Για την «ανεξαρτητοποίηση» του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης

Συνάδελφοι,

Με ανακοίνωσή της στις 3/1/2013 η ηγεσία της ΟΑΣΕ βγήκε να πανηγυρίσει την έγκριση της μετατροπής του επικουρικού ταμείου του κλάδου σε ΝΠΙΔ. Αυτής της πανηγυρικής ανακοίνωσης προηγήθηκε στις 20/12/2012 γενική συνέλευση του Συλλόγου Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων (ΣΥΑΕ) για το συγκεκριμένο θέμα. Επειδή οι ηγεσίες της Ομοσπονδίας και του ΣΥΑΕ στις ανακοινώσεις  τους «ξεχνάνε» να αναφέρουν όσα ακούστηκαν εκείνη τη μέρα πάνω στο θέμα, σας ενημερώνουμε πως:

1. Βάσει των κανόνων που όρισε η κυβέρνηση, για να θεωρείται το νέο ταμείο βιώσιμο πρέπει να έχει αποθεματικά 1,1 δις Ευρώ. Το ταμείο σήμερα, κυρίως λόγω του PSI, έχει αποθεματικά γύρω στα 500 εκατ. Για τη κάλυψη αυτού του «ελλείμματος» το ταμείο είναι υποχρεωμένο να παρουσιάσει και να υλοποιήσει σε βάθος 12ετίας ένα πρόγραμμα, που περιοδικά θα ελέγχεται και θα αναθεωρείται. Ειδάλλως δε θα εγκρίνονταν ποτέ η αίτηση ανεξαρτητοποίησής του. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως συνεχώς το νέο ταμείο θα πρέπει να αναπροσαρμόζει τις συντάξεις που δίνει ή τις εισφορές που εισπράττει, ώστε να πετυχαίνει αυτούς τους στόχους. Σημαίνει πως δεν υπάρχει κανένας «πάτος» στο πού μπορεί να φτάσει η επικουρική σύνταξη, καμία «εξασφάλιση» για το αν αυτή θα συνεχίσει να υπάρχει. Στα πλαίσια αυτά στη συνέλευση του ΣΥΑΕ η ηγεσία σωματείου και ομοσπονδίας ανακοινώσανε και ζήτησαν από τους εργαζόμενους να επικυρώσουνε πως από τη πρώτη μέρα λειτουργίας του το νέο ταμείο θα επιβάλει μειώσεις -35% στις επικουρικές συντάξεις «μόνο των παλαιών ασφαλισμένων» (τι ευαισθησία!), ενώ ξεκαθάρισαν πως «δε μπορεί να υπάρξει δέσμευση για το πού θα φτάσουμε. Μπορεί να χρειαστεί να δίνουμε ακόμη και επικουρικές συντάξεις 300, 200 ή και 150 ευρώ. Το μόνο που λέμε είναι πως και σε τέτοια περίπτωση τα πράγματα θα είναι καλύτερα απ’ ότι αν εντασσόμασταν στον ενιαίο φορέα επικουρικής ασφάλισης».
2. Εδώ πρέπει να προστεθούν όσα σημαίνουν οι αλλαγές στα εργασιακά δικαιώματα του κλάδου και ευρύτερα για το νέο επικουρικό ταμείο. Το τσάκισμα της κλαδικής ΣΣΕ και η γενίκευση των ατομικών συμβάσεων φέρνουν μειωμένες εργοδοτικές εισφορές. Η επίδραση από τις συγχωνεύσεις των τραπεζικών ομίλων στις ασφαλιστικές (ΑΤΕ, Eurobank, Credit Agricole κ.ά.), η εφαρμογή του Solvency θα σημάνουν άμεσα περαιτέρω συγκέντρωση/συγκεντροποίηση της αγοράς, λουκέτα και ανεργία, επομένως κι άλλη μείωση των εσόδων ενός τέτοιου ταμείου. Έχουμε τη ραγδαία άνοδο της ιντερνετικής και γενικώς της ασφάλισης δίχως μεσολαβούντες, ενώ οι εταιρείες απασχολούν όλο και περισσότερο εργαζόμενους που δεν πληρώνουν και δεν ασφαλίζουν ως ασφαλιστικούς υπαλλήλους (λ.χ. «ενοικιαζόμενοι» σε Anytime, Εθνική). Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ένα πράγμα: Ότι συνεχώς το «ανεξάρτητο» Ταμείο μας θα αναγκάζεται να αυξάνει τις εισφορές των εργαζόμενων και να μειώνει τις συντάξεις - παροχές.
3. Η ΕΑΕΕ ΔΕΝ συνυπέγραψε το καταστατικό λειτουργίας του νέου ταμείου. Οι ποσοστιαία εργοδοτική εισφορά επί της παραγωγής ασφαλίστρων συνεχίζει αυτή τη στιγμή να υπάρχει, όμως η Ένωση και κάθε εταιρεία μπορούν οποτεδήποτε να κινηθούν νομικά εναντίον αυτής, διεκδικώντας να πάψει να υφίσταται. Νομίζουμε πως ο καθένας καταλαβαίνει πόσο πιθανό είναι σε τέτοια περίπτωση να δικαιωθεί η εργοδοτική πλευρά…
4. Στο νέο καταστατικό διατηρούνται τα προϋπάρχουσες διαφορές στις επικουρικές συντάξεις «νέων» και «παλιών» ασφαλισμένων. Όπως είπε στη συνέλευση ο πρόεδρος της ΟΑΣΕ, «είναι στόχος της Ομοσπονδίας …μελλοντικά αυτές να εξαλειφθούν μέσω εξίσωσής τους προς τα πάνω». Όμως, η επιλογή της Ομοσπονδίας ήδη από τη πρώτη μέρα λειτουργίας του νέου ταμείου να μειώσει τις συντάξεις των «παλιών» ασφαλισμένων δείχνει πως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Συνάδελφοι, θεωρούμε πως όσα συνέβησαν στη τελευταία συνέλευση του ΣΥΑΕ δικαιώνουν πλήρως τις θέσεις του ΠΑΜΕ. Αποδεικνύεται ήδη από σήμερα πως η «ανεξαρτητοποίηση» του επικουρικού ταμείου, την οποία πανηγυρίζει η ηγεσία της ΟΑΣΕ, είναι μια «εναλλακτική επιλογή» που οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα με τη συγχώνευση στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης: Στο τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων που μπορεί να φτάσει ακόμη και σε πλήρη κατάργησή τους, στην απόσυρση του κράτους και τυπικά από τη συγχρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στη παραπέρα είσοδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Ούτε η ένταξη στο ενιαίο επικουρικό ούτε η μετατροπή των Ταμείων σε επαγγελματικά είναι λύση. Λύση θετική για τους εργαζόμενους υπάρχει μόνο αν κατανοηθεί πως εμείς χρηματοδοτούμε τα Ταμεία μας, είτε με τις εργατικές εισφορές, είτε με τις εργοδοτικές, είτε μέσω της κρατικής χρηματοδότησης, επομένως πως το ζήτημα του ασφαλιστικού είναι πάνω από όλα ταξικό-πολιτικό και όχι λογιστικό. Λύση είναι μόνο ένα δημόσιο και καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης με αναβαθμισμένες παροχές.

Στα πλαίσια αυτά, παλεύουμε για το συντονισμό των εργαζομένων όλων των κλάδων με τους παρακάτω στόχους πάλης:

·         Κανένα δικαίωμα να μη χαθεί. Καμία μείωση των επικουρικών και κύριων συντάξεων.

·         Ανάκληση όλων των μειώσεων που έχουν επιβληθεί. Επαναφορά 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης.

·         Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών.

·         Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

·         Να πληρώσει το κράτος και οι εργοδότες, που έχουν την ευθύνη για τα ελλείμματα στα επικουρικά ταμεία.

·         Επιστροφή όλων των λεηλατημένων αποθεματικών στα ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης. Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζόμενων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.

·         Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο.

·         Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.

·         Γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης 60 για τους άντρες και 55 για τις γυναίκες, μειωμένα κατά 5 χρόνια αντίστοιχα στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

·         Αναπλήρωση όλων των επιπτώσεων του PSI στα Ασφαλιστικά Ταμείων με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.

Τέλος, γίνεται φανερό με κραυγαλέο πλέον τρόπο το πού οδηγεί η λογική του «μικρότερου κακού» και του «υπεύθυνου συνδικαλισμού» που ακολουθούν σταθερά οι ηγεσίες σε ΟΑΣΕ και ΣΥΑΕ. Είναι κυριολεκτικά ξεφτίλα τούτες τις μέρες, που η εργατική τάξη της χώρας δέχεται ανελέητη επίθεση, σωματείο και ομοσπονδία να βγαίνουν και να αποφασίζουν οι ίδιες, από μόνες τους, μειώσεις επικουρικών συντάξεων 35%.

Το λέμε ανοιχτά και καθαρά: Οι ηγεσίες αυτές δεν έχουν τίποτα απολύτως να δώσουν στους εργαζόμενους του κλάδου. Είναι απέναντί μας. Καλούμε κάθε συνάδελφο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή να τις απομονώσει, να δυναμώσει την Επιτροπή Αγώνα του ΠΑΜΕ, να παλέψει για την ανατροπή τους!