτημα που επηρεάζει τη ζωή του εργαζόμενου, που μπορεί ακόμα και να ανατρέπει τον καθημερινό προγραμματισμό του. Επίσης, τότε μπήκαν τα λεωφορεία για τη μεταφορά των συναδέλφων».
Στο πλαίσιο των διεκδικήσεων, τέθηκαν από την αρχή ζητήματα για την υγιεινή και τις συνθήκες εργασίας, την εντατικοποίηση και την πίεση. Αυτά τα θέματα εξακολουθούν να «καίνε» τους εργαζόμενους, όπως δείχνουν και οι δύο λιποθυμίες που σημειώθηκαν τον περασμένο Οκτώβρη στον Ταύρο, περιστατικά για τα οποία κλήθηκε το ΕΚΑΒ.
Για τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει το επιχειρησιακό σωματείο, ο Κ. Θεοδωρόπουλος επισημαίνει ανάμεσα σε άλλα: «Το πώς θα γίνει, για παράδειγμα, η κοινοποίηση μιας στάσης εργασίας, πώς θα βρεθούν τα χρήματα για αυτή (για παράδειγμα, έξοδα δικαστικού κλητήρα κ.ά.), σε ποιο χώρο θα γίνει η συνέλευση, είναι ζητήματα που πρέπει να λύσει ένα επιχειρησιακό σωματείο και αποδεικνύονται στην πράξη πολύ δύσκολα. Εμείς τα λύνουμε με κόπο, με βοήθεια από την Επιτροπή Αγώνα Ταύρου - Μοσχάτου και ασφαλώς από το κλαδικό συνδικάτο. Τον πρώτο καιρό είχαμε δυσκολία να πάμε στο κτίριο της Κάντζας. Ηταν δύσκολο ακόμα και να μαζέψουμε λεφτά για τη βενζίνη για να φτάσουμε εκεί».
Σήμερα, η παρουσία του σωματείου είναι σταθερή, τόσο στο κτίριο του Ταύρου, όπου δουλεύουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι, όσο και στα άλλα κτίρια της εταιρείας, σε Καλλιθέα, Κολωνό και Κάντζα: «Εχουμε κατακτήσει την παρουσία αυτή όχι μόνο χάρη στη δράση του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά κυρίως λόγω της στάσης των εργαζομένων», τονίζει ο Κ. Θεοδωρόπουλος και συνεχίζει:
«Για παράδειγμα, όταν στο τηλεφωνικό κέντρο σταματάμε τις κλήσεις για να κάνουμε μια ανακοίνωση, αυτό είναι κάτι που η εργοδοσία προφανώς δεν το θέλει, δυσκολεύεται όμως να το εμποδίσει, επειδή είναι οι συνάδελφοι που θέλουν να ακούσουν. Με αντίστοιχο τρόπο, έχουμε καταφέρει να γίνονται πλέον περιοδείες και στα άλλα κτίρια. Είναι χαρακτηριστικό πως, μέχρι πρότινος, στις εγκαταστάσεις στον Κολωνό, όπου εργάζονται κυρίως τεχνικοί, η εργοδοσία κρατούσε με κάθε τρόπο κλειστή την πόρτα, κυνηγούσε στην κυριολεξία το σωματείο, απαγόρευε την είσοδό του στο χώρο. Η απαγόρευση έσπασε στην πράξη, με τη δική μας επιμονή και αποφασιστικότητα, με τη βοήθεια των εργαζομένων που μας άνοιξαν οι ίδιοι την πόρτα».

Καθημερινά με την αίτηση εγγραφής στο χέρι

Παρά το μέχρι τώρα θετικό απολογισμό, το σωματείο δε δείχνει επανάπαυση, αλλά ανεβάζει συνεχώς ψηλότερα τον πήχη των απαιτήσεων. Πρώτο και κύριο καθήκον, η μαζικοποίησή του: «Η προσπάθεια να γραφτούν οι συνάδελφοι στο σωματείο δεν σταματάει ποτέ, αντιθέτως εντείνεται. Με δεδομένα την ελαστικοποίηση στις εργασιακές σχέσεις, τις συμβάσεις που δεν ανανεώνονται, τις απολύσεις και την ανακύκλωση του προσωπικού, είμαστε κάθε μέρα με την αίτηση στο χέρι», εξηγεί ο Κ. Θεοδωρόπουλος.
Οι παράγοντες που δυσκολεύουν τη συμμετοχή στο σωματείο, όπως οι κυρίαρχες απόψεις για την «αναποτελεσματικότητα» των αγώνων, η συκοφάντηση του συνδικαλισμού, η απειρία των νέων που αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων, παραμένουν. Παράλληλα, όμως, αυξάνονται αυτοί που απευθύνονται στο σωματείο, που στέκονται κοντά του, που αναγνωρίζουν και εκτιμούν τη δράση του: «Αλλοι θα του δώσουν μια πληροφορία. Κάποιες φορές ακόμα και θα το υπερασπιστούν αν ακουστεί κάτι από την πλευρά της εργοδοσίας».
Περισσότεροι εργαζόμενοι σήμερα φέρνουν ιδέες και προτάσεις για τους τρόπους και τις μορφές που μπορεί να εμπλουτίσουν τη δραστηριότητα του σωματείου. «Υπάρχουν σκέψεις και προτάσεις να οργανώσουμε αθλητικές δραστηριότητες. Εχουμε παρακαταθήκη τη μαζική συμμετοχή στα τουρνουά που οργάνωσε το ΠΑΜΕ. Πρόσφατα κάναμε γλέντι, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων δράσης», σημειώνει ο Κ. Θεοδωρόπουλος και προσθέτει:
«Σχεδιάζουμε και άλλες εκδηλώσεις, όπως για παράδειγμα παρουσιάσεις βιβλίων. Η πείρα που έχουμε μέχρι στιγμής είναι περιορισμένη αλλά σημαντική. Για παράδειγμα, την Πρωτομαγιά του 2013 που είχε δοθεί μεγάλη μάχη ενάντια στη μετατροπή της απεργίας σε "κινητή γιορτή", στήσαμε έκθεση φωτογραφίας, σχετικών ντοκουμέντων και δημοσιευμάτων έξω από το κτίριο του Ταύρου, πρωτοβουλία που βοήθησε στη συζήτηση για το χαρακτήρα και το νόημα της συγκεκριμένης μέρας».
«Και να σκεφτείς ότι πριν δυο χρόνια δε γνωριζόμασταν μεταξύ μας...». Η διαπίστωση αυτή γίνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους με διάφορες αφορμές και προκαλεί εντύπωση. Ο Κ. Θεοδωρόπουλος εξηγεί πως είναι πέρα για πέρα σωστή: «Οι συνθήκες στη δουλειά δεν είναι εύκολες. Μπορεί να δουλεύεις μαζί με άλλους 100 εργαζόμενους, όμως στο παρελθόν δεν γνώριζες παρά μόνο αυτόν που καθόταν δίπλα σου. Το μόνο που γνωρίζαμε ο ένας για τον άλλο ήταν το username του. Κατά κανόνα, ήμασταν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Από τις πρώτες κιόλας κινητοποιήσεις αυτό άλλαξε. Τώρα πλέον παλεύουμε και διασκεδάζουμε μαζί, συζητάμε για τα προβλήματα μέσα και έξω από τη δουλειά, αποφασίζουμε συλλογικά και δρούμε από κοινού».

Προετοιμάζοντας μια απεργία

Το σωματείο έχει προκηρύξει και οργανώσει τρεις απεργίες. Η πρώτη ήταν τον περασμένο Φλεβάρη. Η προετοιμασία της δεν ήταν εύκολη υπόθεση: «Πολλοί καινούργιοι συνάδελφοι, που είχαν πιάσει δουλειά μετά από μεγαλύτερα ή μικρότερα διαστήματα ανεργίας, δίσταζαν, είχαν επιφυλάξεις. Η εργοδοσία έκρινε εκείνη τη μέρα ότι έπρεπε να επιστρατεύσει τα ΜΑΤ. Το αποτέλεσμα ήταν οι συνάδελφοι που έλεγαν "θα χάσουμε το μεροκάματο" να πάρουν τελικά μέρος στην απεργία, και μάλιστα με ανοιχτές τις πόρτες, με τις διμοιρίες παραταγμένες δεξιά και αριστερά και το πανό του σωματείου να στέκεται στη μέση».
Μετρημένοι στα δάχτυλα ήταν αυτοί που μπήκαν για δουλειά. Πολλοί περισσότεροι αυτοί που αποφάσισαν να ενώσουν τη φωνή τους, δυναμώνοντας τα συνθήματα του σωματείου.
Πρόσφατα το σωματείο οργάνωσε 24ωρες απεργίες, στις 24 Οκτώβρη και στις 11 Δεκέμβρη, με μαζική συμμετοχή και σημαντική συμβολή των εργαζομένων στην επιτυχία τους. Ενα από τα σημεία που ξεχώρισαν ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων που δουλεύουν ως «ενοικιαζόμενοι» μέσω εργολάβων: «Οι συνάδελφοι αυτοί βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, στη συνέλευση, στην περιφρούρηση από το πρωί μέχρι το βράδυ, μίλησαν οι ίδιοι στους συναδέλφους, εξήγησαν τα αιτήματά μας. Συνέβαλαν στην επιτυχία της απεργίας, έδωσαν μεγαλύτερη δυναμική».
Η πείρα αυτή αποτελεί παρακαταθήκη για όλο τον κλάδο, αφού η «ενοικίαση» εργαζομένων είναι διαδεδομένη, αλλά οι εργαζόμενοι αυτοί δε βρίσκουν θέση και φωνή σε μια σειρά επιχειρησιακά σωματεία. Το επιχειρησιακό σωματείο στη «Forthnet» ακολούθησε διαφορετικό δρόμο και η ανταπόκριση που έχει συναντήσει είναι ιδιαίτερα θετική.

15 Δεκεμβρίου 2014

ΕΤΗΣΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΙΚΑ 2013: Υποαπασχόληση και μισθοί - ψίχουλα τσακίζουν την εργατική τάξη

[Από τον Ριζοσπάστη 14/12/2014]

Υποαπασχόληση, αποδοχές - φιλοδώρημα, στέρηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που κυνηγάνε το μεροκάματο για δεκάδες χρόνια. Αυτή την πραγματικότητα καταγράφουν τα ετήσια στοιχεία του ΙΚΑ για το 2013. Στοιχεία που υπογραμμίζουν ότι αποτελεί τουλάχιστον εμπαιγμό ο πρόσφατος ισχυρισμός του υπουργού Εργασίας ότι «η μισθωτή απασχόληση στην Ελλάδα "ξαναζωντανεύει", επιδεικνύοντας ένα πρωτόγνωρο δυναμισμό». Αυτό που πραγματικά ζωντανεύει είναι η εργασιακή ζούγκλα, που κατατρώει τις ζωές των εργαζομένων για να βγάζει κέρδη το κεφάλαιο.

Ενα γενικό στοιχείο είναι ότι πάνω από το 50% των ασφαλισμένων μισθωτών στο ΙΚΑ υποαπασχολούνται, δεν εργάζονται δηλαδή με σχέση πλήρους απασχόλησης. Συναφές με αυτό είναι και το στοιχείο που δείχνει ότι στις κοινές επιχειρήσεις και τα οικοδομοτεχνικά έργα, από τους 2.244.508 μισθωτούς - ασφαλισμένους που καταγράφηκαν στο ΙΚΑ το 2013, μόνο οι 1.540.252 (68,62%) έχουν δικαίωμα περίθαλψης! Οι υπόλοιποι, δηλαδή, δε συμπληρώνουν τα αναγκαία ένσημα για να δικαιούνται στοιχειώδεις παροχές Υγείας.
Τα στοιχεία που ακολουθούν αφορούν μόνο στις κοινές επιχειρήσεις, όπου συγκεντρώνεται το 95,91% των μισθωτών.

1. Αποδοχές-ψίχουλα. 

 Οι μέσοι όροι των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν μέχρι 249 μεροκάματα το 2013, ξεκινάνε από 405 ευρώ και δεν καταφέρουν να φτάσουν καν τα 6.000 ευρώ! Από την ομάδα αυτή, ξεχωρίζουμε δύο υποομάδες:

  • Ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν μέχρι 99 ένσημα ήταν μόλις 886 ευρώ.
  • Ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν από 100 έως 149 ένσημα ήταν 2.546 ευρώ.

Κατά τα λοιπά, ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών των «τυχερών» που έκαναν από 250 μέχρι 300 μεροκάματα, είναι μόλις 10.437 ευρώ!

Να σημειωθεί ότι οι ετήσιες αποδοχές υπολογίζονται αφού αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές προς το ΙΚΑ. Ομως, ούτε το ποσό που μένει είναι αυτό που παίρνουν στο χέρι οι εργαζόμενοι, γιατί δεν έχει αφαιρεθεί ακόμα ο φόρος και άλλες κρατήσεις.

2. Συνθήκες ημι-ανεργίας. 

Από το σύνολο των μισθωτών στις κοινές επιχειρήσεις, 1.107.272 εργαζόμενοι (το 51,43% του συνόλου των μισθωτών - ασφαλισμένων στο ΙΚΑ) πραγματοποίησαν από ελάχιστα έως 249 μεροκάματα όλο το χρόνο! Από αυτούς:

  • Οι 523.310 (24,30% επί του συνόλου των μισθωτών) έκαναν από 1 έως 99 μεροκάματα.
  • Οι 228.472 (10,61%) έκαναν από 100 έως 149 μεροκάματα.
Αλλοι 1.045.542 (48,57%) εργαζόμενοι ...«κατόρθωσαν» να κάνουν από 250 έως 300 μεροκάματα.
Είναι φανερό από τα στοιχεία ότι η υποαπασχόληση καλπάζει, με τις ελαστικές μορφές να κυριαρχούν. Μαζί τους ευδοκιμούν η μαύρη εργασία, τα ωράρια λάστιχο, η εκ περιτροπής εργασία. Η κατάσταση αυτή, όμως, δεν έπεσε από τον ουρανό, ούτε είναι αποκλειστικά παράγωγο της κρίσης. Για του λόγου το αληθές, θυμίζουμε ένα αποκαλυπτικό απόσπασμα από την εισηγητική έκθεση νομοσχεδίου για τα εργασιακά το 2010, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρονταν:
«Εδώ και δύο δεκαετίες και πλέον αναπτύσσονται στην αγορά εργασίας νέες μορφές απασχόλησης κατ' απόκλιση από τον παραδοσιακό τρόπο απασχόλησης, με όλο και μεγαλύτερο αυξανόμενο αριθμό εργαζομένων. Ο παραδοσιακός τύπος σύμβασης εργασίας πλήρους απασχόλησης για αόριστο χρόνο σε συγκεκριμένο εργοδότη, με σταθερό ωράριο και σταθερό μισθό, έπαψε να είναι κυρίαρχος (...) Οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας ανθούν. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι συμβάσεις έργου, μερικής απασχόλησης, προσωρινής απασχόλησης, δανεισμού εργαζομένων, ορισμένου χρόνου, τηλεργασίας, ετοιμότητας εργασίας ή εργασία μετά από κλήση ή τηλε-ετοιμότητα ή συνδυασμός αυτών, συνιστούν τη νέα πραγματικότητα στην αγορά εργασίας».
Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι η στρατηγική της ΕΕ και η εφαρμογή της στα κράτη - μέλη, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και το εύρος των ανατροπών στην κάθε χώρα, είχαν ως στόχο και ως αποτέλεσμα το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας, μέσα από την εισαγωγή και γενίκευση των ευέλικτων μορφών εργασίας.

3. Είδος προς εξαφάνιση η πλήρης απασχόληση. 

 Ούτε ένα εκατομμύριο δε φτάνουν οι μισθωτοί με πλήρη απασχόληση. Αυτό προκύπτει από τη μελέτη των στοιχείων του ΙΚΑ σε συνδυασμό με τα στοιχεία που προκύπτουν από το σύστημα «Εργάνη», που καταγράφει μεταξύ άλλων τις ροές απασχόλησης.

Οι 2.244.508 μισθωτοί - ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, είναι όσοι έχουν κάνει έστω κι ένα μεροκάματο το 2013. Ομως το «Εργάνη» δίνει το μέσο όρο των απασχολουμένων καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Από αυτό προκύπτει ότι ο μέσος όρος των μισθωτών, αυτοί δηλαδή που απασχολούνται σε σταθερή βάση όλο το έτος, το 2013 ήταν μόλις 1.371.450 άτομα! Με άλλα λόγια, οι περίπου 900 χιλιάδες άνθρωποι, που εμφανίζονται στις καταστάσεις του ΙΚΑ, βρίσκονται στη δίνη ανακύκλωσης της ανεργίας, κάνοντας μερικά μεροκάματα το χρόνο.
Εξίσου σημαντικό είναι το στοιχείο πως από το βασικό όγκο των μισθωτών μόλις το 70% δουλεύει πάνω από 35 ώρες τη βδομάδα. Περίπου το 20% δουλεύει από μία έως 20 ώρες τη βδομάδα και το 10% από 20,1 έως 35 ώρες τη βδομάδα.

4. Ούτε σκέψη για σύνταξη. 

 Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ένα εξίσου σημαντικό συμπέρασμα: Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δε θα καταφέρουν να πάρουν σύνταξη ποτέ. Την περίοδο αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη η νέα αντιασφαλιστική επίθεση. Οπως έχει ομολογήσει η κυβέρνηση, ένας από τους βασικούς άξονες της επίθεσης αυτής είναι η αύξηση του αριθμού των ενσήμων που απαιτούνται για να μπορέσει κάποιος να πάρει την κατώτερη σύνταξη, από 4.500 σε 6.000.

Οπως προκύπτει όμως από τα στοιχεία του ΙΚΑ, ο μέσος όρος των μεροκάματων για το σύνολο των εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις είναι 200 το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι οι σημερινοί εργαζόμενοι, αν τους αντιμετωπίζαμε ως σύνολο, με τους σημερινούς ρυθμούς απασχόλησης, θα πάρουν την κατώτερη σύνταξη μετά από 30 ολόκληρα χρόνια δουλειάς!
Στα επιμέρους στοιχεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, τουλάχιστον για το 35% των εργαζομένων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ, 751.782 εργαζόμενοι έχουν κάνει μέχρι 149 μεροκάματα το 2013. Δηλαδή για να μπορέσουν να συμπληρώσουν 6.000 ένσημα πρέπει να δουλεύουν στην καλύτερη περίπτωση (149 ένσημα) πάνω από 40 χρόνια. Ακόμα χειρότερα, όσοι κάνουν 100 ένσημα, πρέπει να δουλεύουν περίπου 60 χρόνια και πάει λέγοντας! Στην πράξη οι άνθρωποι αυτοί θα πεθάνουν πριν προλάβουν να αποκτήσουν το δικαίωμα στη σύνταξη - ψίχουλα.

5. Καταλήστευση των παραγωγών του πλούτου. 

 Τα παραπάνω στοιχεία μαρτυρούν τη συντριβή των μισθών που συνεπιφέρει ανάλογες επιπτώσεις στις παροχές των ασφαλιστικών ταμείων και στις συντάξεις. Αποκαλυπτικό (αν και ενδεικτικό μόνο) στοιχείο της τεράστιας εκμετάλλευσης των εργαζομένων είναι ότι, τη στιγμή που το ΑΕΠ το 2013 έφτανε τα 183 δισ. ευρώ, οι ακαθάριστες μεικτές αποδοχές για το σύνολο των πάνω από 2 εκατομμύρια εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις ήταν μόλις 21 δισ. ευρώ.

Η σύγκριση των στοιχείων είναι εξίσου αποκαλυπτική. Το 2009 το σύνολο των μεικτών αποδοχών (περιλαμβάνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζόμενων) του συνόλου των εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις, ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, ήταν αυξημένο κατά 28,5% σε σχέση με το 2013, ενώ το σύνολο των μισθωτών ήταν αυξημένο κατά 10,89%. Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνει ότι ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων έχει πεταχτεί στην ανεργία αλλά και το βαθμό καταλήστευσής του.

Ενας στους δύο μισθωτούς κάτω από 800 ευρώ μεικτά

Ανάλογη εικόνα για τους μισθούς και το 2014 δίνουν τα στοιχεία που περιέχονται στο πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη», τα οποία δόθηκαν την περασμένη εβδομάδα στη δημοσιότητα.
Σύμφωνα με αυτά, από τις ετήσιες καταστάσεις προσωπικού μισθωτών, ωρών απασχόλησης και μισθών, που κατέθεσαν 214.409 επιχειρήσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας, προκύπτει ότι:
  • Το 21,81% των μισθωτών, δηλαδή 333.918 εργαζόμενοι, από τους συνολικά 1.531.179, έχουν μηνιαίο εισόδημα κάτω από 500 ευρώ μεικτά, καθώς απασχολούνται με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία.
  • Από 501 έως 600 ευρώ μεικτά λαμβάνουν 137.113 μισθωτοί (8,95%).
  • Από 601 έως 700 ευρώ μεικτά 137.376 μισθωτοί (8,97%).
  • Από 701 έως 800 ευρώ μεικτά 129.257 μισθωτοί (8,44%) του συνόλου των μισθωτών. Δηλαδή το 26,36% λαμβάνει μισθό κάτω από το επίπεδο των κατώτερων ορίων που προέβλεπε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για το 2012 και καταργήθηκαν με την ΠΥΣ της κυβέρνησης Παπαδήμου, το Φλεβάρη του ίδιου έτους.
Συνολικά, συνυπολογίζοντας και τους μισθωτούς με μερική απασχόληση, σχεδόν ένας στους δύο εργαζόμενους το 2014 έχει μηνιαίο εισόδημα κάτω από τα κατώτερα όρια ή γύρω απ' αυτά που όριζε η ΕΓΣΣΕ του 2012, δηλαδή τα 751 ευρώ μεικτά.

13 Δεκεμβρίου 2014

Ανακοίνωση για τις απολύσεις στην Εθνική Ασφαλιστική

Η Επιτροπή Αγώνα του Π.Α.ΜΕ. στις Ασφαλιστικές Εταιρείες καταδικάζει τις 4 απολύσεις των -ενοικιαζόμενων μέσω της ICAP- συναδέλφων από την Εθνική Ασφαλιστική και ζητά την άμεση επαναπρόσληψή τους.

Οι απολύσεις αυτές έρχονται σε μια περίοδο που αυξάνονται ραγδαία τα κέρδη της Εθνικής Ασφαλιστικής. Έρχονται σε μια περίοδο που αναμένεται να ακολουθήσει η πώληση της εταιρείας, με όποια μορφή κι αν πάρει αυτή.

Ακριβώς γι αυτό η συγκεκριμένη εξέλιξη πρέπει να προκαλέσει την αντίδραση του συνόλου των εργαζομένων της Εθνικής, τη συμπαράσταση όλων των εργαζομένων στις ασφαλιστικές εταιρείες. Να εμποδίσουμε κάθε προσπάθεια οι εξαγορές/συγχωνεύσεις που είναι προ των πυλών να συνοδευτούν από απολύσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων ή άλλων δικαιωμάτων. Αντίθετα, τώρα είναι πιο σημαντικό από ποτέ να διεκδικηθεί η κατάργηση της «ενοικιαζόμενης» εργασίας, η απευθείας πρόσληψη στη κάθε ασφαλιστική εταιρεία.

Τώρα είναι πιο σημαντική από ποτέ η ενότητα, κοινή δράση και οργάνωση όλων των εργαζομένων, τόσο σε επίπεδο εταιρείας όσο και σε επίπεδο κλάδου, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας, ηλικίας, συμβάσεων ορισμένου ή αορίστου χρόνου, μερικής απασχόλησης ή πλήρους ωραρίου.

Καλούμε τα σωματεία του χώρου ν’ ανταποκριθούν άμεσα σε αυτή την αναγκαιότητα. Το επιχειρησιακό σωματείο της Εθνικής Ασφαλιστικής να εφαρμόσει της αποφάσεις του συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΑΣΕ), εγγράφοντας κάθε εργαζόμενο της Εθνικής Ασφαλιστικής, «μόνιμο», ενοικιαζόμενο, εργαζόμενο σε γραφείο πωλήσεων κ.ά. στη δύναμή του.
Καλούμε το κλαδικό μας σωματείο, το ΣΥΑΕ, να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για την οργάνωση και κινητοποίηση των «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων της Εθνικής Ασφαλιστικής και ολόκληρου του κλάδου.

Δε χρειαζόμαστε περισσότερα σωματεία, που θα χωρίζουν τους εργαζόμενους ανάλογα με τη σχέση εργασίας τους. Χρειαζόμαστε ενιαία σωματεία στις εταιρείες και στον κλάδο που να παίζουν το ρόλο τους, να είναι δραστήρια, να κινούνται σε αγωνιστική, ταξική κατεύθυνση.

Συνάδελφοι «ενοικιαζόμενοι» στην Εθνική Ασφαλιστική,
Το Π.Α.ΜΕ. έχει μόνιμα στον προσανατολισμό του την οργάνωση όλων των εργαζομένων του κλάδου, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος σε όσους εργάζονται με ευέλικτες και επισφαλείς σχέσεις εργασίας. Γι αυτό πρωταγωνίστησε το καλοκαίρι στο πετυχημένο αγώνα των γραμματέων στα γραφεία πωλήσεων της Εθνικής Ασφαλιστικής. Γι αυτό ήρθε σε ρήξη με την εργοδοσία και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό στην Anytime τις τελευταίες εβδομάδες, προκειμένου οι -ενοικιαζόμενοι κι εκεί μέσω ICAP- συνάδελφοι να μην υποκύψουν στις απειλές και να συμμετέχουν μαζικά στις αρχαιρεσίες του κλαδικού σωματείου των ασφαλιστικών, το ΣΥΑΕ. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως, στην ίδια κατεύθυνση με την Interamerican, η διοίκηση της Εθνικής Ασφαλιστικής απαγόρευσε την περιοδεία των συνδικαλιστών του Π.Α.ΜΕ. στους χώρους της εταιρείας, μπροστά στις αρχαιρεσίες του κλαδικού σωματείου.

Σας καλούμε να ξεπεράσετε τις απειλές που δέχεστε, τόσο από την ICAP όσο και από την Εθνική. Nα οργανωθείτε τώρα στο κλαδικό σωματείο των ασφαλιστικών, το ΣΥΑΕ. Να αντιδράσετε ενιαία, οργανωμένα, σε κάθε απόπειρα νέας απόλυσης στην Εθνική.

Μη μένετε μόνο σε ό,τι συμβαίνει στην Εθνική Ασφαλιστική, στο χώρο εργασίας σας. Οι δραματικές αλλαγές λ.χ. που είναι προ των πυλών στη κοινωνική ασφάλιση πλήττουν πρώτα απ’ όλα τους εργαζόμενους με «ευέλικτες» σχέσεις εργασίας. Μόνο εμείς, με την οργάνωση και τον αγώνα μας, μπορούμε και πρέπει να τις αποτρέψουμε.

11 Δεκεμβρίου 2014

ΔΡΑΣΗ ΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ

[Από τον Ριζοσπάστη της 11/12/2014]

Με πρωταγωνιστές τους μαθητές, τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας που δε συμβιβάζονται με τα ψίχουλα που τους δίνει το σύγχρονο σχολείο, ούτε μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος της παραπαιδείας, τα λαϊκά φροντιστήρια αναδεικνύονται σε σημαντική παρέμβαση. Που δεν εξαντλείται στην εξάντληση της διδακτέας ύλης, αλλά δίνει μαθήματα αλληλεγγύης και ορμή για μια αγωνιστική στάση ζωής.

Ο αγώνας για μόρφωση δεν είναι δακρύβρεχτη ιστορία σε καιρούς κρίσης, δεν είναι πεδίο δράσης ΜΚΟ και άλλων φιλανθρώπων. Είναι η πραγματικότητα της ταξικής κοινωνίας, του πώς υλοποιούνται στην πράξη οι διαρθρωτικές αλλαγές στην Παιδεία, ο «ρεαλισμός» της υποχρηματοδότησης, της «επαρκούς» με τα μέτρα των εκμεταλλευτών εκπαίδευσης.
Είναι το πείσμα του μαθητή που παλεύει για να μορφωθεί, του εκπαιδευτικού που διακρίνει το δικαίωμά του σε μόνιμη σταθερή πληρωμένη δουλειά και την έκφραση λαϊκής αλληλεγγύης, του γονιού που ξέρει ότι όσοι πλουτίζουν από τον ιδρώτα του έχουν εξασφαλίσει μόρφωση για τα παιδιά τους και δεν παραιτείται από το δικαίωμα να κάνει το ίδιο.
Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε σε ένα από τα πολλά τέτοια «φροντιστήρια» που λειτουργούν σε συνοικίες και πόλεις σε όλη τη χώρα. Στο 2ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας φιλοξενείται απογευματινές ώρες το Λαϊκό Φροντιστήριο Ν. Ιωνίας - Ηρακλείου για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Την οργάνωσή του έχει αναλάβει η Λαϊκή Επιτροπή Νέας Ιωνίας.
Με μεράκι από κάθε συντελεστή


Δευτέρα απόγευμα και μια παρέα μαθητών της Α' Γυμνασίου περιμένει να μπει για μάθημα. Δευτέρες και Πέμπτες κάνουν Μαθηματικά, Αρχαία και Γερμανικά. Ανάμεσά τους και ένα μεταναστόπουλο από το Πακιστάν, που μοιράζεται με τους συμμαθητές του την ανάγκη και την επιθυμία για μόρφωση και θυσιάζουν ώρες παιχνιδιού και ανεμελιάς γι' αυτό, χωρίς να θεωρούν πως κάνουν κάποια θυσία.

Μαζί με τα παιδιά, στο χώρο του σχολείου βρίσκεται και ο Χρήστος, ένας από τους γονείς που αγκάλιασαν την πρωτοβουλία και από εκείνους που τα απογεύματα συμμετέχουν στη φύλαξη του σχολείου όση ώρα γίνονται τα μαθήματα. Εργαζόμενος στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ο ίδιος, γνωρίζει καλά από οικονομικές δυσκολίες και δηλώνει αποφασισμένος να στηρίξει με όλες τις δυνάμεις του την οικογένειά του.
«Συζητήσαμε, είδαμε ότι οι άνθρωποι έχουν μεγάλη διάθεση να βοηθήσουν», μας λέει και αναφέρεται στα τεράστια ποσά που ζητούν τα ιδιωτικά φροντιστήρια για το «πακέτο» των μαθημάτων του Λυκείου και που είναι απλησίαστα για τους γονείς. Οπως μας λέει χαρακτηριστικά, έχει προτείνει τα μαθήματα αλληλεγγύης και σε άλλους, και μάλιστα κάποιοι δεν πίστευαν ότι υπάρχουν, γιατί θεωρούν ότι έχει χαλάσει τόσο πολύ η κοινωνία. Επιμένει στο φιλότιμο των διδασκόντων.
«Βοηθάμε ο ένας τον άλλο για να μην μπαίνουν στο περιθώριο τα παιδιά μας», παρεμβαίνει η Μ. Τσίγκα, καθηγήτρια. Η προσπάθεια ξεκίνησε πριν ένα μήνα περίπου με 15 παιδιά και σήμερα έχουν φτάσει τα 43, με αυξητική τάση. Σε ρόλο διδάσκοντα εκπαιδευτικοί εν ενεργεία και συνταξιούχοι, νέα παιδιά απόφοιτοι παιδαγωγικών σχολών, ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, 20 συνολικά, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα μαθημάτων, όπως εξηγεί.
Μια παρέα κοριτσιών, μαθητριών της Α' Λυκείου, μόλις έχει τελειώσει το μάθημα. Συζητάμε γιατί βρίσκονται εδώ και μας λένε ότι βοηθιούνται να καταλαβαίνουν καλύτερα, ότι ήταν δική τους επιλογή να παρακολουθήσουν τα μαθήματα αυτά και ότι προσφέρουν πραγματική βοήθεια. «Στην τάξη μου είμαστε 27 παιδιά, άλλα πάνω, άλλα κάτω», μας λέει η Σοφία. Ωστόσο, το στοίβαγμα μαθητών δεν είναι ο μόνος λόγος που το σχολείο δεν ολοκληρώνει το ρόλο του να προσφέρει μόρφωση σε όλα τα παιδιά. Η Α' Λυκείου τις αγχώνει, λένε, όπως όλους τους συμμαθητές τους άλλωστε. Πέρα από τη μετάβαση στο Λύκειο όπου «τελειώνουν τα αστεία», όπως συνηθίζεται να λέγεται, το «νέο» Λύκειο είναι ιδιαίτερα απαιτητικό, χωρίς ωστόσο να νιώθουν πως τους προσφέρει και γνώση.
«Χρειάζεται πολλή παπαγαλία και στο τέλος δε θα θυμόμαστε και τίποτα». «Πρέπει να αφιερώνεις πολύ χρόνο», μας λέει μια άλλη μαθήτρια. Και είναι φανερό πως δεν πρόκειται για παιδιά που φοβούνται να κοπιάσουν. Αλλωστε είναι εκεί, στο σχολείο το απόγευμα, και προσπαθούν. Ομως ακόμα και οι έρευνες των ιθυνόντων για τα ζητήματα της εκπαίδευσης δείχνουν ότι τα παιδιά έχουν μειωμένη αποδοχή γι' αυτό το σχολείο καθώς ανεβαίνουν οι βαθμίδες. Ο Παντελής είναι από τους εκπαιδευτικούς, συνταξιούχος ο ίδιος, που αφιερώνουν απογεύματα σε αυτήν τη δουλειά. Μας μιλά για την προθυμία των εκπαιδευτικών να συμβάλουν σε τέτοιες προσπάθειες, το άγχος των γονιών να εξασφαλίσουν μέσω της εκπαίδευσης ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους, «προικίζοντάς» τα κατά κάποιο τρόπο με μεγάλα ποσά που κατευθύνονται στα φροντιστήρια με το βλέμμα στην Ανώτατη Εκπαίδευση, αφού δεν υπάρχει αξιόπιστο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά από το Λύκειο.
Η Ελσα Βακάλη διδάσκει φιλολογικά μαθήματα. «Η λογική μας είναι να προσπαθήσουμε να μη μείνουν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας έξω από τη μόρφωση, γιατί αυτό πάει να κάνει το σύγχρονο σχολείο με βάση όλες τις κατευθύνσεις. Ουσιαστικά αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να δείξουμε στις λαϊκές οικογένειες ότι υπάρχει δυνατότητα να υψώσεις τείχος αλληλεγγύης, να μπούμε με ορμή στον αγώνα», μας δηλώνει.

Η δράση των Λαϊκών Επιτροπών για την ενισχυτική διδασκαλία

Η Λαϊκή Επιτροπή Νέας Ιωνίας δίνει το στίγμα αυτής της προσπάθειας, έχοντας επιλέξει δίπλα στο πρόγραμμα των μαθημάτων να παραθέσει στίχους από το «Εγκώμιο στη Μάθηση» του Μπ. Μπρεχτ: «Μάθαινε και τ' απλούστερα! Μάθαινε το α, β, γ, δε σε φτάνει, μα συ να το μαθαίνεις.... Μην αφεθείς να πείθεσαι, μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος! Ο,τι δεν ξέρεις ο ίδιος καθόλου δεν το ξέρεις!» Πλάι, το κάλεσμα: «Αγωνιζόμαστε για μόρφωση και ζωή με δικαιώματα. Για το σχολείο που έχουμε πραγματικά ανάγκη!».
Επεκτείνοντας τη δράση τους, η Λαϊκή Επιτροπή και οι διδάσκοντες στο «Λαϊκό Φροντιστήριο» ανοίγουν στο επόμενο διάστημα με τους γονείς τη συζήτηση για τα εμπόδια που εμφανίζονται στη διαδικασία της μάθησης. Στο πλαίσιο αυτό, θέτει ερωτήματα όπως «ποιες είναι οι αιτίες», «φταίει το παιδί που δε διαβάζει ή που "δεν παίρνει τα γράμματα"», «η οικονομική κρίση, τα προβλήματα επιδρούν αρνητικά», « τι πρέπει να γίνει σε επίπεδο οικογένειας, σχολείου, κοινωνίας», και καλεί τους γονείς να τα συζητήσουν.

Στην Ηλιούπολη

Ανάλογες προσπάθειες ξεδιπλώνονται με πρωτοβουλία Λαϊκών Επιτροπών σε γειτονιές και πόλεις σε όλη τη χώρα. Μάλιστα, σε περιοχές όπως στην Ηλιούπολη, όπου τα μαθήματα αλληλεγγύης μετρούν περισσότερο χρόνο λειτουργίας, η δραστηριότητα έχει επεκταθεί και έξω από την τάξη.
Την περσινή χρονιά, με κορμό τα παιδιά που συμμετέχουν στα μαθήματα, στήθηκε πολιτιστική ομάδα που παρουσίασε μουσικοθεατρική και μουσικές παραστάσεις. Πέρσι επίσης, λειτούργησε και λέσχη ανάγνωσης για παιδιά του Δημοτικού, ενώ αντίστοιχη πρωτοβουλία εξετάζεται και για μεγαλύτερα παιδιά.
Φέτος, στην προσπάθεια συμμετέχουν περισσότερα από 80 παιδιά Γυμνασίων, Γενικών και Επαγγελματικών Λυκείων και περίπου 25 εκπαιδευτικοί διάφορων ειδικοτήτων. Δηλώνοντας ότι δε σταματούν σε μια απλή και ανούσια εν πολλοίς παράθεση ή επανάληψη της διδακτέας ύλης.