Για το νέο νομοσχέδιο για την κοινωική ασφάλιση - Απαντάμε με πανελλαδική πανεργατική απεργία!

Συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας πάρει τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιασφαλιστική επίθεση, συνεχίζει επάξια και την τακτική της κοροϊδίας που συνοδεύει κάθε νέο πλήγμα στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Με εξοργιστικούς τίτλους σε site και εφημερίδες για «αυξήσεις» και «ισονομία», με ψέματα και στημένες συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης, επιδιώκει να κρύψει το παραπέρα τσάκισμα και το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης, την παράδοση της στις ασφαλιστικές εταιρίες.

Η ΝΔ εφαρμόζει κατά γράμμα τον νόμο Κατρούγκαλου. Προσπαθεί να τον θωρακίσει περαιτέρω, να κλείσει νομικά κενά ώστε να μη βγαίνουν παράνομες και αντισυνταγματικές οι διατάξεις του, να τον εφαρμόσει επιθετικά και γρήγορα για να ισοπεδώσει συντάξεις και δικαιώματα.

Οι πρώτοι που αντέδρασαν θετικά στις κυβερνητικές διαρροές και περιμένουν ως κοράκια πάνω από τη συντριβή των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων είναι οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και οι επιχειρηματίες της υγείας οι οποίοι έχουν επενδύσει πάνω στο νέο νόμο, αναμένουν με προσμονή τις νέες εξελίξεις προκειμένου να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους.

Άλλωστε, βάσει μελέτης της ΕΑΕΕ για το 2018, ενώ στην Ελλάδα το «κατά κεφαλή ασφάλιστρο» προς τις ασφαλιστικές ήταν 377 Ευρώ, στην Ε.Ε. ήταν 2170 Ευρώ, ενώ σε μια σειρά χώρες της Ε.Ε. ξεπερνά και τα 3000 Ευρώ! Κυριολεκτικά δηλαδή σκοπεύουν να θησαυρίσουν πάνω στα συντρίμμια της κοινωνικής ασφάλισης, με ποσά που είναι απαγορευτικά για τα λαϊκά νοικοκυριά!

Με τον νόμο που φέρνουν:

·      Διατηρούνται για όλους τα όρια συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια (ή στα 62 χρόνια με 40!!! χρόνια υπηρεσίας (ν. 4336/15)), δηλαδή το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν μαζί ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Καμιά εξαίρεση δεν υπάρχει για καμία κατηγορία εργαζομένων. Διατηρείται η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες κατά 5 χρόνια και μάλιστα στο όνομα της “ισότητας” (ν. 4387/16).

·      Η κρατική εγγύηση περιορίζεται στην εθνική σύνταξη των 384 ευρώ. Τα υπόλοιπα που είναι πληρωμένα με τον ιδρώτα και το αίμα, τις κρατήσεις μιας ζωής, θα μπορούν να κόβονται, να κουρεύονται για τις τράπεζες, να παίζονται στην ρουλέτα του χρηματιστηρίου και να χάνονται σε μια στιγμή, για να αυγαταίνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.  

·      Διατηρείται η λεηλασία των 80 δις ευρώ που έγινε διαχρονικά στα Ασφαλιστικά Ταμεία και καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για να επιστραφούν τα κλεμμένα.

·      Καταργούνται τα ΒΑΕ για μια σειρά κατηγορίες εργαζομένων.

·      Καταργούνται αμετάκλητα η 13η και 14η σύνταξη.

·      Διατηρούνται τα εξευτελιστικά ποσοστά αναπλήρωσης του ν. Κατρούγκαλου, ιδιαίτερα για όσους έχουν μέχρι 30 χρόνια εργασίας.  Έτσι σπρώχνουν εκτός του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος μεγάλες κατηγορίες νέων εργαζομένων που δουλεύουν με τους όρους τις ευελιξίας των χαμηλών μισθών, εποχικότητας και κινητικότητας, χωρίς ΣΣΕ, ρίχνοντας από τώρα τις παραγωγικές ηλικίες στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Ποιος εργαζόμενος σήμερα θα έχει 30 και 40 χρόνια εργασίας;

Με τον νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων το ψαλίδι πέφτει βαρύ τόσο σε παλιούς όσο και σε νέους συνταξιούχους. Κανένας δεν πρέπει να παρασυρθεί από την επιστροφή ενός ελάχιστου μέρους σε μία μικρή κατηγορία συνταξιούχων, που είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση να δώσει με απόφαση δικαστηρίου. Στους παλιούς συνταξιούχους η προσωπική διαφορά διατηρείται. Η προσωπική διαφορά δεν είναι σύνταξη, σήμερα δίνεται αύριο την κόβουν.

Η ασφάλιση είναι δικαίωμά μας, κερδισμένο με αίμα!

Το ασφαλιστικό δεν είναι μόνο η σύνταξη, όπως πολλοί θεωρούν ή θέλουν να το αντιμετωπίζουμε. Οι συντάξεις αποτελούν τη μια πλευρά προστασίας και της αξιοπρεπούς ζωής, μετά την εργασία μας! Το ασφαλιστικό όμως περιλαμβάνει όλο το πλαίσιο προστασίας κάθε εργαζόμενου, κάθε νέου! Από τις συντάξεις ως την ασφάλιση του μικρού παιδιού και τα εμβόλια του, τα φάρμακα μας όταν αρρωσταίνουμε. Περιλαμβάνει τις ιατρικές εξετάσεις, τις παροχές υγείας και πρόνοιας, την προστασία της μητρότητας, την προστασία μας στον επαγγελματικό κίνδυνο, στις επαγγελματικές ασθένειες.

Μας λένε να παραιτηθούμε από την αντίληψη πως θα υπάρχει ένα Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης που θα καλύπτει τον εργαζόμενο και την οικογένειά του. Να συμβιβαστούμε με την ιδέα πως η ασφάλιση θα γίνει προσωπική υπόθεση του καθένα ανάλογα με την τσέπη του, ατομικό ρίσκο και τζόγος.

Εμείς, οι εργαζόμενοι στις ασφαλιστικές, ξέρουμε καλύτερα απ’ όλους πόσο καταστροφικό θα είναι κάτι τέτοιο:

·      Γιατί έχουμε βιώσει δεκάδες φορές την ανάκληση αδειών και το κλείσιμο ασφαλιστικών, όπως και τί σημαίνει αυτό για τους ασφαλισμένους, που ξαφνικά κινδυνεύουν να χάσουν τους κόπους μιας ζωής (Ασπίς Πρόνοια, CV, International Life κ.ά.)

·      Γιατί γνωρίζουμε για τις αυτόματες αυξήσεις ασφαλίστρων στα συμβόλαια υγείας όταν είναι «ζημιογόνα», για τους «μη αποδεκτούς κινδύνους» όταν ο άνθρωπος που θέλει ν’ ασφαλιστεί έχει …κακό ιστορικό. Για τα απορριπτικά ψιλά γράμματα των «όρων ασφάλισης» που αποκαλύπτονται τη στιγμή της ανάγκης, για τις διάφορες «απαλλαγές» που πρέπει να πληρώνει ο ασφαλισμένος από την τσέπη του, ώστε να κρατιούνται τ’ ασφάλιστρα σε επίπεδο που μπορεί να το πληρώνει κ.ά.

·      Γιατί ξέρουμε πως τα απανωτά κέρδη των ασφαλιστικών απολύτως τίποτα θετικό δεν φέρνουν για τους εργαζόμενους σε αυτές. Τα χρόνια που πέρασαν, την ίδια ώρα που οι ασφαλιστικές έχουν συνεχόμενα κέρδη δεκάδων εκατομμυρίων, οι εργαζόμενοι σε αυτές μείναμε χωρίς κλαδική ΣΣΕ. Οι νέοι συνάδελφοι προσλαμβάνονται με τον κατώτατο μισθό, πολλές φορές ως «ενοικιαζόμενοι», ενώ με τις εξαγορές και τις «αναδιαρθρώσεις» των ομίλων εκατοντάδες έχουν βρεθεί στην ανεργία. Εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε ν’ αγοράσουμε τα «ολοκληρωμένα πακέτα ασφάλισης» που πουλάμε!

Καλούμε τους εργαζόμενους και τα σωματεία του κλάδου σε αγωνιστικό συναγερμό! Να προχωρήσουν σε συσκέψεις, Γενικές Συνελεύσεις, να πάρουν αποφάσεις για μαζική συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου σε πανελλαδική πανεργατική απεργία, την μέρα που η κυβέρνηση θα φέρει τον νόμο στη Βουλή!

Παλεύουμε για:

·         Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου-Βρούτση και όλων των αντιασφαλιστικών μνημονιακών νόμων.

·         Δημόσια Δωρεάν Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, με αναβαθμισμένες παροχές. Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας.

·         Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Επαναφορά 13ου – 14ου μισθού. Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άντρες και 55 για τις γυναίκες.

·         Επέκταση των ΒΑΕ, ούτε σκέψη για κατάργηση. Να επιστραφούν στα Ασφαλιστικά Ταμεία όλα τα κλεμμένα.

·         Όχι στα Επαγγελματικά Ταμεία, την κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και την ιδιωτικοποίησή της.

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: «Ξηλώνει» την Κοινωνική Ασφάλιση και «ράβει» την ιδιωτική

[Από το Ριζοσπάστη της Πέμπτης 21/1/2016]

Λίγες μόλις μέρες πριν καταθέσει το νομοσχέδιο για την παραπέρα κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, η κυβέρνηση φέρνει προς επικύρωση στη Βουλή οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις οποίες ενισχύεται η δράση των επιχειρηματικών ομίλων στον τομέα της ιδιωτικής ασφάλισης.

Γίνεται έτσι ένα γενναίο βήμα στη συγκρότηση του λεγόμενου «τρίτου πυλώνα», που είναι στρατηγική κατεύθυνση της ΕΕ σε ό,τι αφορά τα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά συστήματα (οι άλλοι δύο «πυλώνες» είναι η κρατική σύνταξη - επίδομα και τα επαγγελματικά Ταμεία).

Το σχετικό νομοσχέδιο βρίσκεται στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή και αναμένεται να ψηφιστεί στην Ολομέλεια στα μέσα της ερχόμενης βδομάδας. Το νομοσχέδιο ενσωματώνει στο ελληνικό Δίκαιο το νέο ευρωενωσιακό πλαίσιο για την αγορά ασφάλισης «Solvency II», που αντικαθιστά το προηγούμενο. Η συγκεκριμένη οδηγία της ΕΕ αφορά όλα τα είδη ασφάλισης, όχι μόνο την ασφάλιση πραγμάτων, αλλά και την ασφάλιση προσώπων, όπως ξεκαθαρίζεται από το άρθρο 2 του σχεδίου νόμου.

Οπως, εξάλλου, αναφέρει η εισηγητική έκθεση, στόχοι της οδηγίας είναι: α) Η διευκόλυνση της ανάληψης και της άσκησης ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών δραστηριοτήτων, δηλαδή η μεγεθυσμένη του μεριδίου της ιδιωτικής ασφάλισης. β) Η κατάργηση των σημαντικότερων διαφορών μεταξύ των δικαίων των κρατών - μελών, δηλαδή η δημιουργία ενιαίας ευρωπαϊκής ασφαλιστικής αγοράς.

Οι βασικοί άξονες

Βασικοί άξονες της οδηγίας και του νομοσχεδίου είναι η θέσπιση νέων κανόνων κεφαλαιακής επάρκειας για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ ταυτόχρονα γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα για ενιαία αρχή εποπτείας. Σ' αυτή την κατεύθυνση, το νομοσχέδιο αίρει κάθε εθνικό μέτρο ή νόμο που περιορίζει την ελεύθερη εγκατάσταση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών σε χώρες της ΕΕ, επομένως και στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης.

Επιπλέον, στο όνομα της εύρυθμης λειτουργίας της ασφαλιστικής αγοράς, κυρίαρχο στοιχείο της οδηγίας που επικυρώνει το νομοσχέδιο είναι οι αυστηρότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις ασφαλιστικές εταιρείες και τις εταιρείες αντασφάλισης (εγγυώνται την κάλυψη των ζημιών τους), γεγονός που μαθηματικά οδηγεί σε εξαγορές και συγχωνεύσεις από τους μεγάλους ομίλους του κλάδου, δηλαδή σε μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου.

Στόχος είναι να μπορούν οι ασφαλιστικοί όμιλοι να ανταποκριθούν στις «μεγάλες ανάγκες» που θα προκύψουν «από τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις», σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση. Δηλαδή, από την αύξηση της πελατείας που θα προκύψει από τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ταυτόχρονα, με την οδηγία εισάγεται η έννοια των «επιλέξιμων επενδύσεων» από τους ασφαλιστικούς ομίλους, διευρύνοντας το πεδίο δράσης με επενδύσεις όπως αυτές σε έργα υποδομής, ενώ προβλέπονται και τα ανάλογα κίνητρα. Αυτό σημαίνει ότι οι παροχές (συντάξεις - υγεία) στους εργαζόμενους θα εξαρτώνται από την απόδοση της επένδυσης που θα κάνει η ασφαλιστική εταιρεία με το κομπόδεμά τους!

Σε κάθε περίπτωση, με το νομοσχέδιο ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, καθώς η παραπέρα εμπορευματοποίηση της Ασφάλισης μπορεί να αποτελέσει πεδίο τοποθέτησης υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων.

Ταυτόχρονα, το ίδιο το ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να αποτελέσει πεδίο άντλησης κεφαλαίων για την ενίσχυση της κερδοφορίας των ομίλων, αφού τα ασφάλιστρα κεφαλαιοποιούνται και αξιοποιούνται για καπιταλιστικές επενδύσεις. Ετσι, επί της ουσίας το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει την Ασφάλιση ως χρηματοπιστωτικό προϊόν.

Καταψηφίζει το ΚΚΕ

Κατά τη συζήτηση επί της αρχής, το μοναδικό κόμμα που δήλωσε ότι καταψηφίζει το κυβερνητικό νομοσχέδιο ήταν το ΚΚΕ. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι χαιρέτισαν το νομοσχέδιο και εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ψηφίσουν υπέρ, ενώ η ναζιστική Χρυσή Αυγή και η Ενωση Κεντρώων δήλωσαν επιφύλαξη. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση της εισηγήτριας της ΝΔ, Αν. Ασημακοπούλου, η οποία μίλησε για «μεταφορά του κράτους στον ιδιωτικό τομέα, που εμείς στηρίζουμε. Θέλουμε μικρό κράτος, που θα βάζει κανόνες και θα ενισχύει την ιδιωτική πρωτοβουλία».

Εκ μέρους του ΚΚΕ, ο ειδικός αγορητής Σάκης Βαρδαλής επισήμανε ότι «ταυτόχρονα με την προώθηση του εγκλήματος σε βάρος των κοινωνικο-ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, η κυβέρνηση έσπευσε να καταθέσει σαν πρώτο νομοσχέδιο της χρονιάς την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2009/138/ΕΚ, ώστε να συνδυάσει την πλήρη κατεδάφιση του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος και την παράδοσή του στους επιχειρηματικούς ομίλους».

«Το πραγματικό ερώτημα είναι: Η Ασφάλιση είναι εμπόρευμα ή δικαίωμα; Το πώς απαντάει κανείς σε αυτό το ερώτημα, δείχνει και με ποιον είναι» είπε, ενώ επισήμανε ότι πρόκειται για αποφάσεις που αποτελούν στόχους του κεφαλαίου και ήδη είχαν προαναγγελθεί με τη Λευκή Βίβλο, στην οποία αναφερόταν ότι «τα συνταξιοδοτικά συστήματα εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από τους ίδιους τους ασφαλισμένους, δηλαδή από τις εισφορές που θα δίνουν, τους φόρους που θα πληρώνουν, την αποταμίευση που θα κάνουν. Αυτές είναι οι βέλτιστες πρακτικές και το ευρωπαϊκό κεκτημένο που προσκυνάτε με κάθε ευκαιρία».

Πανηγυρίζουν οι ασφαλιστικές

Περιχαρής «καλωσόρισε», όπως ήταν αναμενόμενο, το νομοσχέδιο η Μαρ. Αντωνάκη, γενική διευθύντρια της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, μιλώντας χτες στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή, κατά τη διαδικασία της ακρόασης των φορέων. «Η ασφαλιστική αγορά την οποία εκπροσωπούμε, οι εταιρίες δηλαδή, είναι σύμφωνες με το σχέδιο νόμου», είπε και αποκάλυψε: «Εξάλλου μετείχαμε στη νομοπαρασκευαστική Επιτροπή» και γι' αυτό «δεν έχουμε να καταθέσουμε κάποια ειδική παρατήρηση»!

Η Γ. Σεληνιωτάκη, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εποπτείας Ιδιωτικών Ασφαλίσεων της Τράπεζας της Ελλάδας, έδωσε μία ακόμα πλευρά των σχετικών οδηγιών. Οπως ανέφερε, «είναι μια κοινοτική οδηγία που αφορά εταιρείες παροχής υπηρεσιών σε χώρες της ΕΕ, άρα σημαίνει ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες που εμείς έχουμε στην Ελλάδα ή ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες, μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες σε όλα τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ».

Πρόσθεσε, ακόμα, ότι επειδή το «Solvency II» βάζει τους κανόνες της εποπτείας σε επίπεδο ομίλου, «είναι μια δυνατότητα που πρέπει να την αξιοποιήσουμε. Τη συνεργασία μεταξύ των εποπτικών αρχών, την ανταλλαγή των πληροφοριών». Κατέληξε λέγοντας ότι «εμείς δεν εποπτεύουμε την κεφαλαιακή φερεγγυότητα των ΕΠΥ (εταιρείες Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών), η φερεγγυότητα εποπτεύεται σε επίπεδο μητρικής». Δηλαδή, σύμφωνα με όσα ανέφερε, αν μία εταιρεία που έχει έδρα τη Μάλτα δημιουργήσει υποκατάστημα στην Ελλάδα, την ευθύνη και εποπτεία έχει η Μάλτα!

Ημερίδα του Π.Α.ΜΕ. για το Ασφαλιστικό

[Το Σάββατο 23/5 το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε μία ημερίδα για τη κοινωνική ασφάλιση και το δημόσιο σύστημα υγείας.

Στα πλαίσια αυτής πραγματοποιήθηκε μία ομιλία και από εκπρόσωπό μας, αναφορικά με την ιδιωτική ασφάλιση, την οποία και δημοσιεύουμε εδώ.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το σύνολο των ομιλιών της ημερίδας εδώ]

Συναγωνιστές/Συναγωνίστριες,

Εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα που έχει συγκροτήσει το Π.Α.ΜΕ. Χρηματοπιστωτικού στις ασφαλιστικές εταιρείες, θα κάνω μία προσπάθεια να παρουσιάσω τις εξελίξεις στο χώρο της υγείας από τη σκοπιά της ιδιωτικής ασφάλισης.

Είναι χαρακτηριστικό πως στο συγκεκριμένο κλάδο, παρ’ ότι τη διετία 2011-2012 οι περισσότερες εταιρείες είχαν σημαντικές ζημιές και ειδικά οι μεγαλύτερες λόγω του PSI, καμία από τις πολυεθνικές ασφαλιστικές εταιρείες δεν αποχώρησε από την Ελλάδα. Αντίθετα, όλες τους ενίσχυσαν κεφαλαιακά τα εγχώρια παραρτήματά τους.

Πώς εξηγείται αυτό; Είναι απλό. Οι ασφαλιστικές εταιρείες αναμένουν πως τα επόμενα χρόνια, κύρια στο κλάδο της υγείας και στις συντάξεις, θα αποκομίσουν στην Ελλάδα τεράστια κέρδη. Αυτό είναι κάτι, το οποίο το λένε και το αναλύουνε επισήμως σε κάθε συνέδριο και ημερίδα της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, είναι κάτι που τονίζουν ξανά και ξανά προς τους εργαζόμενούς τους, ειδικά τη τελευταία διετία που έχουν ανακάμψει τα κέρδη τους.

Οι τάσεις σε αυτή τη κατεύθυνση είναι ήδη ξεκάθαρες. Συγκριτικά με το 2009, πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα δηλαδή, το 2014 η παραγωγή ασφαλίστρων (τζίρος) στο κλάδο ασθενειών έχει τριπλασιαστεί, ενώ στις ασφαλίσεις υγείας έχει διπλασιαστεί. Αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό εν μέσω της παρούσας κρίσης. Γίνεται όμως ακόμη εντυπωσιακότερο, αν συνυπολογιστεί πως τα ασφάλιστρα ανά συμβόλαιο μειώθηκαν σε αυτή τη περίοδο, δηλαδή το πλήθος των συμβολαίων σε αυτούς τους ασφαλιστικούς κλάδους αυξήθηκε ακόμη περισσότερο.

Μιας και ανέφερα τη «μείωση» των ασφαλίστρων σε αυτούς τους κλάδους, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως αυτή προκύπτει κυρίως χάρη στο «άνοιγμα» του ΕΟΠΥΥ στις ιδιωτικές κλινικές/ιδιωτικά νοσοκομεία κτλ. Δηλαδή οι ασφαλιστικές στα νέα συμβόλαια υγείας που προσφέρουν τα τελευταία χρόνια δε καλύπτουν όλο το ποσό της περίθαλψης στις ιδιωτικές κλινικές, αλλά «χρεώνουν» ένα ποσοστό στον ΕΟΠΥΥ. Οπότε και η κοινωνική ασφάλιση χρεώνεται και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές αυξάνουν τη πελατεία και τα κέρδη τους. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό πως, όταν ο υπουργός υγείας πριν από ένα δίμηνο μίλησε για πιθανή κατάργηση των συμβάσεων του ΕΟΠΠΥΥ με τις ιδιωτικές κλινικές/νοσοκομεία, αμέσως στο χώρο άρχισε να συζητιέται πως σε τέτοιο ενδεχόμενο θα αυξηθούν ραγδαία τα ασφάλιστρα των συμβολαίων υγείας, ακόμη και κατά 25%.

Άλλο ένα δείγμα ποια είναι η ουσία της «σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα» στο χώρο της υγείας είναι η δημιουργία σε πολλά δημόσια νοσοκομεία “ειδικών κλινών” που προορίζονται μόνο για όσους έχουν ιδιωτική ασφάλιση, στερώντας πολύτιμες κλίνες από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας.

Τέλος, να αναφέρουμε για τα συμβόλαια υγείας πως τα τελευταία χρόνια, οπότε και αυτά αυξάνονται, όλες οι εταιρείες τα έχουν μετατρέψει από ισόβια σε ετησίως ανανεούμενα. Δηλ. πλέον κάθε χρόνο οι ασφαλιστικές ελέγχουν πόσο τους κόστισε κάθε πελάτης (πόσο συχνά αρρώστησε και χρειάστηκε περίθαλψη δηλαδή) και αναλόγως αναπροσαρμόζουν το ασφάλιστρο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και σταματούν την ανανέωση του συμβολαίου.

Αλληλένδετο με το κομμάτι της υγείας είναι και το κομμάτι των συντάξεων και συνολικά των ασφαλιστικών ταμείων. Εδώ και χρόνια η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών διεκδικεί να ανοίξει ο «δεύτερος πυλώνας της ασφάλισης» (τα επικουρικά ασφαλιστικά ταμεία δηλαδή) στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Στα χρόνια της κρίσης αυτή η διεκδίκηση εντάθηκε, πήρε το χαρακτήρα ακόμη και συγκεκριμένων προτάσεων:

Μία τέτοια πρόταση-πακέτο της Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών λόγου χάρη που έγινε προ διετίας προέβλεπε τα εξής: Έναν υποχρεωτικό πρώτο πυλώνα ασφάλισης που θα δίνει 360 Ευρώ σύνταξη και ελάχιστες παροχές υγείας. Έναν δεύτερο πυλώνα επαγγελματικής ασφάλισης, που θα λειτουργεί αποκλειστικά με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα («ατομικές μερίδες»). Αυτά τα ταμεία θα τα διαχειρίζονται οι ασφαλιστικές εταιρείες ή συμπράξεις ασφαλιστικών εταιρειών. Δε θα καθορίζουν συλλογικές διαπραγματεύσεις εργαζομένων κι εργοδοτών τις εισφορές, αλλά το κράτος και η αγορά. Ο πελάτης ασφαλιζόμενος θα επιλέγει όποιο επαγγελματικό ταμείο θέλει, ανεξαρτήτως του κλάδου στον οποίο δουλεύει. Τα ταμεία αυτά δηλαδή θα ανταγωνίζονται το ένα το άλλο κυνηγώντας πελατεία, βάσει ασφαλίστρων, καλύψεων και παροχών, θα λειτουργούν ως άλλες ασφαλιστικές εταιρείες. Ο τρίτος πυλώνας θα είναι η ιδιωτική ασφάλιση όπως υπάρχει και σήμερα.

Φυσικά, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν έφτασαν να αποθρασυνθούν έτσι από μόνες τους.  Η παραπάνω πρόταση π.χ. ουσιαστικά εφαρμόζει όλες τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. σχετικά με τη κοινωνική ασφάλιση, με το πυρήνα των οποίων συντάσσεται και η σημερινή κυβέρνηση.

Οι μείωση των παροχών και των συντάξεων των ταμείων κύριας ασφάλισης είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό των πολιτικών που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Το επιπλέον στοιχείο των τελευταίων ετών, που ήρθε κατά παραγγελία του ιδιωτικού κεφαλαίου και των ασφαλιστικών, είναι πως τέθηκε σε εφαρμογή ο -ψηφισμένος από το 2002- νόμος για την επαγγελματική ασφάλιση.

Έτσι, μετά το PSI που άφησε τα επικουρικά ασφαλιστικά ταμεία με ψίχουλα γι αποθεματικά, ήρθε η μετατροπή τους σε επαγγελματικά ταμεία και η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» να τα αποτελειώσει, προδιαγράφοντας τη σταδιακή διάλυσή τους και το άνοιγμα αυτής της «αγοράς» στην ιδιωτική ασφάλιση.

Πάνω σε αυτό το κομμάτι έχει ενδιαφέρον και η περσινή νομοθετική ρύθμιση της τότε κυβέρνησης, προκειμένου να επιταχύνει αυτές τις εξελίξεις: Πέρσι τον Απρίλη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τη κατάργηση των «κοινωνικών πόρων» που είχαν μια σειρά επικουρικά ταμεία, εντείνοντας την οικονομική τους ασφυξία. Διόλου τυχαία βέβαια, με τον ίδιο νόμο, έδιναν επιπλέον κίνητρα και φοροαπαλλαγές σε εργοδότες και εργοδοτικές οργανώσεις για τη σύναψη ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων για τους εργαζομένους τους.

Η υλοποίηση όλων των παραπάνω κατευθύνσεων προϋποθέτει, πάει χέρι χέρι με ανακατατάξεις εντός του συγκεκριμένου κλάδου της οικονομίας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά πανευρωπαϊκά. Έτσι, είναι σε πλήρη εξέλιξη η προσαρμογή όλων των ασφαλιστικών εταιρειών της Ε.Ε. στην οδηγία «Solvency 2», που μπαίνει σε πλήρη εφαρμογή από 1/1/2016. Για να μην κουράσω, να μπω κατευθείαν στο βασικό στόχο αυτής της οδηγίας: Αυτός  είναι να πιέσει πανευρωπαϊκά προς τη κατεύθυνση μιας «ενιαίας ασφαλιστικής αγοράς», προς τη γιγάντωση μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Κύριος λόγος είναι πως θέλουν να δημιουργήσουν επιχειρηματικά σχήματα που θα έχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια, ώστε να αναλάβουν τη διαχείριση ολόκληρων ασφαλιστικών οργανισμών.

Στην Ελλάδα αυτή η οδηγία και η λογική σήμανε την μείωση κατά 1/3 των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο κλάδο τη τελευταία 10ετία. Την υπαγωγή των ασφαλιστικών υπό τον έλεγχο της ΤτΕ, ώστε να επιταχυνθούν οι αλλαγές αυτές. Την μείωση 2000-3500 θέσεων εργασίας στις ασφαλιστικές τη τελευταία 5ετία.  Τη μεγάλη οικονομική πίεση προς τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές ώστε να φύγουν από τη μέση κ.ά.

Αυτές οι εξελίξεις θα επιταχυνθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη πώληση από τη Τράπεζα Πειραιώς της Αγροτικής Ασφαλιστικής στην γερμανική πολυεθνική ERGO, ενώ αναμένεται το επόμενο διάστημα η ΕΤΕ και η Eurobank να κάνουν το ίδιο με τις δικές τους θυγατρικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Βέβαια, προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε θέσεις για μία μεγάλη δημόσια ασφαλιστική εταιρεία, την Εθνική, που θα παίζει ρόλο «ρυθμιστή» στην αγορά, προς όφελος «των καταναλωτών». Εμπειρία όμως πλέον έχουμε όλοι και καταλαβαίνουμε πως σημασία δεν έχει τι ποσοστό μετοχών θα έχει το Δημόσιο σε μία επιχείρηση (στην οποία το 1/3 των εργαζομένων είναι και παραμένουν ενοικιαζόμενοι), αλλά προς όφελος ποιού λειτουργεί αυτή όπως και το σύνολο του συγκεκριμένου κλάδου.

Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν, μια και καλή: Κάθε δραστηριοποίηση του Κεφαλαίου στο χώρο της Υγείας, της Πρόνοιας, των συντάξεων, υπονομεύει το δικαίωμα του λαού στη Δημόσια και Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση. Φέρνει μαζί του τα επιχειρηματικά κριτήρια, τα «μηδενικά ελλείμματα», τις «ατομικές μερίδες», τα όρια στο τι παροχές  δικαιούται κανείς, που αν τις ξεπεράσει πρέπει να πληρώσει από τη τσέπη του.

Γι αυτό και στη παρέμβασή μας στους εργαζόμενους του συγκεκριμένου κλάδου δίνουμε μεγάλη σημασία, πέρα από τα συγκεκριμένα εργασιακά ζητήματα του χώρου, στην ιδεολογική παρέμβαση για το τί είναι τα ασφαλιστικά ταμεία και η κοινωνική ασφάλιση, για ποιό λόγο είναι προς το συμφέρον της εργατικής τάξης και το δικό τους να μην υπάρχει καμία δραστηριοποίηση των ασφαλιστικών στους συγκεκριμένους τομείς κτλ.

Μια τέτοια παρέμβαση είναι ένα δύσκολο και σύνθετο καθήκον. Ακόμη περισσότερο που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στο συγκεκριμένο χώρο, στις οποίες κυριαρχεί ο ΣΥΡΙΖΑ και συμπράττει ανοιχτά με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, παίζουν ενεργό ρόλο στη προώθηση των επιδιώξεων του κεφαλαίου και πολεμούν κάθε προσπάθεια παρέμβασης του ΠΑΜΕ προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Είναι όμως μονόδρομος, προκειμένου να υπερασπίσουμε το δικαίωμα κάθε εργαζόμενου σε δημόσιες, δωρεάν και αναβαθμισμένες παροχές υγείας, όπως αυτές υπάρχει κάθε δυνατότητα να παρέχονται σήμερα. 

Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε. Σας ευχαριστώ.

Για το θέμα της τοποθέτησης των αποθεματικών και των ταμειακών διαθέσιμων στην ΤτΕ

Το θέμα της τοποθέτησης των αποθεματικών και των ταμειακών διαθέσιμων από ασφαλιστικά ταμεία και Οργανισμούς στην ΤΤΕ και σε κρατικά repos, αποκτά μορφή χιονοστιβάδας. Οι προτάσεις της κυβέρνησης που συμπυκνώνονται στο έκτακτο της ανάγκης και στην ενότητα όλων απέναντι στην κρίση, πρέπει να συναντήσουν αδιαπέραστο τοίχος από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Δεν επιτρέπεται να υπάρχει καμία συμφωνία, καμία συναίνεση. Εργατική οργάνωση που δέχεται τη νέα λεηλασία, που δέχεται να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα ποσά που προορίζονται για τις λαϊκές ανάγκες, τις συντάξεις και τους ανέργους, στο βωμό της πληρωμής των δανειστών, δεν υπηρετεί τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα.

Η ΓΣΕΕ έχει μεγάλη ευθύνη. Από την πρώτη στιγμή έτρεξε να δώσει τη στήριξη της στην νέα κυβέρνηση. Επί ένα μήνα και ενώ το θέμα της διάθεσης των αποθεματικών στην ΤΤΕ είναι ανοιχτό, δεν παίρνει δημόσια θέση, κρύβεται. Αποκορύφωμα της στάσης της ήταν η χθεσινή στάση των μελών της στο ΔΣ του ΟΑΕΔ που δήλωσαν «παρών», βγάζοντας την ουρά τους απ’ έξω, αλλά στην ουσία βοηθώντας στην υπερψήφιση της  κυβερνητικής πρότασης. Να συγκληθεί εδώ και τώρα Γενικό Συμβούλιο, να αναζητηθούν ευθύνες.

Η τοποθέτηση του εκπροσώπου των εργαζόμενων του ΟΑΕΔ στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της στάσης του ανερχόμενου κυβερνητικού συνδικαλισμού που πιάνει στασίδι δίπλα στην κυβέρνηση, συμβάλλοντας με την ψήφο του να παίρνονται αντεργατικές αποφάσεις.

Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις επιτροπές ανέργων, τις λαϊκές επιτροπές, τους συλλόγους νεολαίας, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους σε διαρκή επιφυλακή και ετοιμότητα. Να δυναμώσει η πάλη για την προστασία των ανέργων, με αιτήματα αποκατάστασης των απωλειών και διεκδικήσεις που θα απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Προειδοποιούμε: Να μην τολμήσουν να αγγίξουν τα αποθεματικά των ταμείων. Θα μας βρουν μπροστά τους. Να παρθούν πίσω οι ως τώρα αποφάσεις.

To Γραφείο τύπου

ΕΤΗΣΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΙΚΑ 2013: Υποαπασχόληση και μισθοί - ψίχουλα τσακίζουν την εργατική τάξη

[Από τον Ριζοσπάστη 14/12/2014]

Υποαπασχόληση, αποδοχές - φιλοδώρημα, στέρηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που κυνηγάνε το μεροκάματο για δεκάδες χρόνια. Αυτή την πραγματικότητα καταγράφουν τα ετήσια στοιχεία του ΙΚΑ για το 2013. Στοιχεία που υπογραμμίζουν ότι αποτελεί τουλάχιστον εμπαιγμό ο πρόσφατος ισχυρισμός του υπουργού Εργασίας ότι «η μισθωτή απασχόληση στην Ελλάδα "ξαναζωντανεύει", επιδεικνύοντας ένα πρωτόγνωρο δυναμισμό». Αυτό που πραγματικά ζωντανεύει είναι η εργασιακή ζούγκλα, που κατατρώει τις ζωές των εργαζομένων για να βγάζει κέρδη το κεφάλαιο.

Ενα γενικό στοιχείο είναι ότι πάνω από το 50% των ασφαλισμένων μισθωτών στο ΙΚΑ υποαπασχολούνται, δεν εργάζονται δηλαδή με σχέση πλήρους απασχόλησης. Συναφές με αυτό είναι και το στοιχείο που δείχνει ότι στις κοινές επιχειρήσεις και τα οικοδομοτεχνικά έργα, από τους 2.244.508 μισθωτούς - ασφαλισμένους που καταγράφηκαν στο ΙΚΑ το 2013, μόνο οι 1.540.252 (68,62%) έχουν δικαίωμα περίθαλψης! Οι υπόλοιποι, δηλαδή, δε συμπληρώνουν τα αναγκαία ένσημα για να δικαιούνται στοιχειώδεις παροχές Υγείας.

Τα στοιχεία που ακολουθούν αφορούν μόνο στις κοινές επιχειρήσεις, όπου συγκεντρώνεται το 95,91% των μισθωτών.

1. Αποδοχές-ψίχουλα. 

 Οι μέσοι όροι των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν μέχρι 249 μεροκάματα το 2013, ξεκινάνε από 405 ευρώ και δεν καταφέρουν να φτάσουν καν τα 6.000 ευρώ! Από την ομάδα αυτή, ξεχωρίζουμε δύο υποομάδες:

• Ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν μέχρι 99 ένσημα ήταν μόλις 886 ευρώ.
• Ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν από 100 έως 149 ένσημα ήταν 2.546 ευρώ.

Κατά τα λοιπά, ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών των «τυχερών» που έκαναν από 250 μέχρι 300 μεροκάματα, είναι μόλις 10.437 ευρώ!

Να σημειωθεί ότι οι ετήσιες αποδοχές υπολογίζονται αφού αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές προς το ΙΚΑ. Ομως, ούτε το ποσό που μένει είναι αυτό που παίρνουν στο χέρι οι εργαζόμενοι, γιατί δεν έχει αφαιρεθεί ακόμα ο φόρος και άλλες κρατήσεις.

2. Συνθήκες ημι-ανεργίας. 

Από το σύνολο των μισθωτών στις κοινές επιχειρήσεις, 1.107.272 εργαζόμενοι (το 51,43% του συνόλου των μισθωτών - ασφαλισμένων στο ΙΚΑ) πραγματοποίησαν από ελάχιστα έως 249 μεροκάματα όλο το χρόνο! Από αυτούς:

• Οι 523.310 (24,30% επί του συνόλου των μισθωτών) έκαναν από 1 έως 99 μεροκάματα.
• Οι 228.472 (10,61%) έκαναν από 100 έως 149 μεροκάματα.

Αλλοι 1.045.542 (48,57%) εργαζόμενοι ...«κατόρθωσαν» να κάνουν από 250 έως 300 μεροκάματα.

Είναι φανερό από τα στοιχεία ότι η υποαπασχόληση καλπάζει, με τις ελαστικές μορφές να κυριαρχούν. Μαζί τους ευδοκιμούν η μαύρη εργασία, τα ωράρια λάστιχο, η εκ περιτροπής εργασία. Η κατάσταση αυτή, όμως, δεν έπεσε από τον ουρανό, ούτε είναι αποκλειστικά παράγωγο της κρίσης. Για του λόγου το αληθές, θυμίζουμε ένα αποκαλυπτικό απόσπασμα από την εισηγητική έκθεση νομοσχεδίου για τα εργασιακά το 2010, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρονταν:

«Εδώ και δύο δεκαετίες και πλέον αναπτύσσονται στην αγορά εργασίας νέες μορφές απασχόλησης κατ' απόκλιση από τον παραδοσιακό τρόπο απασχόλησης, με όλο και μεγαλύτερο αυξανόμενο αριθμό εργαζομένων. Ο παραδοσιακός τύπος σύμβασης εργασίας πλήρους απασχόλησης για αόριστο χρόνο σε συγκεκριμένο εργοδότη, με σταθερό ωράριο και σταθερό μισθό, έπαψε να είναι κυρίαρχος (...) Οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας ανθούν. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι συμβάσεις έργου, μερικής απασχόλησης, προσωρινής απασχόλησης, δανεισμού εργαζομένων, ορισμένου χρόνου, τηλεργασίας, ετοιμότητας εργασίας ή εργασία μετά από κλήση ή τηλε-ετοιμότητα ή συνδυασμός αυτών, συνιστούν τη νέα πραγματικότητα στην αγορά εργασίας».

Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι η στρατηγική της ΕΕ και η εφαρμογή της στα κράτη - μέλη, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και το εύρος των ανατροπών στην κάθε χώρα, είχαν ως στόχο και ως αποτέλεσμα το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας, μέσα από την εισαγωγή και γενίκευση των ευέλικτων μορφών εργασίας.

3. Είδος προς εξαφάνιση η πλήρης απασχόληση. 

 Ούτε ένα εκατομμύριο δε φτάνουν οι μισθωτοί με πλήρη απασχόληση. Αυτό προκύπτει από τη μελέτη των στοιχείων του ΙΚΑ σε συνδυασμό με τα στοιχεία που προκύπτουν από το σύστημα «Εργάνη», που καταγράφει μεταξύ άλλων τις ροές απασχόλησης.

Οι 2.244.508 μισθωτοί - ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, είναι όσοι έχουν κάνει έστω κι ένα μεροκάματο το 2013. Ομως το «Εργάνη» δίνει το μέσο όρο των απασχολουμένων καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Από αυτό προκύπτει ότι ο μέσος όρος των μισθωτών, αυτοί δηλαδή που απασχολούνται σε σταθερή βάση όλο το έτος, το 2013 ήταν μόλις 1.371.450 άτομα! Με άλλα λόγια, οι περίπου 900 χιλιάδες άνθρωποι, που εμφανίζονται στις καταστάσεις του ΙΚΑ, βρίσκονται στη δίνη ανακύκλωσης της ανεργίας, κάνοντας μερικά μεροκάματα το χρόνο.

Εξίσου σημαντικό είναι το στοιχείο πως από το βασικό όγκο των μισθωτών μόλις το 70% δουλεύει πάνω από 35 ώρες τη βδομάδα. Περίπου το 20% δουλεύει από μία έως 20 ώρες τη βδομάδα και το 10% από 20,1 έως 35 ώρες τη βδομάδα.

4. Ούτε σκέψη για σύνταξη. 

 Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ένα εξίσου σημαντικό συμπέρασμα: Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δε θα καταφέρουν να πάρουν σύνταξη ποτέ. Την περίοδο αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη η νέα αντιασφαλιστική επίθεση. Οπως έχει ομολογήσει η κυβέρνηση, ένας από τους βασικούς άξονες της επίθεσης αυτής είναι η αύξηση του αριθμού των ενσήμων που απαιτούνται για να μπορέσει κάποιος να πάρει την κατώτερη σύνταξη, από 4.500 σε 6.000.

Οπως προκύπτει όμως από τα στοιχεία του ΙΚΑ, ο μέσος όρος των μεροκάματων για το σύνολο των εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις είναι 200 το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι οι σημερινοί εργαζόμενοι, αν τους αντιμετωπίζαμε ως σύνολο, με τους σημερινούς ρυθμούς απασχόλησης, θα πάρουν την κατώτερη σύνταξη μετά από 30 ολόκληρα χρόνια δουλειάς!

Στα επιμέρους στοιχεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, τουλάχιστον για το 35% των εργαζομένων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ, 751.782 εργαζόμενοι έχουν κάνει μέχρι 149 μεροκάματα το 2013. Δηλαδή για να μπορέσουν να συμπληρώσουν 6.000 ένσημα πρέπει να δουλεύουν στην καλύτερη περίπτωση (149 ένσημα) πάνω από 40 χρόνια. Ακόμα χειρότερα, όσοι κάνουν 100 ένσημα, πρέπει να δουλεύουν περίπου 60 χρόνια και πάει λέγοντας! Στην πράξη οι άνθρωποι αυτοί θα πεθάνουν πριν προλάβουν να αποκτήσουν το δικαίωμα στη σύνταξη - ψίχουλα.

5. Καταλήστευση των παραγωγών του πλούτου. 

 Τα παραπάνω στοιχεία μαρτυρούν τη συντριβή των μισθών που συνεπιφέρει ανάλογες επιπτώσεις στις παροχές των ασφαλιστικών ταμείων και στις συντάξεις. Αποκαλυπτικό (αν και ενδεικτικό μόνο) στοιχείο της τεράστιας εκμετάλλευσης των εργαζομένων είναι ότι, τη στιγμή που το ΑΕΠ το 2013 έφτανε τα 183 δισ. ευρώ, οι ακαθάριστες μεικτές αποδοχές για το σύνολο των πάνω από 2 εκατομμύρια εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις ήταν μόλις 21 δισ. ευρώ.

Η σύγκριση των στοιχείων είναι εξίσου αποκαλυπτική. Το 2009 το σύνολο των μεικτών αποδοχών (περιλαμβάνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζόμενων) του συνόλου των εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις, ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, ήταν αυξημένο κατά 28,5% σε σχέση με το 2013, ενώ το σύνολο των μισθωτών ήταν αυξημένο κατά 10,89%. Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνει ότι ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων έχει πεταχτεί στην ανεργία αλλά και το βαθμό καταλήστευσής του.

Ενας στους δύο μισθωτούς κάτω από 800 ευρώ μεικτά

Ανάλογη εικόνα για τους μισθούς και το 2014 δίνουν τα στοιχεία που περιέχονται στο πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη», τα οποία δόθηκαν την περασμένη εβδομάδα στη δημοσιότητα.

Σύμφωνα με αυτά, από τις ετήσιες καταστάσεις προσωπικού μισθωτών, ωρών απασχόλησης και μισθών, που κατέθεσαν 214.409 επιχειρήσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας, προκύπτει ότι:

• Το 21,81% των μισθωτών, δηλαδή 333.918 εργαζόμενοι, από τους συνολικά 1.531.179, έχουν μηνιαίο εισόδημα κάτω από 500 ευρώ μεικτά, καθώς απασχολούνται με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία.
• Από 501 έως 600 ευρώ μεικτά λαμβάνουν 137.113 μισθωτοί (8,95%).
• Από 601 έως 700 ευρώ μεικτά 137.376 μισθωτοί (8,97%).
• Από 701 έως 800 ευρώ μεικτά 129.257 μισθωτοί (8,44%) του συνόλου των μισθωτών. Δηλαδή το 26,36% λαμβάνει μισθό κάτω από το επίπεδο των κατώτερων ορίων που προέβλεπε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για το 2012 και καταργήθηκαν με την ΠΥΣ της κυβέρνησης Παπαδήμου, το Φλεβάρη του ίδιου έτους.

Συνολικά, συνυπολογίζοντας και τους μισθωτούς με μερική απασχόληση, σχεδόν ένας στους δύο εργαζόμενους το 2014 έχει μηνιαίο εισόδημα κάτω από τα κατώτερα όρια ή γύρω απ' αυτά που όριζε η ΕΓΣΣΕ του 2012, δηλαδή τα 751 ευρώ μεικτά.

Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στο ΤΕΑΕΑΠΑΕ

Συνάδελφε εργαζόμενε στις ασφαλιστικές εταιρείες, στα ασφαλιστικά γραφεία,

Αυτές τις μέρες το κλαδικό μας σωματείο, ο ΣΥΑΕ, περιοδεύει σε μια σειρά εταιρείες και ασφαλιστικά γραφεία, μοιράζοντας «κάρτες μέλους» του κλαδικού επαγγελματικού μας ταμείου, του ΤΕΑΕΑΠΑΕ. Οι κάρτες αυτές έρχονται να διευκολύνουν τη πρόσβαση των ασφαλισμένων του ΤΕΑΕΑΠΑΕ σε ιδιωτικές μονάδες υγείας, με τις οποίες το ταμείο ξεκίνησε να συνεργάζεται. Στις σχεδόν πανηγυρικές περιοδείες του το σωματείο «ενημερώνει» για τις παροχές υγείας που έχει εξασφαλίσει το ΤΕΑΕΑΠΑΕ. Ταυτόχρονα, καθυσηχάζει τυχόν ανησυχίες για το μέλλον του ταμείου. Όλα καλά δηλαδή…

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Πριν από λίγες εβδομάδες η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με πολυνομοσχέδιο που πέρασε από τη Βουλή, εκτός των άλλων καταργεί από 1/1/2015 τους «κοινωνικούς πόρους» μιας σειράς επαγγελματικών -πρώην επικουρικών- ταμείων ασφάλισης. Μέσα σε αυτά βρίσκεται και το δικό μας κλαδικό ταμείο, το ΤΕΑΕΑΠΑΕ, που χάνει τα έσοδα που είχε ως ποσοστό επί της παραγωγής των ασφαλιστικών εταιρειών. Σύμφωνα με υπολογισμούς, αυτοί είναι γύρω στο 80% των συνολικών εισφορών του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Στην εξέλιξη αυτή η ηγεσία της Ομοσπονδίας μας, της ΟΑΣΕ, αντέδρασε ως εξής: Καταρχήν συνεδρίασε και …εντόπισε τον ένοχο: «Πρόκειται για μια ακατανόητη και άστοχη παρέμβαση της κυβέρνησης σε ένα ανεξάρτητο και υγιές ταμείο». Κατόπιν, κάλεσε τον συνήθη συνομιλητή της, την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας (ΕΑΕΕ), να «αντιδράσουν από κοινού». Όμως, τι έκπληξη! Η ΕΑΕΕ  απέρριψε τόσο αυτό το αίτημα, όσο και κάθε συζήτηση περί αντικατάστασης της εισφοράς επί της παραγωγής με αύξηση άλλης εργοδοτικής εισφοράς. Έτσι η ΟΑΣΕ κατέληξε πως το μόνο που μένει είναι να προσφύγει νομικά στην ελληνική και ευρωενωσιακή δικαιοσύνη κατά του νόμου, ενώ «αν αυτή η προσπάθεια δεν αποδώσει καρπούς, από 1/1/2015 θα πρέπει αναγκαστικά το ΤΕΑΕΑΠΑΕ να πάρει μέτρα για μείωση των συντάξεων & παροχών ή/και αύξηση των εισφορών (των εργαζομένων)».

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάποια πράγματα γύρω από αυτές τις εξελίξεις:

• Η αντεργατική νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης δεν ήταν «ακατανόητη» και «άστοχη», αλλά εξαιρετικά στοχευμένη. Δεν είναι τυχαίο πως το ίδιο νομοσχέδιο που περιείχε τη κατάργηση των «κοινωνικών πόρων» των πρώην επικουρικών ταμείων, περιείχε και διατάξεις που διευκολύνουν τη δημιουργία ομαδικών ασφαλιστηρίων υγείας/σύνταξης ανά επιχείρηση. Η νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης ήρθε να προωθήσει παραπέρα την πολιτική της Ε.Ε. για το ασφαλιστικό, τους λεγόμενους «τρεις πυλώνες ασφάλισης». Ήρθε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των ασφαλιστικών μονοπωλιακών ομίλων, που τις εκφράζει στη χώρα μας η ΕΑΕΕ. 
• Λίγες μέρες μετά τη ψήφιση του νομοσχεδίου, ο πρόεδρος της ΕΑΕΕ σε εκδήλωσή της τόνισε πως μέχρι το καλοκαίρι του 2015 πρέπει να έχει δημιουργηθεί το θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέψει ουστιαστικά στις ασφαλιστικές να ελέγχουν τον «δεύτερο πυλώνα ασφάλισης», αυτόν της επαγγελματικής-επικουρικής ασφάλισης. Άλλωστε από το φθινόπωρο του 2013 η ΕΑΕΕ έχει παρουσιάσει τη δική της πρόταση γι αυτό το πυλώνα, η οποία συμβαδίζει  πλήρως με τη βαρβαρότητα που προωθεί στη κοινωνική ασφάλιση το σχέδιο της Ε.Ε.: Μιλά για έναν υποχρεωτικό πρώτο πυλώνα ασφάλισης που θα δίνει 360 Ευρώ σύνταξη και ελάχιστες παροχές υγείας. Προβλέπει έναν δεύτερο πυλώνα επαγγελματικής ασφάλισης, που θα λειτουργεί με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Τα διάφορα επαγγελματικά ταμεία θα τα διαχειρίζονται θυγατρικές ασφαλιστικών εταιρειών. Δε θα καθορίζουν κάποιες ΣΣΕ τις εισφορές, αλλά το κράτος και η αγορά. Ο πελάτης ασφαλιζόμενος επιλέγει όποιο επαγγελματικό ταμείο θέλει, ανεξαρτήτως κλάδου που εργάζεται. Τα επαγγελματικά ταμεία ανταγωνίζονται βάσει ασφαλίστρων, καλύψεων και παροχών το ένα το άλλο, λειτουργούν ως άλλες ασφαλιστικές εταιρείες. Ο τρίτος πυλώνας είναι η ιδιωτική ασφάλιση όπως υπάρχει και σήμερα. 
• Τι σημαίνουν πρακτικά οι στοχεύσεις της ΕΑΕΕ για το νέο ταμείο μας, το ΤΕΑΕΑΠΑΕ; Σημαίνους πως στόχος των εργοδοτών του κλάδου είναι εδώ και καιρό η διάλυσή του (όπως και κάθε κλαδικού ταμείου επικουρικής ασφάλισης). Στόχος είναι το ταμείο -όπως και κάθε ταμείο του «δεύτερου πυλώνα» που οραματίζονται-, να το διαχειρίζεται κάποια/κάποιες ασφαλιστικές και αυτό αντί να κοστίζει στους εργοδότες, να φέρνει επιπλέον κέρδη στο ασφαλιστικό κεφάλαιο. 
• Η μετατροπή του επικουρικού μας ταμείου σε επαγγελματικό προ διετίας, η ενοποίηση των άλλων επικουρικών ταμείων στο ΕΤΕΑ, ήταν το πρώτο αποφασιστικό βήμα σε αυτή τη κατεύθυνση. H υπογραφή συμβολαίων ανάμεσα στο νέο μας ταμείο και σε μονοπωλιακούς ομίλους ιδιωτικής υγείας (Υγεία, Metropolitan, Ιατρικό Διαβαλκανικό κτλ.), που οι ηγεσίες του κλαδικού σωματείου και της ΟΑΣΕ έχουν το θράσος να περιοδεύουν αυτές τις μέρες σε μια σειρά εταιρείες και να διαφημίζουν στους εργαζόμενους του κλάδου σαν «επιτυχία», ήταν άλλο ένα τέτοιο βήμα. 
• Η ΕΑΕΕ αυτό το γνωρίζει καλά. ΑΥΤΟΣ είναι ο βασικός λόγος που στήριξε και στηρίζει αυτές τις αλλαγές. H ηγεσία της ΟΑΣΕ επίσης το γνωρίζει. Δε παραπλανήθηκε. Είναι συνειδητός και σταθερός προπαγανδιστής της «κερδοφορίας της ασφαλιστικής αγοράς», της εργασιακής ειρήνης, των εργοδοτικών συμφερόντων. Αυτή τη λογική -του κεφαλαιοποιητικού συστήματος- υπερασπίστηκε ΜΕ ΛΥΣΣΑ η ηγεσία της ΟΑΣΕ απέναντι στη πρόταση του ΠΑΜΕ μπροστά στην ίδρυση του νέου ταμείου, η οποία ήταν και είναι να παλέψουμε -συντονισμένα με άλλους κλάδους- ΤΟΣΟ ενάντια στην ενοποίηση των επικουρικών ταμείων στο ΕΤΕΑ ΟΣΟ και ενάντια στην αυτοκαταστροφική για τα συμφέροντα των εργαζομένων μετατροπή του ταμείου μας σε ΝΠΙΔ, για την υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα των ασφαλιστικών ταμείων. Τότε ο γραμματέας της ΟΑΣΕ το είχε δηλώσει καθαρά: «Δε μετατρέπουμε το ταμείο σε ΝΠΙΔ απλά επειδή πιεζόμαστε λόγω ενοποίησης στο ΕΤΕΑ. Πάγια επιδίωξη της ΟΑΣΕ είναι το κεφαλαιοποιητικό σύστημα» (Γενική Συνέλευση του ΣΥΑΕ, 20/12/2012).

Συνάδελφοι, είναι ώρα να τελειώνουμε με ιδεολογήματα και αυταπάτες!

Επιστολή Προς τα Πρωτοβάθμια Σωματεία του Κλάδου: Συλλαλητήριο για Συντάξεις και Κοινωνική Ασφάλιση στις 19/6

Συνάδελφοι,

Όπως γνωρίζετε, το τελευταίο διάστημα, πέραν των υπόλοιπων αντεργατικών μέτρων, έχουμε μια συνεχώς εντεινόμενη επίθεση κυβέρνησης-Ε.Ε. απέναντι στη κοινωνική ασφάλιση και τις συντάξεις.

Αποφασιστικό βήμα σε αυτή την επίθεση, που γίνεται ιδιαίτερα αισθητό και στο δικό μας κλάδο, ήταν η κατάργηση από 1/1/2015 των "κοινωνικών πόρων" των πρώην επικουρικών και νυν επαγγελματικών ταμείων ασφάλισης, με πρόσφατο νομοθέτημα.

Ως απάντηση σε αυτή την επίθεση μια σειρά από ομοσπονδίες και σωματεία συνταξιούχων έχουν εξαγγείλει εδώ και πολλές εβδομάδες πανελλαδική συγκέντρωση στις 19/6, στις 18:00 στη Πλ. Κλαυθμώνος.

Μπορείτε να δείτε λ.χ. εδώ

http://www2.pssdekotrapezon.gr/2014/06/1962014.html

τη σχετική ανακοίνωση του "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ  ΣΥΛΛΟΓΟΥ  ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΠΡΩΗΝ  ΔΕΚΟ & ΤΡΑΠΕΖΩΝ"

Στη συγκέντρωση καλεί και το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.

Καλούμε τα σωματεία του κλάδου, ιδιαίτερα το σωματείο των συνταξιούχων και το κλαδικό σωματείο, να συνεδριάσουν και να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής.

Η κοινωνική ασφάλιση είναι υπόθεση όλων μας και ειδικά οι εργαζόμενοι του κλάδου μας έχει σημασία τί στάση θα κρατήσουν απέναντι στη προσπάθεια κατάργησής της, προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Η Επιτροπή Αγώνα του Π.Α.ΜΕ. στις Ασφαλιστικές.

Αντιασφαλιστική ενοποίηση με ισοπέδωση δικαιωμάτων και παροχών

Νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές φέρνουν οι σχεδιαζόμενες από το υπουργείο Εργασίας αλλαγές στο «τοπίο» του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος.

Η προαγγελία για διοικητική και οικονομική ενοποίηση των 60 διαφορετικών φορέων που χορηγούν κύριες, επικουρικές συντάξεις και προνοιακά επιδόματα, ουσιαστικά θα σημάνει εξίσωση σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα των παροχών.

Η εκπόνηση σχετικής μελέτης γίνεται από το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), έπειτα από την υπογραφή σχετικής σύμβασης από τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση.

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, η μελέτη αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στους επόμενους δύο μήνες, με στόχο το νέο ασφαλιστικό μοντέλο να νομοθετηθεί το αργότερο έως τον ερχόμενο Νοέμβρη.

Το υπουργείο Εργασίας, μέσω διαρροών, επιχειρεί να καλλιεργήσει κλίμα εφησυχασμού, με το γνωστό επιχείρημα της «μεγαλύτερης μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού», η οποία θα είναι μία «αποκλειστικά διοικητική ενοποίηση που δεν επηρεάζει το ύψος των συντάξεων».

Ωστόσο, η νέα μεταρρύθμιση με το σύνθημα των «ενιαίων και δίκαιων κανόνων» περιλαμβάνει και τις αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ, δηλαδή νέες μειώσεις σε αυτές τις παροχές.

Επίσης, οι δαπάνες για τις κύριες συντάξεις -παρά τη μέχρι σήμερα ισοπέδωσή τους- συνεχίζουν να αποτελούν «κόκκινο πανί» για νέες περικοπές, στο πλαίσιο της διαρκούς «δημοσιονομικής προσαρμογής»

Όσο για την «καραμέλα» της εφαρμογής νέων πληροφοριακών συστημάτων που «οδηγεί σε υγιή ταμεία», ουσιαστικά πρόκειται για αυτονόητους και καθυστερημένους εκσυγχρονισμούς του συστήματος.

Το υπουργείο Εργασίας συνειδητά προβάλλει το διοικητικό μέρος της ενοποίησης. Και υποστηρίζει ότι έχει ως στόχο την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, τη μείωση των διοικητικών βαρών, την εξάλειψη κάθε ίχνους παραβατικότητας, την ταχύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων και την αύξηση των εσόδων των Ταμείων. Όμως, είναι αδύνατο η πολιτική που γεννά αυτά τα προβλήματα να τα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά.

Τέλος, εμφανίζει το 2014 (!) ως μέγα επίτευγμα την επιδίωξη της κατάργησης των βιβλιαρίων ασθενείας και επαναλαμβάνει την εξαγγελία - ανέκδοτο κάθε κυβέρνησης, ότι η αναμονή για την απονομή των συντάξεων δε θα ξεπερνά τις λίγες ημέρες, ακόμη και αν κάποιος έχει πολλές διαδοχικές αλλαγές στην ασφαλιστική του κάλυψη...