Να αποτραπεί ο “γύψος” που το κεφάλαιο επιδιώκει να βάλει στην συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων

[Δελτίο Τύπου του Π.Α.ΜΕ.]

Η κυβέρνηση σε συνεργασία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ξεπουλημένες ηγεσίες των  ευρωπαϊκών συνδικάτων – μαζί και τις εγχώριες, ετοιμάζονται να βάλουν νέα εμπόδια στην συνδικαλιστική δράση. 

Στην έκθεση της Κομισιόν σημειώνεται ότι η κυβέρνηση πρέπει να “εξασφαλίσει το δικαίωμα στην εργασία, να προωθήσει εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ των εταίρων και αποφυγής οποιαδήποτε αναίτιας διαταραχής στη λειτουργία των επιχειρήσεων και την ίδια στιγμή να διασφαλίσει ότι το πλαίσιο λειτουργίας των συνδικάτων είναι ώριμο και συνδέεται με τις διεθνείς πρακτικές”.

Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας του Π.Α.ΜΕ. για την καταδίκη των Χαλυβουργών

Τη μέρα της πανεργατικής-πανελλαδικής απεργίας η ταξική δικαιοσύνη, πατώντας πάνω στο κυβερνητικό δόγμα «νόμος και τάξη», καταδίκασε τους απεργούς χαλυβουργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας που έδωσαν για μήνες μαθήματα αγώνα και ανυπακοής, έδωσαν κουράγιο στους αγώνες των εργαζόμενων απέναντι στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι μεγαλοβιομήχανοι, τα αφεντικά, η κυβέρνηση και η ΕΕ.

Δε δίστασαν να καταδικάσουν τους πρωτοπόρους εργάτες του σωματείου (ακόμα και εργάτη που βρίσκεται βαριά άρρωστος στο νοσοκομείο) που καθ’ όλη τη διάρκεια της απεργίας και μέσα από τις δεκάδες γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων που πραγματοποιήθηκαν, δεν υπέκυψαν, δεν πειθάρχησαν στις εντολές του βιομήχανου Μάνεση, δε λερώθηκαν από τα τσιράκια του, δε φοβήθηκαν τις κυβερνητικές παρεμβάσεις υπέρ του βιομηχάνου, δεν τρόμαξαν από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και την εισβολή των ΜΑΤ στο εργοστάσιο.

Αυτήν την απειθαρχία τους η δικαιοσύνη την τιμώρησε με 21 ως 23 μήνες φυλάκιση, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά τον ταξικό της χαρακτήρα, υιοθετώντας μονομερώς τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας. Η εισαγγελέας Κ. Γνεσούλη και η πρόεδρος Κ. Πολυζωγοπούλου έδειξαν την αποστροφή στις λαϊκές κινητοποιήσεις των εργαζομένων για την υπεράσπιση και την περιφρούρηση των δικαιωμάτων τους. Άλλωστε είναι πλέον φανεροί οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας, για παρέμβαση στη λειτουργία και τη ζωή των σωματείων.

Από την πρώτη μέρα που ο βιομήχανος Μάνεσης ξεκίνησε τη φάμπρικα των απολύσεων στους εργάτες που δεν θέλησαν να δουλέψουν για 500 ευρώ, εκφράστηκε ένας χείμαρρος αλληλεγγύης προς τους χαλυβουργούς και τις οικογένειές τους.

Ο αγώνας των χαλυβουργών ξεπέρασε τις πύλες του εργοστασίου, έγινε υπόθεση όλων των εργατών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη και χωριό. Από την πρώτη στιγμή αυτός ο αγώνας στηρίχθηκε με ψηφίσματα και αποφάσεις συνδικάτων, σωματείων, ομοσπονδιών, συλλόγων γυναικών, λαϊκών επιτροπών, επιτροπών ανέργων, μαθητικών και σπουδαστικών συμβουλίων.

Αυτός ο μεγαλειώδης αγώνας δε λερώνεται, δε μπορεί να υπερνικηθεί από καμιά δικαστική απόφαση.

Αυτή είναι η νίκη των χαλυβουργών. Ανάγκασαν θεούς και δαίμονες να τους αντιμετωπίσουν σε στημένο γι’ αυτούς παιχνίδι. Και δε λύγισαν. Και δε θα λυγίσουν!

Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους εργαζόμενους να καταδικάσουν αυτήν την κατάπτυστη απόφαση. Να ενημερώσουν τα μέλη τους εργαζόμενους. Καλούμε τους εργαζόμενους να οργανωθούν στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία τους, να δυναμώσουν την ενότητά τους και με τους ταξικούς αγώνες, να τσακίσουν κάθε μηχανισμό του βάρβαρου συστήματος που σαπίζει και κάνει τη ζωή μας μαρτύριο.