Υπόμνημα που κατέθεσαν Ομοσπονδίες - Συνδικάτα στην έναρξη του κοινωνικού διαλόγου για τις συλλογικές συμβάσεις στο Υπουργείο Εργασίας

κ. Υπουργέ

Οι εργαζόμενοι και τα Συνδικάτα τους έχουν ένα πάγιο και αδιαπραγμάτευτο αίτημα:

Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ με νόμο ΤΩΡΑ.

Κάθε άλλη μεθόδευση από την πλευρά της κυβέρνησης εξυπηρετεί τους εργοδότες που αξιοποιούν το αντεργατικό οπλοστάσιο για να κρατούν στον πάτο μισθούς και δικαιώματα. Αυτό το σκοπό έχει η σημερινή συνάντηση των κοινωνικών εταίρων και γι’ αυτό την καταδικάζουμε.

Την παραπομπή άλλωστε τέτοιων ζητημάτων στον «κοινωνικό διάλογο» την έχουμε ζήσει την τελευταία 20ετία σε όλες τις παραλλαγές. Τα καταστροφικά αποτελέσματα τα έχουμε βιώσει σε κάθε πλευρά της ζωής της εργατικής οικογένειας. Από την εξέλιξη των εργασιακών σχέσεων μέχρι τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Από τις περικοπές σε υγεία, παιδεία, πρόνοια μέχρι τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά μας δικαιώματα.

Το κλίμα αναμονής που επιχειρείτε να καλλιεργήσετε με τέτοιες πρακτικές δεν μπορεί και δεν θα μείνει αναπάντητο γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν ούτε χρόνο, ούτε χρήμα. Αντίθετα και πείρα έχουν και μνήμη. Αυτά που με βάρβαρο τρόπο τους επιβλήθηκαν στα 5 χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, δεν αφήνουν περιθώρια για υπομονή και αντοχή.

Με επιμονή και οργάνωση θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να αποκατασταθούν οι τεράστιες απώλειες που έχει υποστεί το εργατικό εισόδημα τα χρόνια της κρίσης.

Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης (δουλεμπορικά, μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία) και οι ατομικές συμβάσεις που κυριαρχούν, υπονομεύουν τον κατώτατο μισθό. Η κατάργηση όλων αυτών των μορφών, η πλήρης και σταθερή δουλειά αποτελούν αιτήματα των εργαζομένων.

Θα είμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια να στείλετε στις καλένδες τα ψίχουλα που από σήμερα συζητούνται σε έναν ψευτοδιάλογο , με –δήθεν- κόκκινες γραμμές.

Μόνο λύση είναι η άμεση επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και των Συλλογικών Συμβάσεων ΤΩΡΑ με νόμο.

Ο αγώνας για το ξήλωμα ολόκληρου του αντεργατικού οπλοστασίου και την ικανοποίηση των εργατικών-λαϊκών αναγκών θα είναι συνεχής και κλιμακούμενος.

Οι Ομοσπονδίες : Οικοδόμων, Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών, Μισθωτών Τύπου – Χάρτου, Λογιστών, Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος, Φαρμάκου, Συνταξιούχων ΙΚΑ,

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαυρίου

Τα Συνδικάτα : Οικοδόμων, Φαρμάκου, Κλωστοϋφαντουργίας– Ιματισμού – Δέρματος, ΠΕΜΕΝ, “ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ”, ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ, Ένωση Λιθογράφων, Ένωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθήνας, Ένωση Λογιστών Ελεγκτών, Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων, Ηλεκτροτεχνιτών, Τηλεπικοινωνιών – Πληροφορικής, Ιδιωτικές Κλινικές, Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος

ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ – ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ στην CYTA

[Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση του κλαδικού σωματείου Τηλεπικοινωνιών & Πληροφορικής ΣΕΤΗΠ]

Συναδέλφισσες- συνάδελφοι,

Η εργοδοσία της Cyta προχώρησε σήμερα σε μία κίνηση από καιρό προδιαγεγραμμένη. Ανακοίνωσε μέσω email μειώσεις μισθών σε όλους τους εργαζόμενους 5% με ισχύ από 1/4/2015. Παράλληλα σε μια σειρά συναντήσεων ανά τμήμα, εκφόβιζε ότι όποιος συνάδελφος πράξει το αυτονόητο δικαίωμα του να μην υπογράψει για την χειροτέρευση των όρων εργασίας του θα απολύεται.

Για την κίνηση αυτή έχουμε εδώ και καιρό προειδοποιήσει, όχι γιατί έχουμε κάποιες μαντικές ικανότητες, αλλά γιατί είναι πρακτική όλων των εταιριών, και του κλάδου μας, ώστε να διασφαλίσουν τα κέρδη τους. Αντίστοιχες προσπάθειες για μειώσεις μισθού έγιναν το προηγούμενο διάστημα στην Forthnet, όπου και συνάντησαν την σθεναρή αντίσταση των εργαζόμενων, αλλά και στον ΟΤΕ.

Η απάντηση όλων μας και πρέπει και μπορεί να είναι μόνο μια:

ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ

Αυτή η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο συλλογικά, οργανωμένα μέσα από το σωματείο μας το ΣΕΤΗΠ.

 Συνάδελφοι,

 Ήρθε η στιγμή να πάρουμε όλοι θέση!

Ή θα υποταχτούμε στην τρομοκρατία της διοίκησης, θα σκύψουμε το κεφάλι και θα μάθουμε να ζούμε με ακόμα λιγότερα

‘Η θα προβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες απέναντι στην ανάγκη της εταιρίας για διασφάλιση των κερδών της. Δεν μειώνουμε και άλλο τις απαιτήσεις μας, εμείς είμαστε που παράγουμε τον πλούτο. Ανάγκη δική μας είναι να δουλεύουμε σε ανθρώπινες συνθήκες, με μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες μας.

 Οργανωνόμαστε με αρωγό σε αυτή μας την προσπάθεια το Συνδικάτο μας.

 ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Να παρθεί αμέσως πίσω η απαίτηση της εταιρίας για οριζόντιες μειώσεις
• Καμία απόλυση

 ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!!!

ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ – ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ

Κοινή ανακοίνωση ναυτεργατικών σωματείων και ιταλικών συνδικάτων για το ατύχημα στο επιβατηγό - οχηματαγωγό "Norman Atlantic"

Για   άλλη  μια  φορά  αποδεικνύεται   ότι   το  κυνηγητό  του  κέρδους  των  εφοπλιστών,  δεν  συμβιβάζεται   με  τη   λήψη  όλων των  αναγκαίων  μέτρων για  την  προστασία  της  ανθρώπινης  ζωής  στη  θάλασσα.

Όπως  έχει  αποκαλυφθεί πίσω   από τα  τραγικά  ναυάγια,  πυρκαγιές  κ.α. βρίσκονται σοβαρές παραλήψεις  της  αξιοπλοΐας  των  πλοίων,  με  οδυνηρές  συνέπειες  για  τους  επιβάτες  και  τους  ναυτεργάτες.

Με την πυρκαγιά  που ξέσπασε  το  ξημέρωμα της Κυριακής 28 Δεκέμβρη 2014,στο γκαράζ  του πλοίου «NORMAN ATLANTIC» με Ιταλική σημαία, πλοιοκτησίας «VISEMAR DI NAVIGAZIONE SRL», έχει  ναυλωθεί  από την  ΑΝΕΚ,   τέθηκε σε κίνδυνο η ζωή των 478 επιβαινόντων στο πλοίο.

Το γεγονός αυτό έχει γεννήσει πολύ σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν με ακρίβεια και να ελεγχθεί αυστηρά η τήρηση των κανόνων ασφαλούς ναυσιπλοΐας και προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Πρώτο, ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες της πυρκαγιάς, αν λειτούργησαν τα μέσα πυρόσβεσης , αν υπήρχε η αναγκαία στεγανότητα του πλοίου   και γιατί δεν έγινε δυνατόν να αντιμετωπιστεί η πυρκαγιά  από την αρχή;

Δεύτερο , με δεδομένο ότι κάθε καθυστέρηση σε περίπτωση πυρκαγιάς εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τη ζωή των επιβαινόντων ,   γιατί ενώ η πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 4 περίπου το ξημέρωμα της Κυριακής 28 Δεκέμβρη, απομακρύνθηκαν μόνο 150 επιβάτες με σωσίβιες λέμβους και παρέμεινε στο πλοίο  μεγάλος αριθμός επιβαινόντων,  σε μια περιοχή (ανοικτά της Κέρκυρας)  που μπορούν, παρά τις συγκεκριμένες (χωρίς υπερβολές) άσχημες καιρικές συνθήκες, να συμβάλλουν έγκαιρα στην επιχείρηση διάσωσης παραπλέοντα πλοία,  πολεμικά πλοία, ρυμουλκά ανοικτής θαλάσσης  και ελικόπτερα παντός καιρού  ;

Τρίτο, Ποιο είναι το ιστορικό του πλοίου, αν είναι μετασκευασμένο οχηματαγωγό,  αν δικαιολογείται η παρουσία τόσο μεγάλου αριθμού επιβατών και  οχημάτων,  αν   η  οργανική  σύνθεση   του  πλοίου   κάλυπτε  τις   ανάγκες, και αν ήταν επαρκεί  και  λειτούργησαν τα μέσα διάσωσης;

Τέταρτο,  Ποιο είναι το ιστορικό των ελέγχων του πλοίου,  πως  αντιμετωπίστηκαν οι παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του ελέγχου στις 19   Δεκεμβρίου 2014  από τις Λιμενικές Αρχές στην Πάτρα , που  έχουν  αναρτηθεί  στο  σύστημα  “EQUASIS” (www.,equasis.org), παρατηρήσεις πολύ σοβαρές που αφορούν  την  αξιοπλοΐα  του  «NORMAN ATLANTIC».

Σε κάθε περίπτωση η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο πλοίο «NORMAN ATLANTIC» , ο κίνδυνος για τη ζωή των 478 επιβαινόντων και οι όποιες  παραλήψεις στην τήρηση των κανόνων ασφαλείας, θέτουν με επιτακτικό τρόπο την άμεση πραγματοποίηση συστηματικού ελέγχου στα επιβατικά πλοία για την τήρηση των κανόνων προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Το πρώτο ζήτημα που προέχει είναι η χρησιμοποίηση όλων των μέσων και τρόπων, για τη διάσωση των επιβαινόντων στο επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «NORMAN ATLANTIC», δεν χωρά άλλη καθυστέρηση , οι ευθύνες είναι μεγάλες

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ Ε.Ν. «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»

• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΑΓΕΙΡΩΝ Ε.Ν
• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ – ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ
• USB - Γραμματεία Θαλάσσιων Μεταφορών Ιδιωτικού Τομέα

Πειραιάς - Ρώμη 28 Δεκέμβρη 2014

Η απεργιακή μάχη στην «Coca Cola» είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων

[Από το Ριζοσπάστη της 30/11/2014]

Για την απεργία στο εργοστάσιο της «Coca Cola» στη Θεσσαλονίκη και τον αγώνα ενάντια στις απολύσεις που συνεχίζεται, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Βασίλη Αρτεμίου, πρόεδρο της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ).

***

-- Ο αγώνας των εργαζομένων στο εργοστάσιο της «Coca Cola» στη Θεσσαλονίκη συνεχίζεται για πάνω από ένα χρόνο. Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα;

-- Ο απεργιακός αγώνας ξεκίνησε στις 30 Σεπτέμβρη 2013. Τότε, στις 12 το μεσημέρι, εντελώς αιφνιδιαστικά, μπήκαν οι δικαστικοί επιμελητές στο εργοστάσιο και άρχισαν να μοιράζουν δεξιά και αριστερά «απολύσεις» στους συναδέλφους μας. Μάλιστα, αυτό έγινε εντελώς παράνομα, εφόσον δεν είχε προηγηθεί καν η προβλεπόμενη από το νόμο διαβούλευση με τους εργαζόμενους.

Θα πρέπει να πω, επίσης, εδώ ότι η «Coca Cola» έκανε μια λαθροχειρία για να παρακάμψει τον νόμο περί απολύσεων, αφού παραποίησε τα στοιχεία για το απασχολούμενο δυναμικό στο εργοστάσιο, εγγράφοντας στη δύναμή του εργαζόμενους από τη Νότια και Κεντρική Ελλάδα. Για το ζήτημα έχουμε καταθέσει μηνύσεις κατά της «Coca Cola», η υπόθεση έχει εκδικαστεί και αναμένουμε την απόφαση του δικαστηρίου.

Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ότι η εργοδοσία, όταν θέλει να προωθήσει τα σχέδιά της, δεν υπολογίζει ούτε καν τη νομοθεσία, που στο σύνολό της φτιάχτηκε για να διασφαλίζει τα δικά της συμφέροντα και όχι βέβαια των εργαζομένων.

Μετά την είδηση περί απολύσεων, οι εργαζόμενοι αντέδρασαν άμεσα και πραγματοποίησαν έκτακτη Γενική Συνέλευση στο χώρο του εργοστασίου. Εκεί αποφάσισαν ομόφωνα να ξεκινήσουν απεργιακές κινητοποιήσεις, με αίτημα την ακύρωση των απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου. Αποφάσισαν, επίσης, να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, για να βγουν παράνομες οι απολύσεις.

Αυτά τα αιτήματα εξακολουθούν να παραμένουν και σήμερα, ενώ ο αγώνας συνεχίζεται με την ίδια πίστη, τώρα που η πίεση προς την εταιρεία μεγαλώνει με την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή όλο και περισσότερου κόσμου στο μποϊκοτάζ, το οποίο διεξάγεται με μεγάλη επιτυχία. Από τα στοιχεία που διαθέτουμε, η «Coca Cola» έχει υποστεί τεράστια μείωση κερδών, τα μερίδιά της στην αγορά συρρικνώνονται συνεχώς και έχασε -που είναι και το πιο σημαντικό- την «εμπιστοσύνη» μεγάλου μέρους του καταναλωτικού κοινού.

-- Πώς απαντάτε στις διώξεις από την πλευρά της εργοδοσίας;

-- Γνωρίζουμε τις πρακτικές των στελεχών της «Coca Cola», έχουμε εμπειρία και μεγάλη παρακαταθήκη αγώνων στη συγκεκριμένη εταιρεία. Στην αρχή, τα λεγόμενα «golden boys» προσπάθησαν να μας φιμώσουν, να μην ακουστεί η φωνή μας πουθενά, από κανένα ραδιοτηλεοπτικό μέσο, αλλά απέτυχαν, αφού βρήκαμε διάφορους τρόπους να φέρουμε το μήνυμά μας στον κόσμο. Μετά προσπάθησαν να ποινικοποιήσουν τους τρόπους διαμαρτυρίας μας, καταθέτοντας μηνύσεις και αγωγές ενάντια στα στελέχη του συνδικαλιστικού μας κινήματος και ενάντια στους απεργούς.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η «Coca Cola» ζητάει από τους απεργούς 1.250.000 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη! Η προσπάθεια που κάνουν τα στελέχη της «Coca Cola» να μας τρομοκρατήσουν, γυρίζει μπούμερανγκ στην πολυεθνική. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, μέχρι στιγμής, το ένα μετά το άλλο, τα στελέχη που έχουν αναλάβει τη διεξαγωγή του αγώνα εναντίον μας απολύονται και αντικαθίστανται.

Δεν έχουμε, όμως, αυταπάτες. Η «Coca Cola» επιμένει και συνεχίζει να απειλεί με αγωγές και μηνύσεις, παρά το γεγονός ότι το Πρωτοδικείο της Αθήνας έκρινε ότι το μποϊκοτάζ είναι νόμιμο. Εμείς έχουμε υπομονή και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας, στα δικαστήρια και στους δρόμους του αγώνα.

-- Για ποιο λόγο θέλει η πολυεθνική να απαλλαγεί από το εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης. Εντάσσεται σε ένα γενικότερο σχέδιο αναδιάρθρωσής της και σε ποια κατεύθυνση;

-- Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η «Coca Cola» είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση, που ηγείται σταθερά στη λίστα των πιο κερδοφόρων εταιρειών στην Ελλάδα και αυτό δεν άλλαξε ούτε και μέσα στην κρίση. Αδραξε την ευκαιρία που της παρείχαν οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων κυβερνήσεων και άρχισε να κλείνει εργοστάσια -έχει κλείσει τα τελευταία χρόνια έξι στην Ελλάδα-, να παραχωρεί τμήματά τους σε υπεργολάβους και να εισάγει τα προϊόντα από τρίτες χώρες για να αυξήσει και άλλο τα κέρδη της.

Από την άλλη, είναι ξεκάθαρο ότι η πολυεθνική, αξιοποιώντας τα στελέχη της, που αμείβονται με παχυλούς μισθούς για να απολύουν εργαζόμενους, θέλει να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με τα συνδικάτα του χώρου, εφορμούμενη και από πνεύμα ρεβανσισμού, γιατί, πρέπει να υπενθυμίσω, ότι στο συγκεκριμένο χώρο υπήρχε υγιές ταξικό αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα, που έμπαινε πάντοτε εμπόδιο στα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας. Βασικός τους στόχος είναι να απαλλαγούν οριστικά από τα συνδικάτα που τους εμποδίζουν να επιβάλλουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα σε όλα τα εργοστάσια της εταιρείας στην Ελλάδα.

-- Ποιο σκοπό υπηρετεί η «εργολαβοποίηση» κατά κάποιον τρόπο της διακίνησης;

-- Οι υπεργολαβίες στο χώρο της διακίνησης δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Πολλά τμήματα στα εναπομείναντα σε λειτουργία εργοστάσια της εταιρείας έχουν δοθεί σε υπεργολάβους, με τις γνωστές, απαράδεκτες, συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτόν, η «Coca Cola» αποποιείται των ευθυνών της για τις εργασιακές σχέσεις και «απαλλάσσεται» από τη δράση των Συνδικάτων.

Η κατάργηση του τμήματος διανομών έρχεται ως φυσική εξέλιξη μετά το κλείσιμο της παραγωγής. Τα προϊόντα της τώρα πια έρχονται από γειτονικές χώρες και διανέμονται κατευθείαν στους μεγαλεμπόρους, τα μεγάλα μάρκετ, τα τελικά σημεία όπως λέμε. Γι' αυτό το βασικό μας αίτημα είναι η επαναλειτουργία του εργοστασίου.

-- Ο αγώνας των απεργών ξεσήκωσε ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης. Με ποιους τρόπους εκφράστηκε;

-- Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας ήταν ο πρώτος που αγκάλιασε από το ξεκίνημά τους τις κινητοποιήσεις μας και άρχισε αμέσως να συμμετέχει στο μποϊκοτάζ των προϊόντων της «Coca Cola». Αυτό μας έδωσε κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε και να οργανώσουμε καλύτερα τον αγώνα μας, να τον επεκτείνουμε σε όλη την Ελλάδα.

Εδώ θέλω να υπογραμμίσω την καταλυτική συμβολή του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων στην επέκταση του αγώνα έξω από τα όρια της Θεσσαλονίκης. Μέσα από τις επαφές και τη συντονισμένη συνεργασία μας με στελέχη του ΠΑΜΕ σε διάφορες περιοχές, μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε στις τοπικές κοινωνίες μέσα από τοπικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα και να ενημερώσουμε για τον αγώνας μας και τους σκοπούς του σε συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, συνελεύσεις κλπ. Τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από θετικά.

Συμπαράσταση και αλληλεγγύη βρήκαμε και από φορείς της Τοπικής Διοίκησης, συνδικαλιστικούς φορείς των εκπαιδευτικών, ξένα συνδικάτα, μέσω της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ). Εδώ να υπογραμμίσω τη σημαντική ηθική και υλική στήριξη των κυπριακών συνδικάτων και συγκεκριμένα της ΠΕΟ.

Σημαντική ήταν η στήριξη βουλευτών και πολιτικών κομμάτων. Ενδεικτικά αναφέρω την παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στο χώρο της απεργίας, μαζί με πολυμελές κλιμάκιο βουλευτών και στελεχών του Κόμματος.

Οσον αφορά τον οικονομικό τομέα, μεγάλη στήριξη προσέφεραν οι συνάδελφοι των απολυμένων απεργών στα άλλα εργοστάσια όταν αποφάσισαν να δίνουν τέσσερα μεροκάματα από το μισθό τους στο απεργιακό ταμείο για την ενίσχυση του αγώνα και των οικογενειών των απεργών.

Καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα όμως, και τώρα σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο, υπήρξαν σημαντικές οικονομικές ενισχύσεις από ταξικά συνδικάτα, κοινωνικούς φορείς, πολίτες που καταθέτουν την οικονομική ενίσχυσή τους στον τραπεζικό λογαριασμό του Σωματείου. Μπορώ να πω ότι πήραμε και παίρνουμε βοήθεια από «εκεί που δεν το περιμέναμε». Πολύς κόσμος βοηθάει με το δικό του τρόπο, οικονομικά, υλικά, ηθικά και αυτό είναι κάτι που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε, μέχρι να δικαιωθούμε και να εξαναγκάσουμε την «Coca Cola» να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη.

-- Ποια είναι η σημασία της αλληλεγγύης για τη συγκεκριμένη απεργία και συνολικά για το κίνημα;

-- Η απεργία αυτή έχει πάψει από πολλούς μήνες να είναι ένα αγώνας που αφορά στενά ένα μόνο κλάδο. Αυτήν τη στιγμή, της κορύφωσης της σύγκρουσης και της αποκάλυψης του πραγματικού ρόλου του μονοπωλίου, φαίνεται ξεκάθαρα η σημασία που έχει η έκβασή της για όλο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για όλους τους εργαζόμενους.

Από την αρχή γνωρίζαμε ότι θα ήταν μια σύγκρουση του Δαβίδ με τον Γολιάθ. Είχαμε προετοιμαστεί για μια μακροχρόνια σύγκρουση και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι δίνουμε αυτόν τον αγώνα με συνέπεια και αυταπάρνηση, γιατί γνωρίζουμε ότι πλέον είναι αγώνας για όλη την εργατική τάξη. Από τη μία πλευρά, ο Γολιάθ, ένα διεθνές μονοπώλιο, η «Coca Cola» που εκφράζει την πιο σκληρή πλευρά βιομηχάνων και εργοδοτών, με πολιτική ακραία ταξική που έχει ως ακρογωνιαίο λίθο της το κέρδος και μόνο το κέρδος. Εχει ηγετικό ρόλο στον ΣΕΒ και ευθύνεται εξίσου για τα αντεργατικά μέτρα που επιβάλλονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Από την άλλη μεριά, οι εργαζόμενοι, ο Δαυίδ, έχουν στο πλευρό τους τα ταξικά συνδικάτα, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, και υπερασπίζονται τη δική τους τάξη, την εργατική τάξη. Μια νίκη ενάντια στην «Coca Cola» θα είναι νίκη της τάξης μας ενάντια στην πλουτοκρατία. Συνεχίζουμε, καλούμε και τους εργαζόμενους στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις να ενισχύσουν με κάθε τρόπο τον αγώνα μας, να δυναμώσει η ταξική αλληλεγγύη, με συμμετοχή και στο μποϋκοτάζ. Ούτε γουλιά «Αμίτα», «Φάντα», «Coca Cola»!

Επιταγές των 100 ευρώ σε κάθε απεργοσπάστη μοίρασε η Διοίκηση της Αφοί Βλάχου (βαθυτυπία στο Κορωπί)

[Αναδημοσίευση από το blog της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων]

Μέρες νωρίτερα από την  απεργία στις 27/11/14 οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Αφοί Βλάχου στο Κορωπί, είχαν πάρει απόφαση μέσα από γενική συνέλευση στο εργοστάσιο, ότι θα συμμετάσχουν στην πανεργατική απεργία. Έτσι και έγινε! Από τα χαράματα της Πέμπτης έσβησαν όλες οι μηχανές, ξεπερνώντας μάλιστα η συμμετοχή κάθε προηγούμενη απεργία. Οι εργαζόμενοι με την αποφασιστικότητα και τη μαζικότητα τους έδειξαν στη Διοίκηση της εταιρίας πως είναι ενωμένοι και διεκδικούν ζωή με αξιοπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο συγκεκριμένο χώρο δουλειάς οι εργαζόμενοι εδώ και καιρό διεκδικούν αύξηση 5% στις αποδοχές.

Η απεργία πέτυχε και η εργοδοσία δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Το πρωί της απεργίας σε μία κίνηση απελπισίας μοίρασε ως επιβράβευση, "επιταγές ντροπής των 100 ευρώ" στους ελάχιστους απεργοσπάστες που κοιτούσαν τις σβηστές μηχανές. Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για αυξήσεις σε όλους όσους παράγουν τον πλούτο, αλλά περισσεύουν για να φτιαχτεί ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός. Η κίνηση αυτή, αντί να κάμψει τις διαθέσεις, έδωσε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στους απεργούς που με μία φωνή είπαν πως τέτοια λεφτά δεν τα ζηλεύουν.  Η ενότητα των εργατών έχει χτιστεί βήμα βήμα πάνω στην πάλη για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων και δεν έχει τιμή για να πουληθεί.

Όσο για τους συναδέλφους που δούλεψαν στην απεργία και δέχτηκαν να παραλάβουν την "επιταγή της ντροπής", τους αφιερώνουμε το παρακάτω ποίημα:

Εκείνος που μένει στο σπίτι όταν αρχίζει η πάλη

και αφήνει άλλους να αγωνίζονται

για τη δική του υπόθεση

αυτός πρέπει να προσέχει:

Διότι όποιος δεν μοιράστηκε την πάλη

θα μοιραστεί την ήττα.

Ούτε καν την πάλη αποφεύγει

Όποιος θέλει να αποφύγει την πάλη:

Διότι παλεύει για την υπόθεση του εχθρού

Εκείνος που δεν πάλεψε για τη δική του υπόθεση.

Μπέρτολτ Μπρέχτ

Όσον αφορά τον εμπνευστή αυτής της κίνησης εκ μέρους της Διοίκησης, το μόνο που έχουμε να πούμε, είναι ότι "Ο καθένας προσφέρει ότι έχει".

29/11/14

Εργοδοτική Τρομοκρατία εν όψει απεργίας από τα Mikel

H υπεύθυνη δήλωση που αναγκάστηκε να υπογράψει η εργαζόμενη

Να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση ότι απεργεί «με γνώση των συνεπειών του νόμου» εξανάγκασε εργαζόμενη η αλυσίδα καφέ «Μikel», σύμφωνα με καταγγελία του Συνδικάτου Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής.

Αναλυτικά η καταγγελία του Συνδικάτου:

«Η εργοδοσία της αλυσίδας καφέ MIKEL, που μας έχει απασχολήσει και στο παρελθόν με αντεργατικές και αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, ξαναχτύπησε λίγες ώρες πριν από την Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία της 27ης Νοέμβρη 2014.

Υποχρέωσε εργαζόμενη που δήλωσε ότι θα απεργήσει να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση ότι απεργεί με γνώση των …συνεπειών του νόμου(!!!), δικαιολογώντας την ενέργεια αυτή ως γραμμή της εταιρείας.

Αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι πίσω από τη βιτρίνα των πολυδιαφημισμένων αλυσίδων επισιτισμού κρύβεται η πιο στυγνή εκμετάλλευση, η τρομοκρατία και η αδίστακτη επιβολή των χειρότερων μορφών εργασίας.

Παρανομίες για τις οποίες κανένας εισαγγελέας και κανένας ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους δεν πρόκειται να παρέμβει, όπως παρεμβαίνουν απέναντι στο κίνημα, στα ταξικά σωματεία και στους πρωτοπόρους αγωνιστές.

Δίνουμε το μήνυμα προς όλους τους αποδέκτες ότι όσο κι αν προσπαθούν να βάλουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, θα μας βρίσκουν όλο και περισσότερους μπροστά τους.

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει, των εργατών η πάλη θα τη σπάσει».

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 1ης ΝΟΕΜΒΡΗ: Οι Γενικές Συνελεύσεις και η στάση των άλλων δυνάμεων

[Άρθρο από το Ριζοσπάστη της Κυριακής 26/10/2014. Οποιαδήποτε ομοιότητα με όσα εκτυλίχθηκαν στη Γενική Συνέλευση του ΣΥΑΕ είναι ...συμπτωματική]

Το κάλεσμα των Συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ για τη διοργάνωση πανελλαδικού συλλαλητηρίου την 1η Νοέμβρη φαίνεται πως έχει μια σημαντική δυναμική και απήχηση. Πάνω από 800 συνδικάτα, μέχρι στιγμής, έχουν πάρει απόφαση να συνδιοργανώσουν αυτό το συλλαλητήριο και αυτό δεν είναι τυχαίο. Το συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη απαντάει στην ανάγκη «να ακουστεί η φωνή μας, να δείξουμε τη δύναμή μας».

Πέραν των άλλων, σημαντική συμβολή για να ξεδιπλωθεί όλη αυτή η πλούσια δραστηριότητα των συνδικάτων είχαν και έχουν οι Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται αυτήν την περίοδο. Σε πολλές περιπτώσεις έγινε καλή συζήτηση, αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός ανάμεσα στους εργαζόμενους, για το πώς και με ποια αιτήματα μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα τους, ώστε αποτελεσματικά να απαντήσουν στην επίθεση που δέχονται, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να υπερασπίσουν ζωές και δικαιώματα, να βγουν στην αντεπίθεση. Αυτό εξάλλου είναι και το ζητούμενο από το συλλαλητήριο της 1ης του Νοέμβρη.

Υπήρξαν αρκετές Γενικές Συνελεύσεις όπου η συμμετοχή των εργαζομένων ήταν μαζική (εργαζόμενοι στο Δήμο του Κορυδαλλού, στην Περιφέρεια Αττικής, στα Πρακτορεία Τύπου, στην «Tasty», στη «Softex» κ.ά.). Υπήρξαν Γενικές Συνελεύσεις όπου οι εργαζόμενοι συζητώντας για τα δικά τους οξυμένα προβλήματα, π.χ., απολύσεις ΙΔΑΧ στο Δήμο του Ασπρόπυργου, απάντησαν εύστοχα με τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο την 1η του Νοέμβρη.

Υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις Γενικών Συνελεύσεων που ανέτρεψαν τους αρνητικούς συσχετισμούς των Διοικητικών Συμβουλίων και πήραν απόφαση συμμετοχής στο συλλαλητήριο (νοσοκομεία «Αγ. Σάββας», «Σωτηρία», Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής κ.ά.).

Από τα ίδια τα αποτελέσματα, αποδείχθηκε ότι οι Γενικές Συνελεύσεις αποτελούν ένα εργαλείο στα χέρια των εργαζομένων που μπορεί να συμβάλλει στην οργάνωση της πάλης, στην αναζωογόνηση της λειτουργίας και της δράσης των σωματείων, στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος.

Οι Γενικές Συνελεύσεις ανέδειξαν και σημαντικές αδυναμίες. Πολλές απ' αυτές δεν είχαν την απαιτούμενη συμμετοχή. Ομως υπάρχουν δυνατότητες και πολλά περιθώρια για να αξιοποιηθούν οι Γενικές Συνελεύσεις ώστε να ζωντανέψουν τα σωματεία και η λειτουργία τους, να βελτιωθεί το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός της πάλης τους.

Για παράδειγμα, αυτές τις ημέρες στο Δημόσιο γίνονται αρκετές εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις. Οι περισσότερες περιορίζονται στην παρουσίαση του απολογισμού δράσης του σωματείου και την απαρίθμηση των πρωτοβουλιών που πάρθηκαν. Αυτό είναι «ένα το κρατούμενο». Το κύριο, όμως, είναι να γίνεται συζήτηση, να κατανοείται από τους εργαζόμενους ότι αυτές οι πρωτοβουλίες δεν έχουν αποσπασματικό χαρακτήρα αλλά υπηρετούν την ανάγκη αναζωογόνησης του πρωτοβάθμιου σωματείου, τα κριτήρια και το περιεχόμενο της ανασύνταξης του κινήματος και εντάσσονται σε έναν τέτοιο σχεδιασμό.

Η συζήτηση πάνω στο περιεχόμενο, στα αιτήματα που ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες, είναι μια βασική πλευρά αυτού του ζητήματος.

Αντι-ΠΑΜΕ σύμπραξη

Ολες αυτές οι αποφάσεις, όλη αυτή η προσπάθεια για να βγουν οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο δεν έγινε χωρίς εμπόδια. Υπήρξαν δυνάμεις, με πρωταγωνιστές το ΜΕΤΑ/ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που στην κυριολεξία πολέμησαν, υπονόμευσαν την προσπάθεια αυτή των συνδικάτων.

Μίλησαν για «κομματικό συλλαλητήριο, για παραταξιακά - ελεγχόμενα συνδικάτα απ' το ΠΑΜΕ, για καπέλο από τα πάνω». Οι κομμουνιστές ποτέ δεν έκρυψαν ότι δραστηριοποιούνται σε όλα τα συνδικάτα, πρωτοστατούν για τα λαϊκά προβλήματα και την ενότητα δράσης των εργαζομένων.

Ομως, ας μας πουν πού διαφωνούν αυτές οι δυνάμεις με τα αιτήματα του συλλαλητηρίου για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων, για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, για διεκδίκηση συλλογικών συμβάσεων, για επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα, για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για έξοδο από την κρίση σε όφελος των εργαζομένων κ.ά.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με κοινή γραμμή και επιχειρήματα, αρνήθηκαν τη συμμετοχή για την 1η Νοέμβρη, λέγοντας ότι «δεν ήρθατε πρώτα να κουβεντιάσουμε το πλαίσιο αιτημάτων». Μα, όλα αυτά τα συνδικάτα που συμμετέχουν στο συλλαλητήριο, ως συνδιοργανωτές, έχουν αιτήματα και κατεβαίνουν στο συλλαλητήριο με τα δικά τους αιτήματα, με τα δικά τους πανό και συνθήματα. Εξάλλου, τέτοια συζήτηση, για το πλαίσιο αιτημάτων, έγινε στα Διοικητικά Συμβούλια και στις Γενικές Συνελεύσεις των συνδικάτων πριν πάρουν την απόφαση συμμετοχής στο συλλαλητήριο.

Μήπως οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήθελαν να συνευρεθούμε και να κουβεντιάσουμε στο πλαίσιο της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ; Αν έτσι είναι -που έτσι είναι- τότε ναι, αυτό δεν το κάναμε. Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι δε θα πάρουν την άδεια από καμία συμβιβασμένη πλειοψηφία για να μπουν στον αγώνα, για να συντονίσουν τη δράση τους, για να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αξίζει.

Εφτασαν στο σημείο αυτές οι δυνάμεις, κόντρα στη θέληση όλων των εργαζομένων, να καταψηφίζουν τη συμμετοχή του σωματείου στο συλλαλητήριο της 1ης του Νοέμβρη. Είναι ενδεικτικά τα παραδείγματα από τη Γενική Συνέλευση των Εργαζομένων του Δήμου Περάματος, 99 υπέρ - 1 κατά (ο συνδικαλιστής του ΜΕΤΑ/ΣΥΡΙΖΑ), από τη Γενική Συνέλευση στο νοσοκομείο «Σωτηρία», 98 υπέρ - 2 κατά (οι συνδικαλιστές του ΜΕΤΑ/ΣΥΡΙΖΑ) κ.ά.

Με τα ίδια επιχειρήματα και υιοθετώντας τη γραμμή του ΜΕΤΑ, τη σημαντική αυτή προσπάθεια των συνδικάτων για την 1η του Νοέμβρη πολέμησαν και πολεμούν, με χυδαίο τρόπο, ακόμα και με ψευτιές, οι γνωστοί «ανώνυμοι κονδυλοφόροι - κουκουλοφόροι» από κάποιες γνωστές ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.

Κατηγορούν λοιπόν το ΠΑΜΕ ότι έχει σημαντικές ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα. «Οτι παλινωδεί, δρα περιχαρακωμένα χωρίς συνεργασίες».

Το ίδιο όμως το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, η συσπείρωση δυνάμεων και συνδικάτων, όπως και η δυναμική που έχει αναπτυχθεί για κλιμάκωση του αγώνα, τους διαψεύδει περίτρανα. Η μαζική συμμετοχή εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων, η πρόσκληση σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, σε όλους τους εργαζόμενους που πλήττονται από την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ απαντά αν το ΠΑΜΕ έχει τη λογική του απομονωτισμού ή τη λογική των κοινωνικών συμμαχιών και συνεργασιών.

Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε η ενότητα, η κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, τις γυναίκες και τη νεολαία να πάρει σάρκα και οστά.

Στην κυριολεξία, έχουν τρικυμία εν κρανίο. Αλλοτε κατηγορούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ για «οικονομισμό» και άλλοτε για σεχταρισμό.

Σταθερά και αταλάντευτα

Το ΠΑΜΕ έχει συμβολή σε κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα που έγινε στη χώρα μας. Βρίσκεται μπροστά σε κάθε μικρή ή μεγάλη διεκδίκηση των εργαζομένων, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Παλεύει για να παρθούν άμεσα μέτρα που θα ανακουφίζουν τη λαϊκή οικογένεια, για την προστασία των ανέργων, ενάντια στους πλειστηριασμούς, στη φοροληστεία, στα χαράτσια, στα πανάκριβα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, ενάντια στις απολύσεις, για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, για προσλήψεις στους τομείς Υγείας, Πρόνοιας, Εκπαίδευσης, για να μη βάλουν χέρι στο Ασφαλιστικό. Σε αυτόν τον αγώνα παλεύουμε και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να υπάρχουν αποτελέσματα.

Ομως ο αγώνας δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Δεν μπορούμε να αποσπαστούμε, ούτε να παραιτηθούμε από το γεγονός ότι σήμερα, για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των εργαζομένων, να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, πρέπει να συγκρουστούμε με την ΕΕ, την εργοδοσία, τα μονοπώλια και τα κέρδη τους, να αμφισβητήσουμε την εξουσία τους.

Δε θα καταφέρουμε ούτε καν να υπερασπίσουμε τις όποιες κατακτήσεις μας αν δεν ανοίξουμε το ζήτημα ποιο δρόμο ανάπτυξης πρέπει ν' ακολουθήσουμε: Αυτόν που θα έχει ως επίκεντρο την κερδοφορία των μονοπωλίων και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας τσακίζοντας κάθε εργατικό δικαίωμα ή αυτόν που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας;

Αυτές οι δυνάμεις, λοιπόν, της «ηλεκτρονικής κουκούλας», μπροστά στο μίσος που έχουν απέναντι στο ΠΑΜΕ δε διστάζουν να εξαπολύσουν λάσπη, ακόμη και ψέματα.

Η στάση όλων αυτών των δυνάμεων, πρέπει να προβληματίσει κάθε καλοπροαίρετο εργαζόμενο και συνδικαλιστή. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων αναγνωρίζει το ΠΑΜΕ ως μια διαφορετική δύναμη από τις άλλες, ότι είναι ένας σταθερός υπερασπιστής των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, αυτές οι δυνάμεις προσπαθούν να το εμφανίσουν ότι είναι μέρος του προβλήματος, άλλοτε ως «συστημική δύναμη» και άλλοτε ως «δύναμη από άλλο πλανήτη».

Μέρος του προβλήματος και συστημικές δυνάμεις είναι αυτές που αποδέχονται την ευρωενωσιακή πολιτική, τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων, με μισθούς, με συντάξεις της πείνας και «ελάχιστα εγγυημένα ψίχουλα».

Μέρος του προβλήματος είναι αυτοί που βάζουν το κίνημα να παλέψει για μια κυβερνητική εναλλαγή, όπου «θ΄αλλάξει ο Μανωλιός και θα βάλει τα ρούχα του αλλιώς».

Το να παλεύεις σήμερα για σταθερή μόνιμη εργασία, μόρφωση, Υγεία για όλους, αξιοπρεπείς μισθούς, ελεύθερο χρόνο, ζωή με δικαιώματα και όχι με δόσεις, δεν είναι μαξιμαλισμός - σεχταρισμός, ούτε εναποθέτεις τη λύση των προβλημάτων στη Δευτέρα Παρουσία. Είναι ο μόνος ρεαλισμός που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.

Οι μέρες πριν το συλλαλητήριο είναι μετρημένες. Να μη χαθεί ούτε ώρα, ούτε λεπτό που να μην αξιοποιηθεί για την επιτυχία του συλλαλητηρίου.

Το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη αποτέλεσε μια από τις πιο σημαντικές πρωτοβουλίες των τελευταίων ετών στο πλαίσιο του συνδικαλιστικού κινήματος. Ανοιξε δρόμους στην προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Σ' αυτόν το δρόμο έχουμε χρέος να συνεχίσουμε σταθερά και αταλάντευτα. Είναι ο δικός μας δρόμος, η δική μας ελπίδα και προοπτική.

Εργαζόμενοι SKOT: Πέτυχαν με τον αγώνα τους την υπογραφή ΣΣΕ

Κάτω από το βάρος των απεργιακών τους κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν την Τετάρτη 15 Οκτώβρη, την αποφασιστικότητα και την ενότητα των εργαζομένων η εργοδοσία της Χημικής Βιομηχανίας SΚΟΤ ΑΕ στη Μάνδρα Αττικής αναγκάστηκε τελικά να ικανοποιήσει τα αιτήματα των απεργών - εργαζομένων για υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ.

Πιο συγκεκριμένα η εργοδοσία δεσμεύτηκε να δώσει αυξήσεις 4% από το Σεπτέμβρη του 2014 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2015 και αυξήσεις 2% από το Σεπτέμβρη του 2015 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2016. Παράλληλα δέχτηκε το αίτημα για υποχρεωτικό 15λεπτο διάλειμμα των εργαζομένων εντός του προβλεπόμενου ωραρίου και να δίνει γάλα σε όλο το προσωπικό. Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη εργοδοσία, κάνοντας χρήση της λεγόμενης Ένωσης Προσώπων, είχε προχωρήσει σε μειώσεις μισθών 22% και 15%. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι δεν το έβαλαν κάτω και προχώρησαν στη δημιουργία σωματείου που αντιπάλεψε την επίθεση της εργοδοσίας.

Καταγγελία της παράνομης απόλυσης του Γραμματέα του ΣΕΤΗΠ

Καταγγέλλουμε την βελγικών συμφερόντων πολυεθνική εταιρία Πληροφορικής COMΜSQUΑRE για την παράνομη απόλυση του γραμματέα του υνδικάτου Τηλεπικοινωνιών-Πληροφορικής, Βασιλάκη Γιώργου. Μετά από τέσσερα χρόνια δουλειάς και αφού η ίδια η επιχείρηση ανέθετε επανειλημμένως στον συνάδελφο ακόμη και ταξίδια σε διάφορες χώρες, για να την εκπροσωπεί, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, αποφάσισε ξαφνικά ότι «το όραμα της επιχείρησης δεν ταιριάζει με την δουλειά του» συναδέλφου. Μάλιστα, έκανε τον κόπο και ήρθε από το Βέλγιο ο γενικός διευθυντής της επιχείρησης Κος Stefan Engels για να του το ανακοινώσει προσωπικά! Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να του προσφέρουν διπλάσια αποζημίωση για να αποδεχτεί την απόλυση!

Συναυλία αλληλεγγύης τη Δευτέρα ενάντια στο κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων

Συναυλία αλληλεγγύης ενάντια στο κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων και στην επιχειρούμενη αντιδραστική ψυχιατρική μεταρρύθμιση, που υλοποιείται από τις κυβερνήσεις και την ΕΕ, οργανώνει ο Σύλλογος Εργαζομένων ΨΝΑ (Δαφνί) τη Δευτέρα 6 Οκτώβρη στις 6 μ.μ. στην πύλη του νοσοκομείου. Καλεί τους συγγενείς των χρηστών υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, ανέργους, συνδικάτα, ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, κοινωνικούς φορείς να συμπαρασταθούν στον αγώνα τους.

Σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος σημειώνει:

«Η πληρότητα του Νοσοκομείου μας είναι στο 130% και εισάγονται κάθε χρόνο 2.500 περιστατικά. Αυτήν τη στιγμή έχει 1.200 λήπτες υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, από τους οποίους οι 800 περίπου διαβιούν σε στεγαστικές δομές (οικοτροφεία, ξενώνες και προστατευόμενα διαμερίσματα) σε όλη την Αττική και οι υπόλοιποι λαμβάνουν υπηρεσίες στις ψυχιατρικές κλινικές. Επιπλέον διαθέτει 2 Κέντρα Ψυχικής Υγείας στους Αγ. Αναργύρους και στο Περιστέρι, όπου εξυπηρετούνται 26.000 περιστατικά το χρόνο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι κινδυνεύουν να βρεθούν κυριολεκτικά στο δρόμο ή να οδηγηθούν σε ιδιώτες», σημειώνουν οι εργαζόμενοι και διεκδικούν:

Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Ψυχική Υγεία με κατάργηση κάθε μορφής επιχειρηματικής δραστηριότητας (ΜΚΟ - ιδιώτης) και πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Όχι στο κλείσιμο του ΨΝΑ. Καμία μεταφορά κλινικών - υπηρεσιών. Καμία διαθεσιμότητα - κινητικότητα - απόλυση.

Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων για κάλυψη των διευρυμένων αναγκών των Μονάδων και των υπηρεσιών της Ψυχικής Υγείας.

Στη συναυλία συμμετέχουν αλφαβητικά οι εξής καλλιτέχνες: Αλκαίου Λένα, Ανδρεάτος Γεράσιμος, Ανεστόπουλος Θάνος («Διάφανα Κρίνα»), Δήμας Βασίλης, Θαλασσινός Παντελής, Λέκκας Βασίλης, Παρίσης Κώστας («Υπόγεια Ρεύματα»), Σαρρής Γιώργος, Στίγκα Θεοδοσία, Χαλκιάς Λάκης, Χατζηευσταθίου Σταμάτης, ενορχήστρωση από τον Μανώλη Ανδρουλιδάκη. Συγκροτήματα: «ΑΜΥΜΩΝΗ» - τα κορίτσια της Αμυμώνης με τη Μουσικοθεραπεύτρια, Ευαγγέλλου Πελίνα - «Ρεμπετοκαφενές» (Αιγάλεω), «Υπεραστικοί», Μουσικό συγκρότημα 18 ΑΝΩ, Μουσικό συγκρότημα Πανελλήνιου Συλλόγου Γονέων - Κηδεμόνων - Φίλων ατόμων με προβλήματα όρασης και πρόσθετες αναπηρίες, απαγγελία ποιημάτων από τους ηθοποιούς Καραγιώργη Νίκο και Παπαδημητρίου Μάνια, ο Γραικούσης Άρης στο πιάνο.

Την συμπαράστασή του στον αγώνα των εργαζομένων του ΨΝΑ εκφράζει με ψήφισμά του ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Περιστερίου «Έλλη Αλεξίου».

Σύμβαση με σημαντικές αυξήσεις υπέγραψαν οι εργαζόμενοι στα έργα του Μετρό

[Για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε και τη συνέντευξη που έδωσε ο πρόεδρος του νεοσυσταθέντος σωματείου Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων στη κατασκευή του Μετρό στην Αθήνα στο Ριζοσπάστη της 21/9/2014 πατώντας εδώ]

Παλεύοντας μέσα σε δύσκολες συνθήκες και έχοντας στο πλευρό του την Ομοσπονδία Οικοδόμων και το Συνδικάτο της Αθήνας, το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων στις εταιρείες κατασκευής του «Αττικό Μετρό» πέτυχε σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, υπογράφοντας σύμβαση με την κοινοπραξία των εργοδοτών («G&P Αβαξ»,«Ghella SpA», «Alstom Transport SA»).

Μαζί με τα επιδόματα και τα «θεσμικά», οι αυξήσεις αυτές δίνουν μια ανάσα στους 300 και πλέον εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων που απασχολούνται στα έργα επέκτασης του Μετρό στην Αθήνα. Η σύμβαση ισχύει αναδρομικά από 1/7/2014 και είναι διάρκειας ενός έτους. Σε ό,τι αφορά το οικονομικό σκέλος, προβλέπει τα εξής:

• Για όσους εργαζόμενους έχουν προσληφθεί με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και αμείβονται με ημερομίσθιο, η αύξηση είναι 8 ευρώ για όλους. Αυτό σημαίνει αυξήσεις από 22% έως 35%, ανάλογα με το ύψος του μεροκάματου, που κυμαίνεται από 22,83 ευρώ (άγαμος εργατοτεχνίτης, κάτω των 25 ετών, χωρίς προϋπηρεσία), έως 36,65 ευρώ (έγγαμος, άνω των 25, με έξι τριετίες). Η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση αφορά αναλογικά στα μικρότερα μεροκάματα. Η κατηγορία αυτή των εργαζομένων περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο οικοδόμους.
• Για όσους αμείβονται με την ΕΓΣΣΕ, αλλά με μισθό (από 511 ευρώ ο κατώτερος, για άγαμο υπάλληλο, κάτω των 25, χωρίς προϋπηρεσία, μέχρι 820 ο μεγαλύτερος, για έγγαμο, άνω των 25 και με τρεις τριετίες), η αύξηση είναι 20% για όλους. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται κυρίως διοικητικοί και άλλοι υπάλληλοι των εταιρειών της κοινοπραξίας.
• Για όσους αμείβονται με βάση κλαδικές συμβάσεις που έχουν υποστεί μειώσεις (μηχανικοί, παλιοί εργαζόμενοι κ.ά.) η αύξηση είναι 3% για όλους, επί του κατώτατου προβλεπόμενου μισθού.
• Μηδενικές είναι οι αυξήσεις για τους υπάλληλους της κοινοπραξίας, κυρίως διευθυντικά στελέχη, που αμείβονται με κλαδικές συμβάσεις, οι οποίες δεν έχουν υποστεί μειώσεις.

Επίσης:

• Η σύμβαση προβλέπει 10% επίδομα σήραγγας, ενώ κατοχυρώνει παροχές όπως δυο φόρμες το χρόνο, γάλα, ιματισμό κ.ά.
• Εξίσου σημαντικός είναι ο όρος να καταβάλλει η εργοδοσία βοήθημα αγοράς σχολικών ειδών για τα παιδιά των εργαζομένων. Το βοήθημα αυτό, που καταβάλλεται ήδη, ορίστηκε στα 300 ευρώ για όσους αμείβονται με την ΕΓΣΣΕ και σε 150 ευρώ για όσους αμείβονται με κλαδικές (εξαιρείται και εδώ η τελευταία κατηγορία).

Ψήφισμα για την Παλαιστίνη

[Εδώ μπορείτε να δείτε και το ψήφισμα που προτείνει το Π.Α.ΜΕ. σε άλλα συνδικάτα και συνομοσπονδίες της Ευρώπης για τη Παλαιστίνη]

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α - 28/7/2014

Προς την Πρεσβεία του Ισραήλ

Κοινοποίηση προς το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας

Τα Δ.Σ των Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, απ’ όλη την Ελλάδα, που υπογράφουμε το παρακάτω ψήφισμα, εκφράζουμε την έντονη οργή και καταδίκη μας στις εγκληματικές επιθέσεις του Ισραηλινού στρατού με εντολή της κυβέρνησής του, εναντίον του Παλαιστινιακού λαού, που έχουν προκαλέσει την δολοφονία εκατοντάδων και τον τραυματισμό χιλιάδων άμαχων Παλαιστινίων.

Καταγγέλουμε επίσης την ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ και της Ε.Ε, προς την κυβέρνηση του Ισραήλ. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες, γιατί εξισώνουν τους θύτες με τα θύματα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μάλιστα, με τα απαράδεκτα ψηφίσματά του, πρωτοστατεί στην αθώωση των ισραηλινών εγκλημάτων, βάζει στη θέση του κατηγορούμενου τον Παλαιστινιακό λαό και τον δίκαιο αγώνα του.  Η Ε.Ε και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών αναβαθμίζουν συστηματικά τις πολιτικές, οικονομικές - εμπορικές και στρατιωτικές τους σχέσεις με το Ισραήλ και διεξάγουν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, όπως αυτές από κοινού με την Ελλάδα.

Τα Δ.Σ των Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, απ’ όλη την Ελλάδα, που υπογράφουμε το παρών ψήφισμα, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό και απαιτούμε:

• Να σταματήσουν τώρα όλες οι χερσαίες και αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ, ενάντια στο λαό της Παλαιστίνης.
• Να ακυρωθούν οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και όλες οι στρατιωτικές συμφωνίες της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με το Ισραήλ. Να ανασταλούν άμεσα όλες οι πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές συμφωνίες Ε.Ε-Ισραήλ.
• Να τερματισθεί η ισραηλινή κατοχή και να δημιουργηθεί ανεξάρτητο, βιώσιμο και κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Να αναγνωρισθεί το Παλαιστινιακό κράτος, ως μέλος του ΟΗΕ.
• Να γκρεμισθεί το απαράδεκτο τείχος που χωρίζει την Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.
• Την άμεση άρση του αποκλεισμού των Παλαιστινιακών εδαφών.
• Τον άμεσο τερματισμό των εποικισμών και την αποχώρηση των εποίκων.
• Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων στο Ισραήλ και το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους.

Έφερε αποτελέσματα ο αγώνας των εργαζομένων της COSCO - Εξόρμηση του ΠΑΜΕ

Τις πρώτες επιτυχίες είχε ο αγώνας των εργαζομένων της COSCO, στο λιμάνι του Πειραιά.

Μέχρι το πρωί του Σαββάτου συνέχισαν να απέχουν από την εργασία τους,  παρά την ολονύκτια προσπάθεια της εργοδοσίας να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, τις απειλές και τους εκβιασμούς.

Τελικά, μετά από συνάντηση που είχαν με τη διεύθυνση της εταιρείας, αποφάσισαν να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους, καθώς δεσμεύτηκε για την ικανοποίηση συγκεκριμένων αιτημάτων και ότι δεν θα κάνει καμιά απόλυση. Παράλληλα, εμφανίζονται αποφασισμένοι να προχωρήσουν στην ίδρυση σωματείου και ήδη έχουν ξεκινήσει τις σχετικές διαδικασίες.

Τα αιτήματα που ικανοποιήθηκαν είναι τα εξής:

• Όλοι οι εργαζόμενοι θα αποκτήσουν ιδιότητα λιμενεργάτη, εκτός από αυτούς που δεν έχουν παρακολουθήσει αντίστοιχο σεμινάριο, κάτι που θα γίνει το Σεπτέμβρη, οπότε και θα δουλεύουν όλοι με σύμβαση λιμενεργάτη.
• Αύξηση στο μεροκάματο, το ύψος της οποίας θα καθοριστεί σε νέα συνάντηση που θα έχουν τη Δευτέρα με την εργοδοσία.
• Βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα.
• Επίδομα εναερίτη και επικινδυνότητας.
• Μόνιμη παρουσία τραυματιοφορέα στο χώρο, που θα είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος.
• Δημιουργία επιτροπής για θέματα υγιεινής και ασφάλειας.  

ΠΑΜΕ: Nα ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων

Το πρωί του Σαββάτου η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ έκανε εξόρμηση στους εργαζόμενους της COSCO, για να εκφράσει αλληλεγγύη στον αγώνα τους.

Σε ανακοίνωση της επισημαίνει: Η Γραμματεία ΠΑΜΕ Πειραιά στηρίζει και εκφράζει την αλληλεγγύη της στον αγώνα των εργαζομένων που δουλεύουν στις προβλήτες διαχείρισης της COSCO. Εργατών που αγωνίζονται για να έχουν ΣΣΕ, να εφαρμόζεται η νομοθεσία για τα βαρέα και ανθυγιεινά, να αμείβονται για τις υπερωρίες και την εργασία Σαββάτου – Κυριακής, να καταβάλλονται τριετίες, να δηλώνονται τα εργατικά ατυχήματα, να καταβληθούν οι δεδουλευμένες αποδοχές και μια σειρά άλλα δίκαια αιτήματα που διεκδικούν.

Το εργασιακό «γκέτο» της COSCO που είναι το πρότυπο «ανάπτυξης» για την κυβέρνηση, σημαίνει καπιταλιστική ανάπτυξη πάνω στα εργασιακά συντρίμμια και στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων για να αυξάνουν τα κέρδη τους τα μονοπώλια.

Το 2013, η COSCO και ο βασικός της εργολάβος, η DIAKINISPORTS.A. έβγαλαν πάνω από 25 εκ. ευρώ καθαρά κέρδη τη στιγμή που συντρίβονταν οι εργαζόμενοι στις προβλήτες της COSCO, με μισθούς πείνας και συνθήκες δουλειάς κόλασης.

Αυτό είναι το πρότυπο ανάπτυξης που επιδιώκουν να επιβάλουν σε κάθε χώρο δουλειάς μονοπώλια και ΕΕ καθώς και οι πολιτικές δυνάμεις που τους υπηρετούν.

Απάντηση πρέπει να είναι η ενότητα των εργατών, η πάλη για όσα σήμερα έχουν ανάγκη για τους ίδιους και τις οικογένειες τους, ενάντια στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Σήμερα είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, για την υπεράσπιση του συνόλου των δικαιωμάτων της εργατικής – λαϊκής οικογένειας.

Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να υπερασπιστούν τον αγώνα των εργαζομένων στην COSCO για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους και ενάντια στην πολιτική της βίας, της τρομοκρατίας.

Με ισχυρή οργάνωση των εργατών στους χώρους δουλειάς και τους κλάδους, να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να δυναμώσει η προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και να δυναμώσει η πάλη για νέες κατακτήσεις».

Ανακοίνωση Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών : Η μείωση του εισιτηρίου είναι αύξηση!!

[Αναδημοσίευση από το site του Π.Α.ΜΕ. Σημειώνουμε πως τη Δευτέρα 23/6 το ΠΑΜΕ και σωματεία της Αττικής διοργανώνουν -για άλλη μια φορά- διαμαρτυρία για τις τιμές των εισιτηρίων. Την ανακοίνωση για τη κινητοποίηση μπορείτε να τη βρείτε εδώ]

Η Κυβέρνηση ανακοινώνοντας την «μείωση» της τιμής των εισιτηρίων δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις οι οποίες βρίσκονται σε αναντιστοιχία  με τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας για φθηνή, συχνή, αξιόπιστη συγκοινωνία στο λεκανοπέδιο.

Ουσιαστικά πρόκειται για αύξηση του εισιτηρίου αφού η ενιαία τιμή των 1,20 € ισχύει για μια ώρα και δέκα λεπτά αντί για μιάμιση που ίσχυε μέχρι τώρα. Αρκεί να θυμίσουμε ότι πριν τις πρώτες μειώσεις των μισθών το εισιτήριο ήταν έως 0,80 λεπτά για όλο το σύστημα και οι μισθοί ήταν τουλάχιστον 35% μεγαλύτεροι απ’ ότι σήμερα με τις μειώσεις που έχουμε υποστεί το διάστημα αυτό.

 Η δε κατάργηση της κάρτας των 20 ευρώ μόνο για λεωφορεία και τρόλεϊ με την ενεργοποίηση της κάρτας των 30 ευρώ για όλο το δίκτυο, ουσιαστικά επιβαρύνει το τμήμα των περίπου πεντακοσίων χιλιάδων επιβατών που δεν κάνει χρήση των μέσων σταθερής τροχιάς, υποχρεώνοντας τους να αγοράσουν την κάρτα των 20 ευρώ κατά 50% αυξημένη.

 Η πίεση που ασκείται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική από  μαζικούς φορείς και συνδικάτα για μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων γίνεται επικοινωνιακό τρίκ στα χέρα των υπουργών της Κυβέρνησης παίζοντας με τον πόνο των ανέργων, των μεροκαματιάρηδων, των συνταξιούχων, της νεολαίας.

 Η Κυβέρνηση επιχειρεί μέσα από την «μείωση» της τιμής των εισιτηρίων να αποκρύψει τα εκρηκτικά προβλήματα που υπάρχουν στις Αστικές Συγκοινωνίες της Αττικής.

• Προβλήματα που έχουν να κάνουν με το μειωμένο προσωπικό λόγω μετατάξεων – συνταξιοδοτήσεων και απολύσεων τόσο στην Ο.ΣΥ όσο και στη ΣΤΑ.ΣΥ.
• Προβλήματα με τη συντήρηση του στόλου λόγω έλλειψης ανταλλακτικών
• Προβλήματα με την πυκνότητα, διάσπαση γραμμών και δρομολογίων.
• Προβλήματα που έχουν να κάνουν με την χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς των εργαζομένων στα Μ.Μ.Μ με μειώσεις μισθών, εντατικοποίησης, κατάργησης δικαιωμάτων, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης.

 Με τις ανακοινώσεις της Κυβέρνησης περί έξυπνου εισιτηρίου ετοιμάζει μπάρες εισόδου σε όλα τα οχήματα δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τη μετακίνηση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα συνταξιούχων, ΑΜΕΑ, αφού η πρόσβαση τους στο όχημα θα είναι μόνο από συγκεκριμένο σημείο που θα τοποθετηθούν οι μπάρες. Συνέπεια αυτών είναι η ενίσχυση της καταστολής με την αυστηρότερη «αστυνόμευση» στον έλεγχο των εισιτηρίων, την διατήρηση της επιστράτευσης στην σταθερή τροχιά και τη χρησιμοποίηση «εθελοντών» ελεγκτών αλλά και εργαζομένων στα πεντάμηνα προγράμματα, δημιουργώντας αντιπαλότητα που άλλος για να καλύψει μέρος του εισοδήματος και άλλος για να  μείνει στα πεντάμηνα γίνεται κυνηγός του φτωχού και του εξαθλιωμένου.

 Στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού εργαζομένων και επιβατών από την πλευρά της Κυβέρνησης η απάντηση είναι : συνέχιση της πάλης για δωρεάν μετακίνηση για ΟΛΟΥΣ στις ώρες αιχμής, δωρεάν μετακίνηση σε ανέργους, φοιτητές, σπουδαστές, ΑΜΕΑ, χαμηλοσυνταξιούχους.

• ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΛΟΥ (Συρμοί – ΤΡΑΜ – Λεωφορεία – Τρόλεϊ) σε όλο το λεκανοπέδιο.
• ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ – ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ σε ΣΤΑΣΥ – ΟΣΥ ΜΕ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ.
• ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΞΗΣ ΣΤΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΤΡΟΧΙΑ.
• ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ για την εξυπηρέτηση των αναγκών για καθημερινή μετακίνηση.   

 Γραμματεία Π.Α.ΜΕ. Αστικών Συγκοινωνιών

Απεργία στην Ιδιωτική Υγεία τη Τετάρτη 11/6/2014

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΚΛΙΝΙΚΩΝ, ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΩΝ, ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ  ΚΑΙ  ΣΥΝΑΦΩΝ  ΧΩΡΩΝ

ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ  Ε.Κ.Α.  ΚΑΙ ΤΗΣ  Ο.Σ.Ν.Ι.Ε.

Μάρνης  και Γ΄ Σεπτεμβρίου 48β – 104 33 Αθήνα

Τηλ. και Fax.: 210.8233297

Αθήνα, 4/6/2014

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ  ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/6/2014

Για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στο ύψος της ΣΣΕ του 2009 που έγινε Διαι τητική Απόφαση  το 2011

Κλιμακώνουμε την Πέμπτη 19/6 με το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση

Ενώ η απεργία είχε αποφασιστεί από την Ε.Ε.  της ΟΣΝΙΕ  την προηγούμενη Τρίτη 27/5, την ανακοίνωσαν μόλις σήμερα με διάφορα προσχήματα, ακριβώς για να δυσκολέψουν την οργάνωση της απεργίας και να μην υπάρχει ενημέρωση. Σκοπός τους είναι να  δυσκολέψουν   τη συμμετοχή των εργαζόμενων σε αυτή , αξιοποιώντας μάλιστα  και το 3ημερο του Αγ. Πνεύματος. Είναι ο ορισμός του εργοδοτικού συνδικαλισμού! Είναι εμπόδιό μας και αυτοί!

Παρά τα εμπόδια καλούμε τους εργαζόμενους και τα πρωτοβάθμια σωματεία να παλέψουν για την επιτυχία της απεργίας!

 Η επιτυχία της απεργίας να γίνει και δική σου υπόθεση. Να δείξουμε σε εργοδότες, κυβέρνηση και εργοδοτικούς συνδικαλιστές  ότι δε συναινούμε με το πετσόκομμα των δικαιωμάτων μας και την εξαθλίωση της ζωής μας. Αν η απάντηση μας δεν είναι τώρα μαζική και δυναμική, οι επόμενες μάχες που θα κληθούμε να δώσουμε θα έχουν μεγαλύτερη δυσκολία!

Aldemar Ρόδου: Ζητά από εργαζόμενους δήλωση πως δεν ανήκουν σε σωματείο προκειμένου να τους προσλάβει

[Αναδημοσίευση από το site της Πανελλαδικής Γραμματεία του Π.Α.ΜΕ. στο Τουρισμό]

Η Πανελλαδική Γραμματεία ΠΑΜΕ Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων καταγγέλλει την προκλητική αξίωση του ομίλου «Aldemar» στη Ρόδο οι εργαζόμενοι προκειμένου να προσληφθούν να δηλώνουν ότι δεν είναι μέλη σε κανένα σωματείο.

Η στάση της πολυεθνικής είναι από τα πλέον αποκαλυπτικά παραδείγματα για το πώς εννοούν την ανάπτυξη και ειδικά στον τουρισμό, τον οποίο κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζουν «βασικό πυλώνα της».

Θέλουν τους εργαζόμενους μόνους, ανοργάνωτους, έρμαια στις ορέξεις και την ασυδοσία της εργοδοσίας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι εξελίξεις έρχονται τη στιγμή που έχει ανοίξει η κουβέντα για αλλαγές στον νόμο για τη συνδικαλιστική δράση και τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που φτάνουν μέχρι και την κατάργηση επί της ουσίας του δικαιώματος στην απεργία, αλλά και η επαναφορά του δικαιώματος των εργοδοτών στην ανταπεργία (lock out).

Η κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου έχουν ακέραια την ευθύνη για την ασυδοσία της μεγαλοεργοδοσίας στον κλάδο, και όχι μόνο, γιατί είναι ακριβώς αυτοί που έχουν δημιουργήσει τις συνθήκες που επιτρέπουν σε κάθε εργοδότη να παρανομεί κατά βούληση.

Καλούμε όλα τα σωματεία του κλάδου, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε εργαζόμενο να ορθώσουν ανάστημα, να οργανώσουν με ακόμη μεγαλύτερη ορμή την πάλη των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς για να μη περάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας να απαλλαγούν από εργαζόμενους με δικαιώματα και ταυτόχρονα να ξεμπερδέψουν με τη συνδικαλιστική δράση.

Η απάντηση του ΠΑΜΕ και των ταξικών σωματείων είναι:

 ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟΥ

Ανακοίνωση του ΣΕΤΗΠ για τη Teleperformance

[Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών & Πληροφορικής Αττικής]

«Αυτοί που μας κλέβουν το ψωμί απ το τραπέζι……..

…………….κηρύσσουν τη λιτότητα»

Μπ. Μπρέχτ

Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση της εργοδοσίας της Teleperformance, όπου την Δευτέρα ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι πρέπει να συλλέξουν τρόφιμα για συνάδελφο που είναι σε άσχημη οικονομική κατάσταση.

Μας προκαλεί “ρίγος” το φιλανθρωπικό συναίσθημα της εργοδοσίας όμως ας αναρωτηθούμε:

• Ποίος ευθύνεται για την οικονομική κατάσταση όχι μόνο της συγκεκριμένης συναδέλφου αλλά και όλων μας;
• Ποίος θησαυρίζει με τη δικιά μας δουλεία ενώ εμείς παίρνουμε ένα ξεροκόμματο που το ονομάζουν μισθό, ενώ οι μαγαλοεργοδότες και τα μονοπώλια μετρούν πακτωλό κερδών;
• Ποιοι είναι αυτοί που μας έχουν φέρει στο σημείο να δουλεύουμε 9 και 10 ώρες για να εξασφαλίσουμε «κουπόνια» για το σούπερ μαρκετ, παρουσιάζοντας το μάλιστα και σαν κίνητρο παραγωγικότητας;
• Ποιοι είναι αυτοί που έχουν τσακίσει θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζόμενων όπως στην Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας;

Τα «ιδιωτικά συμφωνητικά» δεν είναι πρωτοτυπία...

Είτε με διμερείς συμφωνίες, είτε με «κανονισμούς εργασίας», είτε με ατομικές συμβάσεις, οι επιχειρήσεις μεταχειρίζονται τους εργαζόμενους σαν ιδιοκτησία τους

Πριν από λίγες μέρες, ο «Ριζοσπάστης» έγραψε για την εταιρεία «Mikel» (αλυσίδα καταστημάτων καφεστίασης), που βάζει τους εργαζόμενους να υπογράψουν «δήλωση» (ιδιωτικό συμφωνητικό) όταν προσλαμβάνονται για δουλειά. Με τη «δήλωση» αυτή, η εργοδοσία απαγορεύει στους υπαλλήλους της να εργάζονται παράλληλα σε άλλη συναφή επιχείρηση, ενώ παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο η ίδια απαγόρευση να ισχύει και για τον πρώτο χρόνο μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας με τη συγκεκριμένη εταιρεία.

Πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη για το θέμα το 2007

Απαγορεύει, επίσης, στους εργαζόμενους και σε συγγενείς τους πρώτου βαθμού να συμμετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο στη λειτουργία συναφούς επιχείρησης. Σε περίπτωση, μάλιστα, που ο εργαζόμενος παραβεί κάποιον από τους όρους της «συμφωνίας», του επιβάλλεται αυτοδίκαια πρόστιμο 10.000 ευρώ για κάθε «παράβαση» από αυτές που περιγράφει το συμφωνητικό!

Η περίπτωση της εταιρείας «Mikel» δεν είναι μοναδική. Εδώ και χρόνια, οι εργοδότες μέσω «ιδιωτικών συμφωνητικών», «κανονισμών εργασίας», αλλά και ατομικών συμβάσεων, προσπαθούν να καταργήσουν ό,τι απέμεινε από τα δικαιώματα των εργαζομένων, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να παρακάμψουν ακόμα και αυτήν τη φιλεργοδοτική νομοθεσία, όταν τους βάζει έστω και τα ελάχιστα εμπόδια στον τρόπο που θέλουν να διαμορφώσουν τους όρους εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να υπογράψουν αυτά τα συμφωνητικά, ή να αποδεχτούν απαράδεκτους «κανονισμούς εργασίας» κάτω από το φόβο της απόλυσης.

Ο «Ριζοσπάστης», στα ρεπορτάζ του, έχει καταγράψει πολλές περιπτώσεις εταιρειών, που επέβαλαν τέτοιες «συμφωνίες» στους εργαζόμενους. Οι όροι που περιλαμβάνουν είναι προκλητικοί και διαμορφώνουν συνθήκες εργασίας εξοντωτικές για τους εργαζόμενους. Στον αντίποδα, παρέχουν στον εργοδότη το δικαίωμα να τους θεωρεί «κτήμα» του και ανάλογα να διαμορφώνει τις ώρες και το χώρο απασχόλησης, τις απολαβές, τις άδειες κ.ά. Ορισμένες τέτοιες περιπτώσεις σταχυολογούμε παρακάτω.

ΑΛΥΣΙΔΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΦΕ «MIKEL»: Επιβάλλει στους εργαζόμενους απαράδεκτα ιδιωτικά συμφωνητικά

[To βίντεο είναι από τις παρεμβάσεις που πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ έξω από μια σειρά καταστήματα MIKEL στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να επαναπροσληφθεί εργαζόμενη (διαβάστε περισσότερα εδώ κι εδώ)]

Επικίνδυνους δρόμους ανοίγει η «δήλωση» (ιδιωτικό συμφωνητικό) την οποία καλούνται να υπογράψουν οι εργαζόμενοι της εταιρείας«ΜIKEL» (αλυσίδα καταστημάτων καφεστίασης), όταν προσλαμβάνονται για δουλειά. Η συμφωνία είναι ενδεικτική των συνθηκών εργασίας που διαμορφώνει η αντιδραστική νομοθεσία των κυβερνήσεων και δίνει το ελεύθερο στις επιχειρήσεις να θεωρούν τους εργαζόμενους «κτήμα» τους, να απειλούν ακόμα και με πρόστιμα για να επιβάλουν τους όρους τους.

Μεταξύ άλλων, η «δήλωση», που επιβάλλει η εργοδοσία, απαγορεύει στους υπαλλήλους της να εργάζονται παράλληλα σε άλλη συναφή επιχείρηση, ενώ παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο η ίδια απαγόρευση να ισχύει και για τον πρώτο χρόνο μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας με τη συγκεκριμένη εταιρεία. Σε περίπτωση μάλιστα που ο εργαζόμενος παραβεί κάποιον από τους όρους, του επιβάλλεται αυτοδίκαια πρόστιμο 10.000 ευρώ για κάθε «παράβαση» από αυτές που περιγράφει το συμφωνητικό!

Με το πρόσχημα ότι θέλει να διαφυλάξει τα επαγγελματικά της «μυστικά» από τους ανταγωνιστές, κατά τα πρότυπα άλλων επιχειρήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, η εταιρεία «MIKEL» ζητάει από τους εργαζόμενους να υπογράψουν τους εξής μεταξύ άλλων όρους:

«Καθ' όλη την διάρκεια που θα απασχολούμαι με σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας στην άνω ΟΕ, υποχρεούμαι να μην προβαίνω ούτε άμεσα, αλλά ούτε και έμμεσα σε ανταγωνιστικές πράξεις προς την άνω ΟΕ και προς οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση που νομίμως χρησιμοποιεί τον διακριτικό τίτλο "MIKEL", τουναντίον υποχρεούμαι να τηρώ πίστη στην άνω ΟΕ και τις λοιπές επιχειρήσεις που νομίμως χρησιμοποιούν τον διακριτικό τίτλο "ΜΙΚΕL"».

Οι «ανταγωνιστικές πράξεις»

Αμέσως μετά διευκρινίζεται: «Ως ανταγωνιστικές πράξεις στην περίπτωση αυτή νοούνται ενδεικτικά οι εξής:

α) να απασχολούμαι με οποιονδήποτε τρόπο σε οποιαδήποτε ανταγωνιστική επιχείρηση και ιδιαίτερα σε οποιαδήποτε επιχείρηση καφενείου και/ή καφετέριας και/ή σνακ-μπαρ και/ή εστιατορίου και/ή αναψυκτηρίου και/ή μπαρ και/ή κυλικείου και/ή άλλων συναφών επιχειρήσεων που έχουν ανταγωνιστικό σκοπό προς την άνω ΟΕ και προς οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση που νομίμως χρησιμοποιεί τον διακριτικό τίτλο "MIKEL"

β) να συμμετέχω με οποιονδήποτε τρόπο (ως συνέταιρος, συνεργάτης, εμφανές ή αφανές μέλος εταιρείας κλπ.), άμεσα ή έμμεσα (η σύζυγός μου ή συγγενικά μου πρόσωπα μέχρι και πρώτου βαθμού συγγένειας, οι οποίοι θεωρείται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ενεργούν ως παρένθετα πρόσωπα - αχυράνθρωποί μου) σε οποιαδήποτε ανταγωνιστική επιχείρηση, ως ανωτέρω

γ) να κοινολογώ σε τρίτους τόσο την τεχνογνωσία όσο και τα εμπορικά, βιομηχανικά και άλλα απόρρητα (...)».

Η συμφωνία προβλέπει καθαρά ότι ένας εργαζόμενος στα «MIKEL» απαγορεύεται να δουλεύει παράλληλα σε άλλη επιχείρηση με συναφές αντικείμενο. Η απαγόρευση αυτή, εκτός του ότι θεωρεί τον εργαζόμενο «κτήμα» της συγκεκριμένης επιχείρησης, στερεί από τους εργαζόμενους, κυρίως αυτούς που υποαπασχολούνται, να αναζητήσουν κι άλλου μεροκάματο για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.

Με δεδομένο ότι τέτοιες θέσεις εργασίας αφορούν κυρίως νέους σε ηλικία εργαζόμενους, που αναγκάζονται να συμβιβαστούν με «τρίωρα» και «τετράωρα» προκειμένου να βγάλουν ένα μεροκάματο, οι δεσμεύσεις που επιβάλλει η εργοδοσία στα «MIKEL» είναι τουλάχιστον απαράδεκτες.

Επιπλέον, η εταιρεία απαγορεύει στον εργαζόμενο να έχει συγγενικό πρόσωπο που να εμπλέκεται στη λειτουργία ανταγωνιστικής επιχείρησης. Δηλαδή, αν η γυναίκα ή ο αδερφός ενός εργαζόμενου διατηρεί ένα καφενείο οπουδήποτε στην Ελλάδα, ο εργαζόμενος στα «MIKEL» απειλείται με πρόστιμο, αν η εταιρεία εκτιμήσει ότι ο συγγενής δρα σαν «αχυράνθρωπος» του υπαλλήλου της και κινδυνεύει να της κλέψουν τα επιχειρηματικά μυστικά!

Σε ομηρία και μετά την απόλυση

Στο δεύτερο μέρος η συμφωνία προβλέπει:

«Σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο λήξει ή λυθεί η σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας μου με την άνω ΟΕ, υποχρεούμαι:

α) για χρονικό διάστημα ενός έτους από τη στιγμή της λήξεως ή λύσεως της συμβάσεως εργασίας μου με την άνω ΟΕ να μην προβαίνω ούτε άμεσα, αλλά ούτε και έμμεσα σε ανταγωνιστικές πράξεις προς την άνω ΟΕ και τις λοιπές επιχειρήσεις που νομίμως χρησιμοποιούν τον διακριτικό τίτλο "MIKEL"

β) να μη χρησιμοποιώ την τεχνογνωσία που μου έχει παραχωρήσει η άνω ΟΕ για οποιονδήποτε λόγο, να μην κοινολογώ σε τρίτους τόσο την τεχνογνωσία όσο και τα εμπορικά, βιομηχανικά και άλλα απόρρητα, που συμπεριλαμβάνουν την οργάνωση και τις μεθόδους εργασίας (...) και να μην επιτρέπω σε τρίτους να τα χρησιμοποιούν (τεχνογνωσία, απόρρητα κλπ.) είτε με άμεσο είτε με έμμεσο τρόπο, σε περίπτωση δε που για οποιονδήποτε λόγο υποπέσει στην αντίληψή μου ότι οποιοσδήποτε τρίτος τα χρησιμοποιεί, να ενημερώσω άμεσα την άνω ΟΕ για να λάβει μέτρα προστασίας αυτών».

Στο συγκεκριμένο παράρτημα, η συμφωνία δεν εξηγεί ποιες είναι οι «ανταγωνιστικές πράξεις» που απαγορεύει στους εργαζόμενους μετά τη λύση της σύμβασής τους. Αν όμως θεωρήσει κανείς ότι «ανταγωνιστικές πράξεις» είναι όσες περιγράφονται στο πρώτο παράρτημα, τότε τίθεται το ερώτημα αν ο πρώην υπάλληλος των «MIKEL» απαγορεύεται για ένα χρόνο να αναζητήσει εργασία σε οποιαδήποτε άλλη «ανταγωνιστική επιχείρηση», δηλαδή σε καφενείο, καφετέρια, σνακ-μπαρ, εστιατόριο, αναψυκτήριο ή κυλικείο.

10.000 ευρώ για κάθε παράβαση!

Το «κερασάκι στην τούρτα» έρχεται με τις κυρώσεις που προβλέπει η συμφωνία για όποιον υπάλληλο παραβεί τους όρους της. Ορίζει συγκεκριμένα:

«Σε περίπτωση που δεν τηρήσω οποιαδήποτε εκ των άνω υποχρεώσεών μου, υποχρεούμαι να καταβάλω για κάθε πράξη μου χωριστά, άμεσα, αυτοδίκαια, σωρευτικά και χωρίς δικαστική μεσολάβηση στην άνω ΟΕ το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000 ευρώ), ως συμφωνημένη, αποδεκτή και εύλογη ποινική ρήτρα που θεωρείται από τα μέρη δίκαιη και ανάλογη της ζημίας που θα υποστεί η άνω ΟΕ από τις πράξεις μου αυτές, δικαιουμένη επιπλέον η άνω ΟΕ να ζητήσει αποζημίωση από εμένα για κάθε επιπλέον θετική ή αποθετική ζημία τυχόν υποστεί αυτή από τις πράξεις ή παραλείψεις μου».

Με άλλα λόγια, για καθεμιά από τις παραπάνω «παραβάσεις», ο εργαζόμενος υποχρεούται να καταβάλλει στην εταιρεία, χωρίς αντίλογο, 10.000 ευρώ! Είναι φανερό ότι το παράλογο και υπέρογκο πρόστιμο μπορεί να αξιοποιηθεί και εκβιαστικά απέναντι στον εργαζόμενο, προκειμένου να συμβιβαστεί με ό,τι του ζητάει η εργοδοσία. Ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι υπό την απειλή του προστίμου, η εργοδοσία θα μπορεί να απαλλαγεί από οποιονδήποτε εργαζόμενο, χωρίς καμιά άλλη υποχρέωση (αποζημίωση κ.ά.), αρκεί να «στοιχειοθετήσει» ότι αυτός παρέβη κάποιον από τους όρους που περιλαμβάνει η συμφωνία.

Πηγή: Ριζοσπάστης